خلاصه کتاب کویر و معبدی در کویر دکتر شریعتی: کامل و جامع
خلاصه کتاب کویر – معبدی در کویر دکتر علی شریعتی ( نویسنده نرگس علی مردانی )
کتاب «معبدی در کویر» اثر نرگس علی مردانی، یه جورایی نقش یه راهنمای سفر رو داره که ما رو می بره به دل شش فصل پایانی اثر معروف دکتر علی شریعتی، یعنی «کویر». این کتاب بهمون کمک می کنه تا مفاهیم عمیق و پیچیده شریعتی رو که شاید با یه بار خوندن «کویر» متوجه نشیم، بهتر درک کنیم و با یه دید جدید به این اثر جاودانه نگاه کنیم.
دکتر علی شریعتی، اسمش برای خیلی ها یادآور یه تفکر عمیق، یه نگاه نقادانه و یه روحیه انقلابی و دغدغه مند به حال جامعه است. فکر می کنم کمتر کسی پیدا بشه که اسم شریعتی رو نشنیده باشه، مخصوصاً اگه اهل کتاب و مطالعه باشه. اون نه فقط یه نویسنده و ادیب قوی بود، بلکه یه جامعه شناس خبره، یه فیلسوف با نگاه خاص خودش و یه سخنور بی نظیر که می تونست با کلامش، هر جمعیتی رو به فکر واداره و به حرکت دربیاره.
بین همه آثار بی شماری که از خودش به یادگار گذاشته، «کویر» یه جایگاه ویژه ای داره. این کتاب صرفاً یه مجموعه نوشته نیست، یه جور سفرنامه روحیه، یه دریچه برای ورود به عمیق ترین لایه های فکری و عرفانی شریعتی. «کویر» نمادی از تنهایی، اصالت، خودشناسی و حتی خداشناسیه که شریعتی با قلم جادوییش اون رو نقاشی کرده. خیلی ها معتقدند برای فهمیدن شریعتی واقعی، باید «کویر» رو با تمام وجود خوند و حس کرد.
حالا اینجا «معبدی در کویر» نوشته خانم نرگس علی مردانی میاد وسط. این کتاب یه جورایی نقش یه راهنما رو بازی می کنه تا ما بهتر بفهمیم شریعتی تو اون شش فصل آخر «کویر» که حسابی سنگین و پرمغزه، چی می خواسته بگه. خانم علی مردانی با یه نگاه تحلیلی و موشکافانه، لایه های پنهان «کویر» رو بیرون می کشه و به زبانی قابل فهم، برای ما روشن می کنه. هدف اصلی این مقاله هم همینه که یه خلاصه جامع و کاربردی از این کتاب بهتون ارائه بده، تا هم با «معبدی در کویر» آشنا بشید و هم یه درک عمیق تر از «کویر» شریعتی پیدا کنید. یه جورایی می خوایم یه قدم از معرفی های سطحی جلوتر بریم و واقعاً ببینیم نرگس علی مردانی چه گوهری رو از دل «کویر» شریعتی کشف کرده.
دکتر علی شریعتی، یک اسطوره تمام عیار در کالبد یک انسان!
شریعتی کی بود و چرا کویرش اینقدر مهم شد؟
وقتی اسم دکتر علی شریعتی میاد، اولین چیزی که تو ذهن خیلی ها نقش می بنده، یه آدم پر از شور و هیجان، با ایده های نو و جسورانه است که هیچ وقت از گفتن حرف حق نترسید. شریعتی یه جورایی مثل یه فانوس بود تو تاریکی اون سال ها، که راه رو نشون می داد و مردم رو به فکر وامی داشت. اون فقط یه نویسنده نبود که قلم بزنه، یا یه سخنران که حرف بزنه. شریعتی یه متفکر تمام عیار بود که هم تو ادبیات حرف برای گفتن داشت، هم تو فلسفه، هم تو جامعه شناسی و حتی تو سیاست. یه جورایی می شه گفت شریعتی یه پکیج کامل از یه روشنفکر دغدغه مند بود که هر جا لازم می دید، ورود می کرد و با تحلیل ها و دیدگاه های خودش، ذهن ها رو بیدار می کرد.
حالا از بین همه اون حرف ها و نوشته ها، «کویر» جایگاه دیگه ای داره. این کتاب شاید از نظر خیلی ها فقط یه سری خاطرات و دل نوشته باشه، اما اگه عمیق تر نگاه کنیم، می بینیم که «کویر» یه آینه تمام نمای جهان بینی شریعتیه. یه جایی که اون می ره تو خلوت خودش، با خودش و با خداش حرف می زنه و تمام دغدغه ها، دردها و آرزوهاش رو روی کاغذ می ریزه. «کویر» برای شریعتی یه جور نماد بود؛ نماد تنهایی، نماد خلوص، نماد جایی که می تونی از همه هیاهوهای دنیای بیرون فاصله بگیری و غرق بشی تو وجود خودت و خدای خودت. واسه همینه که «کویر» برای خیلی ها فقط یه کتاب نیست، یه تجربه است، یه سفره به اعماق روح. می تونیم بگیم «کویر» برای شریعتی، عین یه معبد بود، یه جای مقدس برای تفکر و خلوت.
«کویر که قرن های دراز است بر همه جشن های جهان فخر می فروشد، از آن رو «هست» که یک قرارداد مصنوعی اجتماعی و یا یک جشن تحمیلی سیاسی نیست، جشن جهان است و روز شادمانی زمین، آسمان و آفتاب، و جوش شکفتن ها و شور زادن ها و سرشار از هیجان هر «آغاز».»
معبدی در کویر نرگس علی مردانی؛ پنجره ای تازه به دنیای کویر
خانم علی مردانی چرا دست به این کار زد؟
همونطور که گفتیم، «کویر» یه اثر عمیق و چندلایه است. ممکنه خیلی ها وقتی این کتاب رو می خونن، بعضی از قسمت هاش رو متوجه نشن یا اونقدر که باید، توش عمیق نشن. اینجا دقیقاً همون جاییه که کار نرگس علی مردانی تو کتاب «معبدی در کویر» خودش رو نشون می ده. ایشون تصمیم گرفت با یه نگاه تحلیلی، لایه های پنهان و مفاهیم پیچیده ای رو که شریعتی تو شش فصل پایانی «کویر» مطرح کرده، برای خواننده ها باز کنه و به نسل جدیدی که شاید با زبان و فضای فکری شریعتی کمتر آشنا هستن، کمک کنه تا این اثر رو بهتر درک کنن.
رویکرد خانم علی مردانی تو تحلیل «کویر»، یه رویکرد کاملاً بین رشته ایه. یعنی چی؟ یعنی ایشون فقط از یه زاویه به «کویر» نگاه نکرده. بلکه اومده و دانش ادبیات رو با فلسفه، عرفان رو با جامعه شناسی و روانشناسی قاطی کرده تا یه تحلیل جامع و کامل از مفاهیم «کویر» ارائه بده. اینطوری، خواننده با یه دید خیلی بازتر و عمیق تر، می تونه حرف های شریعتی رو بفهمه و ببینه که شریعتی چقدر جلوتر از زمان خودش بوده و چه حرف های مهمی برای امروز ما هم داره.
اصلاً این کتاب چی میگه و چه فصولی رو بررسی می کنه؟
خب، «معبدی در کویر» همون طور که از اسمش پیداست، یه جورایی یه «راهنمای معبد» برای «کویر» شریعتیه. این کتاب تمرکز ویژه ای روی شش فصل پایانی «کویر» داره که از قضا عمیق ترین و پرمعناترین قسمت های این اثر به حساب میان. نرگس علی مردانی، این فصول رو جداگانه مورد بررسی و تحلیل قرار داده و هر کدوم رو به یه بخش از کتاب خودش اختصاص داده. ساختار کتابش هم تقریباً همون ساختار فصول نهایی «کویر» رو دنبال می کنه:
- مقدمه و معبد چیست؟
- مضمون معبد و عشق فرزند
- نوروز
- آدم ها و حرف ها
- سرود آفرینش
- انسان، خداگونه ای در تبعید
ایشون تو هر کدوم از این بخش ها، مفاهیم اصلی اون فصل از «کویر» رو بیرون می کشه و با نقد و تحلیل خودش، اون ها رو برای خواننده روشن می کنه. این کار باعث می شه تا حتی کسانی که بارها «کویر» رو خوندن، بتونن با یه نگاه جدید و عمیق تر به این اثر نگاه کنن و جنبه های تازه ای از اون رو کشف کنن که شاید تا حالا به چشمشون نیومده بوده.
تور مجازی در معبدی در کویر: نگاهی به فصول کلیدی
حالا بیایید با هم یه تور مجازی داشته باشیم تو «معبدی در کویر» و ببینیم نرگس علی مردانی چطور دست ما رو گرفته و می بره به دل اندیشه های دکتر شریعتی. قراره با هم نگاهی بندازیم به اون شش فصل پایانی «کویر» که تو این کتاب تحلیل شده.
مقدمه و معبد چیست؟: کویر فقط یه بیابون نیست، یه جای مقدسه!
اولین بخشی که خانم علی مردانی سراغش میره، تحلیل همین عنوان «معبدی در کویر» و مفهوم «معبد» در اندیشه شریعتیه. شریعتی وقتی از کویر حرف می زنه، منظور یه بیابون خشک و خالی نیست. اون کویر رو یه جای مقدس می دونه، یه جایی که آدم می تونه از هیاهوی شهر و زندگی روزمره فرار کنه، تنها بشه با خودش، به درون خودش سفر کنه و خدا رو تو خلوت خودش پیدا کنه. خانم علی مردانی با تحلیل دقیقش، به ما نشون می ده که چطور شریعتی، کویر رو نه به عنوان یه جغرافیا، بلکه به عنوان یه فضای روحی، یه مکانی برای تزکیه نفس و تعالی انسان معرفی می کنه. یه جایی که هم می تونی خودت رو بشناسی، هم خدا رو.
توضیح می ده که شریعتی چطور بین «مکان» (کویر به عنوان یه فضای جغرافیایی) و «معنا» (کویر به عنوان یه فضای درونی و معنوی) پیوند عمیقی برقرار کرده. این یعنی کویر یه جور استعاره است برای اون فضایی که آدم باید برای رسیدن به خودش و خداش، توش خلوت کنه و به تفکر بپردازه. یه جورایی کویر میشه محراب راز و نیاز آدم با خودش و خدای خودش.
مضمون معبد و عشق فرزند: از عشق زمینی تا عشق الهی در قلب کویر
تو این بخش، خانم علی مردانی به سراغ موضوع مهم «عشق» میره، اون هم از دریچه نگاه شریعتی تو «کویر». شریعتی معتقد بود عشق، چه عشق زمینی و چه عشق الهی، یه نیروی محرکه قویه که می تونه آدم رو به حرکت دربیاره و به سمت کمال ببره. اون عشق رو یه جور پیوند عمیق بین انسان با هستی و خدا می دید. عشق فرزند هم اینجا یه نماد از اون عشق خالص و بدون چشم داشته که می تونه یه دریچه باشه برای درک عشق بزرگ تر، یعنی عشق الهی.
تحلیل علی مردانی به ما نشون می ده که شریعتی چطور با ظرافت خاصی، این دو نوع عشق رو به هم ربط می ده. چطور عشق به یه انسان، می تونه پلی باشه برای رسیدن به عشق به خالق هستی. این بخش از کتاب «معبدی در کویر»، یه جورایی چشم انداز ما رو نسبت به مفهوم عشق تو آثار شریعتی وسیع تر می کنه و به ما یادآوری می کنه که عشق، یه عنصر جدانشدنی از سفر معنوی انسانه.
نوروز: عید فقط دید و بازدید نیست، یه سفر به درون خودمونه!
رسیدیم به یکی از شیرین ترین و البته عمیق ترین بخش های «کویر» و البته تحلیل نرگس علی مردانی، یعنی «نوروز». شریعتی درباره نوروز حرف هایی زده که واقعاً از حد و مرز یه جشن ساده فراتر میره و اون رو به یه نماد بزرگ از خودشناسی، بازآفرینی و ارتباط با طبیعت و اصالت ما ایرانی ها تبدیل می کنه.
شریعتی نوروز رو یه جشن مصنوعی یا سیاسی نمی دونه، بلکه اون رو «جشن جهان» و «روز شادمانی زمین، آسمان و آفتاب» می نامید. اون می گفت نوروز، جوش شکفتن ها و شور زادن هاست، سرشار از هیجان هر «آغاز». از نظر شریعتی، در حالی که جشن های دیگه مردم رو تو کافه ها، سالن ها و زیر سقف ها جمع می کنن، نوروز دست آدم رو می گیره و از این فضاهای بسته، می کشه بیرون، می بره تو آغوش آزاد و بی کران طبیعت. جایی که گرم از بهاره، روشن از آفتاب، و معطر از «بوی باران، بوی پونه، بوی خاک».
«نوروز تجدید خاطره بزرگی است: خاطره خویشاوندی انسان با طبیعت. هر سال، این فرزند فراموشکار که، سرگرم کارهای مصنوعی و ساخته های پیچیده خود، مادر خویش را از یاد می برد، با یادآوری های وسوسه آمیز نوروز، به دامن وی باز می گردد و با او، این بازگشت و تجدید دیدار را جشن می گیرد.»
نرگس علی مردانی تو تحلیلش، ابعاد اجتماعی، فرهنگی و عرفانی نوروز رو از دید شریعتی به خوبی برامون باز می کنه. اون نشون می ده که نوروز برای شریعتی، فقط یه شروع سال جدید نبود، بلکه یه فرصت بود برای اینکه هر کدوم از ما یه بار دیگه به خودمون برگردیم، خودمون رو بازنگری کنیم و مثل طبیعت، دوباره متولد بشیم. یه جورایی نوروز می شد نمادی از زندگی، امید و حرکت به سمت بهتر شدن. این بخش واقعاً پر از ظرافت و زیباییه و خوندنش به ما کمک می کنه تا نوروز رو با یه نگاه عمیق تر و معنی دارتر جشن بگیریم.
آدم ها و حرف ها و سرود آفرینش: شریعتی به ما و خلقت چه می گفت؟
بعد از «نوروز»، خانم علی مردانی به سراغ فصول «آدم ها و حرف ها» و «سرود آفرینش» میره. تو بخش «آدم ها و حرف ها»، شریعتی با نگاه تیزبینانه اش، جامعه و آدم های عصر خودش رو زیر ذره بین قرار می ده. اون از گفتمان های رایج اون دوره حرف می زنه، از مشکلات و تضادهای اجتماعی، از تناقضات آدم ها و حرف هایی که می زدن. نرگس علی مردانی، تحلیل شریعتی رو از این زوایا عمیق تر می کنه و به ما نشون می ده که چطور شریعتی با وجود همه این مسائل، باز هم امید داشت به بیداری و حرکت.
اما «سرود آفرینش» فضای دیگه ای داره. اینجا شریعتی نگاهش رو به سمت هستی و خلقت معطوف می کنه. اون از عظمت آفرینش حرف می زنه، از جایگاه انسان تو این جهان پهناور، و از اون حس شگفتی که باید نسبت به وجود و هستی داشته باشیم. تحلیل خانم علی مردانی تو این بخش، به ما کمک می کنه تا نگاه عرفانی و فلسفی شریعتی رو به آفرینش بهتر درک کنیم. این بخش یه جورایی یه دعوت به تأمل در هستیه، به اینکه سرمون رو بلند کنیم و از تماشای خلقت لذت ببریم و به حکمت پشت اون پی ببریم.
انسان، خداگونه ای در تبعید: قصه پرغصه انسان امروز
و در نهایت می رسیم به یکی از عمیق ترین و شاید دردناک ترین مفاهیم در اندیشه شریعتی، که نرگس علی مردانی تو فصل آخر کتابش به زیبایی تحلیلش می کنه: «انسان، خداگونه ای در تبعید». این عبارت واقعاً تکان دهنده است. شریعتی معتقد بود انسان، با وجود تمام قابلیت های الهی و استعدادهای بی نظیری که خدا بهش داده، یه جورایی از اصالت خودش دور افتاده. یه جورایی «تبعید» شده تو این دنیای مادی و غرق شده تو روزمرگی ها و دغدغه های بی معنی.
اینجا خانم علی مردانی با تحلیل دقیقش نشون می ده که شریعتی چطور انسان رو یه موجود «غریب» تو دنیای مدرن می دید. انسانی که گم شده، معنای وجودی خودش رو فراموش کرده و هی دنبال یه چیزی می گرده تا این خلأ رو پر کنه. این مفهوم، یه ارتباط عمیق با فلسفه اگزیستانسیالیسم (فلسفه وجودی) داره که از سردرگمی و جستجوی معنا در دنیای بی معنا حرف می زنه، و البته با عرفان اسلامی که انسان رو از ابتدا موجودی الهی می دونه که به واسطه غفلت از اصل خودش دور افتاده. این بخش، یه جورایی به ما یادآوری می کنه که چقدر مهمیه که گاهی بایستیم، به خودمون نگاه کنیم و ببینیم آیا واقعاً همون «خداگونه ای» هستیم که شریعتی می گفت، یا غرق شدیم تو این تبعید خودخواسته؟ این فصل به جرأت می تونم بگم یکی از مهم ترین بخش های «معبدی در کویر» هست که درک اون، مسیر فکری شریعتی رو برای ما روشن تر می کنه.
معبدی در کویر چه چیزی رو به ما اضافه می کنه؟ فرقش با بقیه چیه؟
شاید بپرسید خب، «کویر» که خودش هست، چرا باید «معبدی در کویر» رو بخونیم؟ چه فرقی می کنه؟ اینجا دقیقاً همون نقطه ایه که ارزش کار خانم نرگس علی مردانی خودش رو نشون می ده. «معبدی در کویر» صرفاً یه خلاصه نیست، بلکه یه تحلیل عمیق و یه نقشه راه برای فهمیدن لایه های پنهان «کویر» شریعتیه.
یه نگاه چندبعدی و بین رشته ای:
یکی از مهمترین وجوه تمایز این کتاب، رویکرد بین رشته ای نرگس علی مردانیه. همون طور که قبلاً گفتیم، ایشون فقط به یه جنبه از «کویر» نگاه نکرده. خانم علی مردانی با تلفیق دانش های مختلف مثل ادبیات، فلسفه، عرفان، جامعه شناسی و حتی روانشناسی، تونسته به یه فهم عمیق تر و جامع تر از اندیشه های شریعتی دست پیدا کنه. این یعنی وقتی «معبدی در کویر» رو می خونیم، با یه نگاه تک بعدی طرف نیستیم، بلکه انگار چندین متخصص از زوایای مختلف به «کویر» نگاه کردن و تحلیل های خودشون رو ارائه دادن. این کار باعث می شه که خواننده با دید بازتری به «کویر» نگاه کنه و ابعاد مختلف اون رو بهتر درک کنه.
کشف لایه های پنهان:
خوندن «کویر» شریعتی گاهی اوقات مثل نگاه کردن به یه کوه یخ می مونه. بخش کوچیکی ازش پیداست و بخش اعظمش زیر آبه. نرگس علی مردانی تو «معبدی در کویر» دقیقاً همین بخش های زیر آب رو کشف می کنه و به روی آب میاره. ایشون با تفسیرهای خودش، مثال هایی از لایه های پنهان «کویر» رو ارائه می ده که شاید تو خوانش اول، خیلی ها از کنارش بی تفاوت رد بشن یا اصلاً متوجه عمقش نشن. مثلاً تو قسمت «نوروز»، همونطور که دیدیم، تحلیل ایشون به ما کمک می کنه تا نوروز رو فراتر از یه جشن، به عنوان یه نماد عمیق از خودشناسی و بازآفرینی ببینیم. این کشف لایه های پنهان، ارزش افزوده بزرگی رو برای خواننده به همراه داره و باعث می شه تجربه خوندن «کویر» خیلی غنی تر و پرمعناتر بشه.
قلم شیوا و دلنشین:
اینکه یه نفر بتونه یه اثر عمیق و پیچیده رو تحلیل کنه، یه هنره. اما اینکه بتونه اون تحلیل رو با یه زبان شیوا، روان و دلنشین ارائه بده تا برای عموم مردم قابل فهم باشه، هنر دیگه ایه. نرگس علی مردانی دقیقاً همین کار رو کرده. ایشون با یه سبک نگارش قوی و در عین حال، قابل فهم، تونسته اندیشه های سنگین شریعتی رو به زبانی ساده و جذاب بیان کنه. این شیوایی و عمق نگارش، باعث می شه که حتی کسانی که شاید خیلی با ادبیات عرفانی و فلسفی آشنا نباشن هم بتونن با «معبدی در کویر» ارتباط برقرار کنن و از خوندنش لذت ببرن. این قلم دلنشین، درک مفاهیم پیچیده رو راحت تر می کنه و خواننده رو ترغیب می کنه که تا آخر مقاله رو دنبال کنه.
یه جمع بندی خودمانی: چرا باید کویر و معبدی در کویر رو خوند؟
خب، تا اینجا با هم یه سفر کوتاه داشتیم تو دنیای عمیق «کویر» دکتر شریعتی و بعدش هم یه نگاهی انداختیم به تحلیلی که نرگس علی مردانی تو کتاب «معبدی در کویر» ارائه داده. حالا وقتشه که یه جمع بندی خودمانی داشته باشیم و ببینیم چرا این دو کتاب اینقدر مهمن و چرا باید وقت بذاریم برای خوندنشون.
کویر و معبد: دو یار دیرین برای روشنایی ذهن
شاید بتونیم «کویر» شریعتی رو مثل یه گنجینه پر از فکر و اندیشه ببینیم که ته یه بیابون وسیع پنهان شده. این گنجینه پر از رمز و رازه و برای پیدا کردنش، نیاز به یه راهنما داریم. «معبدی در کویر» دقیقاً همون راهنماست. این کتاب نه فقط یه خلاصه از فصول پایانی «کویر»ه، بلکه یه جور نقشه گنجه که به ما نشون می ده چطور به عمق اندیشه های شریعتی نفوذ کنیم و اون گوهرها رو پیدا کنیم. پس وقتی «معبدی در کویر» رو می خونیم، در واقع داریم یه کلید برای باز کردن درب های بسته ی «کویر» شریعتی به دست میاریم. این کتاب نه تنها به ما می فهمونه شریعتی چی گفته، بلکه به ما نشون می ده «چطور» گفته و چرا اینقدر حرفش مهم بوده.
دعوت به خلوت با اندیشه ها:
تو دنیای پرسرعت و شلوغ امروز که همه چیز سطحی شده، خوندن آثاری مثل «کویر» و تحلیلی مثل «معبدی در کویر»، یه جور دعوت به خلوته. دعوتی برای اینکه برای یه مدت کوتاه هم که شده، از هیاهو دور بشیم، با خودمون تنها بشیم و به عمق حرف ها فکر کنیم. وقتی این دو کتاب رو با هم می خونیم، یه تجربه کامل و غنی تر از اندیشه های شریعتی به دست میاریم. «کویر» رو می خونیم تا با روح و جان شریعتی آشنا بشیم و بعد «معبدی در کویر» رو می خونیم تا از زاویه دید یه متخصص، اون روح و جان رو بهتر درک کنیم. این یه فرصت عالیه برای اینکه مغزمون رو یه ورزش حسابی بدیم و فکرهامون رو عمیق تر کنیم.
یه نگاه به آینده: اندیشه هایی که هرگز کهنه نمی شن
شاید فکر کنیم دکتر شریعتی مال سال ها پیشه و حرف هاش دیگه به درد امروز ما نمی خوره. اما اگه یه کم با دقت تر نگاه کنیم، می بینیم که اندیشه های متفکرانی مثل شریعتی، مثل شراب کهنه می مونن؛ هرچی ازشون بگذره، ارزش و عمقشون بیشتر می شه. خیلی از دغدغه هایی که شریعتی سال ها پیش مطرح کرد، امروز هم به قوت خودشون باقی هستن. «معبدی در کویر» دقیقاً همین نقش رو بازی می کنه که با بازخوانی و تحلیل این اندیشه ها، اون ها رو برای نسل های امروز زنده نگه داره و نشون بده که چقدر هنوز حرف های شریعتی می تونن راهگشا و الهام بخش باشن. پس خوندن این کتاب ها فقط یه تفریح نیست، یه جور سرمایه گذاریه روی فکرمون و بینشمون به زندگی.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "خلاصه کتاب کویر و معبدی در کویر دکتر شریعتی: کامل و جامع" هستید؟ با کلیک بر روی کتاب، به دنبال مطالب مرتبط با این موضوع هستید؟ با کلیک بر روی دسته بندی های مرتبط، محتواهای دیگری را کشف کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "خلاصه کتاب کویر و معبدی در کویر دکتر شریعتی: کامل و جامع"، کلیک کنید.
