شرایط ادامه تحصیل فرهنگیان در رشته پزشکی

تا حالا فکر کرده اید که یک معلم یا دانشجوی دانشگاه فرهنگیان می تواند دکتر شود؟ جواب بله است، اما نه به همین راحتی ها! برای اینکه فرهنگیان بتوانند در رشته پزشکی ادامه تحصیل بدهند، باید مراحل و شرایط خاص و گاهی پیچیده ای رو پشت سر بگذارند. این مسیر نیازمند آگاهی کامل از قوانین، تعهدات و البته کلی تلاش است.

در دنیای امروز که رقابت برای قبولی در رشته های تاپ تجربی مثل پزشکی حسابی بالاست، خیلی از دانشجوها یا فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان ممکنه به دلایل مختلفی به این فکر بیفتن که مسیر شغلی و تحصیلی شون رو عوض کنن و وارد دنیای پزشکی بشن. شاید از اول به شغل معلمی علاقه ای نداشتن، شاید تو مسیر تحصیل نظرشون عوض شده، یا شاید هم به خاطر پرستیژ اجتماعی و آینده شغلی بهتر پزشکی وسوسه شدن. هرچی که هست، این تغییر مسیر اصلاً کار ساده ای نیست و مثل یه بازی مار و پله می مونه که باید مواظب باشی به خانه های جریمه دار نیفتی و پله های موفقیت رو یکی یکی بالا بری. برای همین، تو این مقاله قراره حسابی گپ بزنیم و همه فوت و فن های این مسیر رو از صفر تا صد با هم بررسی کنیم تا هیچ ابهامی براتون باقی نمونه و بتونید با چشم باز و آگاهانه بهترین تصمیم رو بگیرید.

چرا یک معلم دلش می خواهد دکتر شود؟ (بررسی انگیزه ها)

شاید براتون سوال باشه که چرا اصلاً یک نفر که در مسیر معلمی قدم گذاشته، یهو تصمیم می گیره دکتر بشه؟ شغل معلمی که خودش کلی ارزش و جایگاه داره و تربیت نسل آینده رو به عهده داره. اما راستش رو بخواهید، دلایل مختلفی هستن که ممکنه یک فرهنگی رو به سمت رشته پزشکی بکشونن. گاهی اوقات این تصمیم از یه علاقه دیرینه نشأت می گیره که از دوران دبیرستان تو دل آدم بوده، ولی به هر دلیلی اون زمان شرایطش پیش نیومده که به سراغش بره. شاید اون موقع رتبه اش اونقدر خوب نبوده یا تحت تاثیر نظر بقیه، وارد دانشگاه فرهنگیان شده.

یکی دیگه از دلایل، می تونه عدم رضایت از شغل فعلی باشه. هر شغلی سختی های خاص خودش رو داره و معلمی هم از این قاعده مستثنی نیست. ممکنه بعد از ورود به دانشگاه فرهنگیان یا حتی بعد از چند سال تدریس، فرد متوجه بشه که اون شور و شوق لازم رو برای این کار نداره و حس کنه توانایی هاش تو جای دیگه ای بیشتر به درد می خورن. این احساس عدم رضایت، کم کم آدم رو به فکر تغییر مسیر می ندازه.

از طرفی، نمی شه از فرصت های شغلی و اجتماعی رشته پزشکی هم غافل شد. رشته پزشکی به خاطر درآمد بالا، جایگاه اجتماعی ویژه، و امکان کمک مستقیم به مردم، همیشه مورد توجه بوده. دیدن پیشرفت همکاران یا دوستان تو این رشته، یا حتی دیدن سختی های مالی و مشکلات زندگی که ممکنه تو شغل معلمی باهاش روبرو بشی، می تونه انگیزه ای قوی برای این تغییر باشه. خلاصه که هرکسی برای خودش یه داستان و یه دلیل محکم داره که این مسیر پر پیچ و خم رو انتخاب می کنه.

مهم ترین شرط ها و قوانینی که باید بدانی (پیش نیازهای اساسی)

خب، اگر دلتون می خواد از دنیای تخته سیاه و گچ (حالا هوشمند) وارد دنیای آناتومی و جراحی بشید، باید حسابی حواستون رو جمع کنید. این مسیر پر از اما و اگر و شرط و شروطه که باید تک تک شون رو با دقت رعایت کنید. بیایید با هم مرور کنیم که اصلاً چطور باید این تغییر رشته رو شروع کنید.

خداحافظی با دانشگاه فرهنگیان: انصراف یا لغو تعهد؟

اولین و شاید سخت ترین قدم، قطع ارتباط رسمی با دانشگاه فرهنگیان و وزارت آموزش و پرورشه. اگر شما هنوز دانشجو هستید و می خواهید به سراغ پزشکی بروید، باید از دانشگاه فرهنگیان انصراف بدید. این انصراف هم فقط یه کاغذبازی ساده نیست؛ معمولاً باید هزینه هایی رو بابت سال هایی که درس خوندید و از مزایای دانشجومعلمی استفاده کردید (مثل حقوق دانشجویی)، به آموزش و پرورش برگردونید. این هزینه می تونه شامل جریمه هم بشه که رقمش کم نیست و باید حسابی براش برنامه ریزی مالی داشته باشید.

اما اگر شما فارغ التحصیل دانشگاه فرهنگیان هستید و چند سالی هم هست که معلم شدید، قضیه فرق می کنه. شما الان به آموزش و پرورش تعهد خدمت دارید. برای اینکه بتونید دوباره تو کنکور شرکت کنید و پزشکی بخونید، باید اول تعهد خدمتتون رو لغو کنید. این لغو تعهد هم می تونه به شکل خرید خدمت باشه، یعنی یه مبلغی رو به عنوان غرامت به آموزش و پرورش پرداخت کنید تا از زیر بار اون تعهد بیاید بیرون. گاهی هم ممکنه شرایط خاصی برای لغو تعهد (مثلاً خدمت در مناطق محروم برای مدت مشخص) وجود داشته باشه که باید از اداره کل آموزش و پرورش استان خودتون پیگیری کنید.

یادتون باشه که این مرحله، هم از نظر قانونی و هم از نظر مالی، یکی از چالش برانگیزترین بخش های این مسیره. پس قبل از هر اقدامی، حسابی تحقیق کنید و با مشاوران حقوقی و تحصیلی خبره مشورت کنید تا خدایی نکرده بعداً پشیمون نشید و به مشکل برنخورید.

کسب اجازه از وزارت آموزش و پرورش: مجوز کتبی را دست کم نگیر!

فکر نکنید همین که انصراف دادید یا تعهدتون رو لغو کردید، دیگه همه چی تمومه و می تونید برید سراغ کنکور. نخیر! مرحله مهم دیگه، گرفتن مجوز کتبی از وزارت آموزش و پرورشه. حتی اگر تعهد خدمت هم نداشته باشید، برای شرکت مجدد در کنکور سراسری و ادامه تحصیل در رشته ای غیرمرتبط (به خصوص پزشکی که حساسیت بیشتری داره)، باید از این وزارتخانه اجازه رسمی بگیرید. بدون این مجوز، ممکنه حتی اگه تو کنکور هم قبول بشید، نتونید ثبت نام کنید.

روند درخواست این مجوز معمولاً زمان بره و نیاز به دوندگی اداری داره. باید مدارک لازم رو جمع آوری کنید، درخواست رسمی بنویسید و منتظر پاسخ باشید. موافقت یا عدم موافقت با درخواست شما، کاملاً به شرایط روز، قوانین و آیین نامه های داخلی آموزش و پرورش و البته صلاح دید مسئولین مربوطه بستگی داره. بعضی وقت ها ممکنه با درخواست موافقت نشه و اونجاست که باید دوباره فکر کنید که چقدر حاضرید برای هدفتون بجنگید.

برگشت به خانه اول: دوباره کنکور بده!

اگه همه مراحل بالا رو با موفقیت پشت سر گذاشتید و مجوزها رو هم گرفتید، حالا وقتشه که دوباره برگردید به خط شروع! یعنی چی؟ یعنی باید دوباره تو کنکور سراسری تجربی شرکت کنید و یه رتبه قبولی خوب برای رشته پزشکی بیارید. این قسمت دیگه با هیچ مجوز و تعهدی حل نمی شه؛ فقط و فقط با درس خوندن، تلاش، و برنامه ریزی درست می تونید از پسش بربیاید.

رقابت تو رشته تجربی، به خصوص برای پزشکی، وحشتناکه. شما باید با هزاران دانش آموز جوون و باانگیزه رقابت کنید که از همون اول هدفشون پزشکی بوده و تمام توانشون رو گذاشتن. این یعنی باید حسابی از اون ها جلو بزنید. پس این مرحله نیازمند یه برنامه ریزی مطالعاتی فشرده و جدیه. ممکنه سال ها از درس و کتاب های کنکوری فاصله گرفته باشید، بنابراین باید حسابی روی مهارت های مطالعه تون کار کنید و خودتون رو با جدیدترین منابع و روش های کنکوری به روز نگه دارید.

جیبت را آماده کن: شهریه دانشگاه دولتی برای فرهنگیان پزشکی خوان

شاید فکر کنید حالا که رتبه قبولی رو آوردید و وارد دانشگاه دولتی شدید، دیگه همه چی مجانیه، نه؟ متاسفانه اینجا هم یه اما و اگری وجود داره. بر اساس قوانین موجود، دانشجویانی که قبلاً از مزایای تحصیل رایگان در دانشگاه فرهنگیان استفاده کرده اند و حالا می خواهند در رشته دیگری (مثل پزشکی) در دانشگاه دولتی تحصیل کنند، دیگه نمی توانند از تحصیل رایگان بهره مند بشن. این یعنی چی؟ یعنی باید شهریه ای معادل دوره شبانه (نوبت دوم) یا پردیس خودگردان رو پرداخت کنید.

این قضیه برای ایجاد عدالت بین همه داوطلبان کنکور و کسانی که از اول با هزینه شخصی خودشون در دانشگاه های دولتی شبانه یا پردیس درس می خونن، وضع شده. پس باید حواستون به این هزینه سنگین هم باشه و قبل از اینکه بخواید وارد این مسیر بشید، از نظر مالی هم خودتون رو آماده کنید. البته در موارد خیلی نادر و با بخشنامه های خاص، ممکنه استثنائاتی وجود داشته باشه، ولی اصلاً نباید روی اون ها حساب باز کرد و بهتره فرض رو بر پرداخت شهریه بگذارید.

جزئیات پنهان و دردسرهای مسیر (فرهنگیان و پزشکی)

تا اینجا با شرایط کلی آشنا شدیم، اما این مسیر مثل یه کوه یخ می مونه که قسمت اعظمش زیر آبه. یه سری جزئیات و تبصره های کلیدی وجود داره که اگر ازشون بی خبر باشید، ممکنه حسابی به دردسر بیفتید. بیایید با هم شیرجه بزنیم تو این جزئیات.

تعهد خدمت: بندی که رهایت نمی کند؟

تعهد خدمت فرهنگیان یه بند قانونیه که از همون لحظه ورود به دانشگاه فرهنگیان یا استخدام رسمی، گریبانگیر شما می شه. این تعهد میگه که شما باید برای مدتی مشخص (معمولاً دو برابر مدت تحصیل) برای آموزش و پرورش خدمت کنید. حالا اگه بخواید از این تعهد شونه خالی کنید و برید پزشکی بخونید، آموزش و پرورش به راحتی کوتاه نمیاد.

قوانین مربوط به تعهد خدمت، معمولاً تو دفترچه های کنکور و آیین نامه های آموزش و پرورش به صورت دقیق اومده. آیا امکان معافیت یا لغو کامل تعهد وجود داره؟ بله، اما خیلی سخته و معمولاً شامل شرایط خاص و استثنائی می شه. مثلاً اگه دچار بیماری حادی بشید که نتونید به تعهدتون عمل کنید یا آموزش و پرورش خودش به نیروی شما نیاز نداشته باشه (که بعیده)، شاید بشه راهی پیدا کرد. اما در حالت عادی، باید منتظر باشید تا مدت تعهدتون تموم بشه یا اینکه هزینه اش رو پرداخت کنید (خرید خدمت).

برای خرید خدمت، آموزش و پرورش بر اساس سال هایی که از مزایای فرهنگیان استفاده کردید (حقوق دانشجویی، بیمه، و…) و البته حقوقی که در آینده قرار بود دریافت کنید، یه مبلغی رو محاسبه می کنه و شما باید اون رو پرداخت کنید. این مبلغ می تونه حسابی سنگین باشه و باید برای اون آماده باشید. مشورت با یه وکیل آشنا به قوانین کار و آموزش و پرورش می تونه اینجا حسابی کمکتون کنه تا بهترین راه رو پیدا کنید.

سربازی برای آقایان: قصه پرغصه معافیت تحصیلی

آقایونی که دانشجوی دانشگاه فرهنگیان هستند، معمولاً از معافیت تحصیلی برخوردارند. یعنی تا وقتی که مشغول تحصیل هستند، نیازی به خدمت سربازی ندارند. اما اگه بخواید انصراف بدید و دوباره تو کنکور شرکت کنید، قضیه فرق می کنه. معافیت تحصیلی دانشجوهای فرهنگیان، فقط تا یک سال بعد از انصراف یا فارغ التحصیلی اعتبار داره. اگه تو این یک سال نتونید تو کنکور قبول بشید یا ثبت نام کنید، معافیت تحصیلی تون باطل می شه و مشمول خدمت سربازی خواهید شد.

اگه مشمول خدمت بشید و بخواید کنکور بدید، دو راه بیشتر ندارید: یا باید اول برید سربازی رو بگذرونید و بعد از تموم شدن خدمت، دوباره تو کنکور شرکت کنید، یا اینکه تا قبل از اتمام معافیت تحصیلی یا قبل از مشمولیت، حسابی درس بخونید و قبول بشید. کسانی که غایب محسوب می شن، اصلاً اجازه شرکت تو کنکور رو ندارند. پس برنامه ریزی برای آقایون فرهنگی، یه بخش اضافه و مهم به نام سربازی هم داره که باید حسابی براش فکر کرد و ریسک هاش رو سنجید.

معلمی و پزشکی همزمان: رویایی محال؟

یکی از سوالات پرتکرار اینه که آیا می شه همزمان هم معلم بود و هم دانشجو پزشکی؟ آیا می شه هم حقوق معلمی گرفت و هم درس خوند؟ جواب صریح و قاطعانه اینه: خیر! به صورت قانونی و عملی، امکان تحصیل همزمان در دو رشته تمام وقت مثل معلمی و پزشکی وجود نداره. سیستم آموزشی و قوانین کشور، به یک فرد اجازه نمیده که همزمان در دو رشته با حجم درسی بالا و تمام وقت مشغول به تحصیل باشه. دلایلش هم واضحه:

1. تداخل زمانی: ساعت های کلاس ها و کارآموزی های پزشکی، با ساعات تدریس و حضور شما در مدرسه تداخل پیدا می کنه.
2. تعهدات قانونی: شما به عنوان معلم، تعهد حضور در محل کار و انجام وظایف آموزشی رو دارید، و به عنوان دانشجو پزشکی هم باید تمام وقت در دانشگاه و بیمارستان حضور داشته باشید.
3. سلامت و کارایی: حتی اگر به فرض محال قوانین هم اجازه می داد، از نظر جسمی و روحی امکان نداره که بتونید همزمان از پس هر دو مسئولیت بزرگ بربیاید و هر دو رو با کیفیت انجام بدید.

بعضی ها ممکنه بگن که فلانی رو می شناسم که همزمان… اما این موارد معمولاً شامل تحصیل در رشته های آزاد و غیررسمی، یا دوره های مجازی غیرمعتبر میشه که اصلاً با تحصیل تمام وقت و رسمی پزشکی قابل مقایسه نیست. پس این رویا رو از سرتون بیرون کنید و به فکر انتخاب یکی از این دو مسیر باشید.

آیا شرایط برای همه فرهنگیان یکسان است؟ (بررسی تفاوت ها)

شرایط برای همه فرهنگیان یکسان نیست و بسته به موقعیت شما، ممکنه یه سری تفاوت ها وجود داشته باشه. بیایید این گروه ها رو با هم بررسی کنیم:

• دانشجویان ترم اول و آخر دانشگاه فرهنگیان: دانشجویان ترم های اولیه، ممکنه راحت تر بتونن انصراف بدن و جریمه کمتری پرداخت کنن. اما دانشجویان ترم آخر، به دلیل اینکه تقریباً دوره تعهدشون شروع شده، ممکنه با جریمه بیشتری مواجه بشن یا فرآیند انصرافشون پیچیده تر باشه.
• فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان بدون سابقه خدمت: این افراد ممکنه هنوز تعهد خدمتشون رو آغاز نکرده باشن و لغو تعهد براشون راحت تر از معلم های باسابقه باشه.
• معلمان رسمی با چندین سال سابقه خدمت: این گروه به خاطر سابقه کاری و تعهد خدمتی که دارن، معمولاً با چالش های بیشتری برای لغو تعهد و دریافت مجوز از آموزش و پرورش روبرو هستن. مبلغ جریمه هم برای این گروه معمولاً بالاتره.

پس قبل از هر اقدامی، موقعیت دقیق خودتون رو مشخص کنید و با توجه به اون، اطلاعات لازم رو از مراجع مربوطه (دانشگاه، اداره آموزش و پرورش) کسب کنید.

گام به گام تا روپوش سفید (مسیر عملی)

حالا که با تمام باید و نبایدها و چالش ها آشنا شدید، وقتشه که یه نقشه راه برای خودتون ترسیم کنید. این مسیر نیازمند برنامه ریزی دقیق و قدم های حساب شده ایه. بیایید با هم ببینیم چطور می تونید این مسیر رو طی کنید:

اول از همه: مشاوره بگیرید!

اولین و مهم ترین قدم، مشاوره تخصصی گرفتنه. فکر نکنید خودتون از پس همه چیز برمی آید. این یه تصمیم سرنوشت سازه و نیاز به راهنمایی های دقیق داره. دو نوع مشاوره هست که به دردتون می خوره:

• مشاوره تحصیلی کنکور: یه مشاور تحصیلی خوب می تونه براتون برنامه مطالعاتی مناسب طراحی کنه، منابع درست رو معرفی کنه، و تکنیک های کنکوری رو یادتون بده. یادتون باشه که شما از فضای کنکور دور بودید و نیاز به یه راهنمای کاربلد دارید.
• مشاوره حقوقی: یه وکیل یا مشاور حقوقی آشنا به قوانین آموزش و پرورش و استخدام می تونه تو بحث انصراف، لغو تعهد خدمت، و مسائل نظام وظیفه حسابی کمکتون کنه. این بخش خیلی حساسه و یه اشتباه کوچیک می تونه عواقب سنگینی داشته باشه.

کارهای اداری را شروع کنید: انصراف و مجوز

بعد از اینکه مشاوره های لازم رو گرفتید و مطمئن شدید که می خواید این مسیر رو برید، وقتشه که کارهای اداری رو شروع کنید. اول از همه، اگه دانشجو هستید، مراحل انصراف از دانشگاه فرهنگیان رو پیگیری کنید. اگه فارغ التحصیل یا معلم هستید، سراغ لغو تعهد خدمت برید. همزمان یا بعد از این مرحله، باید درخواست کتبی برای گرفتن مجوز ادامه تحصیل از وزارت آموزش و پرورش رو هم ثبت کنید و پیگیر جوابش باشید. این مرحله ممکنه کمی طول بکشه، پس صبور باشید و دائم پیگیری کنید.

غول کنکور را رام کنید: آماده سازی برای کنکور تجربی

وقتی خیال تون از بابت مسائل اداری تا حدودی راحت شد، تمام تمرکزتون رو بذارید روی کنکور. اینجا دیگه فقط تلاش و اراده شماست که حرف اول رو می زنه. برنامه ریزی مطالعاتی فشرده داشته باشید، منابع کنکوری جدید رو تهیه کنید، و حتماً در آزمون های آزمایشی شرکت کنید تا با فضای کنکور آشنا بشید و نقاط ضعف و قوتتون رو بشناسید. از هیچ تلاشی دریغ نکنید، چون رقابت واقعاً سنگینه و کوچکترین کم کاری می تونه شما رو از هدفتون دور کنه.

ثبت نام و انتخاب رشته: آخرین قدم های حیاتی

پس از گذراندن مرحله آماده سازی و موفقیت در آزمون کنکور، نوبت به ثبت نام و انتخاب رشته می رسد. در این مرحله، حتماً دفترچه ثبت نام و انتخاب رشته کنکور سراسری را با دقت مطالعه کنید. تمام نکات و مقررات مربوط به پذیرش دانشجو، به خصوص برای داوطلبانی که دارای سوابق تحصیلی قبلی (مثل دانشگاه فرهنگیان) هستند، در این دفترچه ها ذکر شده است. انتخاب رشته با توجه به رتبه کسب شده و اولویت بندی دانشگاه ها، یک تصمیم مهم است که می تواند آینده تحصیلی شما را رقم بزند. در این بخش هم مشورت با متخصصین می تواند به شما در تصمیم گیری صحیح کمک کند تا شانس قبولی خود را به حداکثر برسانید.

قبل از تصمیم گیری، به این ها فکر کن! (نکات تکمیلی)

رفتن به سمت پزشکی، مثل یه معامله بزرگ می مونه که باید قبلش حسابی دو دو تا چهار تا کنید و همه جوانبش رو بسنجید. اینجا یه سری نکات تکمیلی هست که شاید کمتر بهشون فکر کرده باشید، ولی خیلی مهم هستن.

حساب و کتاب مالی: چقدر آب می خورد؟

مسیر پزشکی، به خصوص برای فرهنگیان، یه مسیر پرهزینه است. فقط بحث شهریه دانشگاه نیست، کلی هزینه دیگه هم باید بهش اضافه کنید:

• هزینه های انصراف یا لغو تعهد: که رقمش می تونه حسابی بالا باشه.
• هزینه های زندگی در دوران تحصیل: که برای حدود ۷ سال (پزشکی عمومی) باید از پسش بربیاید.
• فرصت های شغلی از دست رفته: شما در دوران تحصیل پزشکی، فرصت کار و درآمدزایی به عنوان معلم رو از دست می دید. این یعنی یه منبع درآمد ثابت رو از دست می دید و باید برای جبرانش فکری بکنید.
• هزینه های جانبی تحصیل: کتاب، جزوه، کلاس های تقویتی، رفت و آمد و…

پس قبل از شروع، یه بودجه بندی دقیق انجام بدید و مطمئن بشید که از پس این هزینه ها برمی آید یا راهی برای تامین اون ها دارید.

چالش های پیش رو: مسیر سختی در انتظارت است

فکر نکنید همین که قبول شدید، دیگه همه چی تمومه. تازه اول راهه! رشته پزشکی، یه رشته طولانی و پرفشاره. حدود ۷ سال تحصیل مداوم، شب بیداری ها، استرس امتحانات، فشار بیمارستان و کارآموزی ها، همه این ها می تونه حسابی خسته کننده باشه. رقابت تو این رشته فقط برای ورودش نیست، حتی بعد از ورود هم باید برای تخصص گرفتن حسابی تلاش کنید.

اینجا دیگه بحث سن هم مطرح می شه. اگه شما چند سالی از بقیه همکلاسی هاتون بزرگتر باشید، ممکنه از نظر روانی کمی براتون سخت باشه که دوباره با دانشجوهای جوون رقابت کنید. باید برای این فشار روانی آماده باشید و روحیه جنگندگی خودتون رو حفظ کنید.

مسیر موفقیت در پزشکی، یه دوی ماراتن طولانی و نفس گیره، نه یه دوی سرعت. باید آماده باشید برای سال ها تلاش بی وقفه و از خودگذشتگی. فقط عشق واقعی به این رشته و اراده پولادین می تونه شما رو تو این مسیر سرپا نگه داره.

تصمیم نهایی: با چشم باز انتخاب کن!

در نهایت، انتخاب با شماست. هیچ کس بهتر از خودتون نمی تونه تشخیص بده که چی براتون بهترینه. ما فقط می تونیم اطلاعات و راهنمایی های لازم رو بهتون بدیم تا با دیدی باز و آگاهانه تصمیم بگیرید. مزایا و معایب هر دو مسیر رو سبک سنگین کنید. به قلبتون گوش کنید، اما منطقتون رو هم کنار نذارید. به آینده فکر کنید، به توانایی هاتون، به روحیه تون، و به این که چقدر حاضرید برای هدفتون بجنگید.

این یه تصمیم مهم تو زندگیه که می تونه سرنوشت شما رو عوض کنه. پس با عجله تصمیم نگیرید، تحقیق کنید، مشورت کنید و بعد با تمام وجود برای هدفتون تلاش کنید. امیدواریم هر تصمیمی که می گیرید، بهترین مسیر رو براتون رقم بزنه و در اون موفق باشید.

امیدواریم این مقاله جامع و کامل، همه اطلاعاتی که لازم داشتید رو بهتون داده باشه و حالا با خیال راحت تر بتونید مسیرتون رو انتخاب کنید. یادتون باشه که خواستن، توانستن است؛ به شرطی که مسیر رو درست بشناسید و با برنامه پیش برید.