روش های حمل و نقل حیوان های خانگی با هواپیما

سفر کردن خودش کلی هیجان و دغدغه داره، حالا تصور کنید بخواهید رفیق پشمالو یا پردارتون رو هم با خودتون ببرید. اینجاست که سوال پیش میاد، چطور میشه جونور خونگی مون رو با هواپیما ببرم؟ راستش رو بخواین، بردن حیوانات خانگی با هواپیما نه اونقدر سخته که فکرش رو می کنید و نه اونقدر آسون که بشه همینطوری دل به دریا زد. اما نگران نباشید، با یه برنامه ریزی درست و حسابی و دونستن قوانین و مقررات، می تونید یه سفر امن و راحت رو برای خودتون و حیوونتون رقم بزنید. این مقاله یه راهنمای کامل و به روز برای تمام جنبه های حمل هوایی حیوانات خونگیه؛ از قوانین داخلی خودمون گرفته تا مقررات بین المللی و نکات ریز و درشتی که باید بدونید تا همه چی طبق مراد پیش بره. مخصوصاً قراره حسابی روی تغییرات جدید و مهم قوانین پروازهای داخلی ایران (از شهریور ۱۴۰۲) مانور بدیم که خیلی از صاحب حیوون ها رو حسابی به دردسر انداخته. پس بزن بریم که یه سفر بی دردسر رو با هم برنامه ریزی کنیم!

چرا حمل هوایی بهترین راه برای جابه جایی جونور خونگی تونه؟

خودمونیم دیگه، وقتی می خوایم از یه شهر به شهر دیگه یا حتی یه کشور دیگه بریم، اولین چیزی که به ذهنمون میاد سرعت و راحتیه. برای حمل حیوانات خانگی هم همینطوره. شاید فکر کنید خب میشه با ماشین یا قطار هم رفت، اما راستش رو بخواین، تو ایران شرایط حمل حیوان با قطار و اتوبوس تقریباً ممنوعه. یعنی نمی تونید حیوونتون رو تو کابین یا حتی بارِ قطار و اتوبوس بفرستید. حتی اگه با ماشین شخصی هم برید، برای مسافت های طولانی، مخصوصاً تو گرما یا سرما، هم برای شما و هم برای حیوونتون حسابی خسته کننده و پر از استرس میشه.

اما حمل هوایی چی؟ مزایای زیادی داره که باعث میشه بهترین گزینه باشه:

• سرعت بالا: تو کمترین زمان ممکن به مقصد می رسید و این یعنی استرس کمتر برای حیوونتون.
• دسترسی به مقاصد دور: فرقی نمی کنه مقصدتون کجای دنیا باشه، با هواپیما میشه به دورترین نقاط هم سفر کرد.
• شرایط محیطی کنترل شده: تو قسمت بار هواپیما (کارگو)، دما و فشار هوا معمولاً کنترل میشه تا حیوون راحت باشه.
• امنیت نسبی: با رعایت همه قوانین و مقررات، امنیت حمل حیوونتون با هواپیما خیلی بالاتره.

روش های اصلی فرستادن حیوان خانگی با هواپیما: کدوم بهتره؟

وقتی حرف از حمل حیوون با هواپیما میشه، دو تا راه اصلی پیش روی ماست که هر کدوم قوانین و شرایط خاص خودشون رو دارن. دونستن این تفاوت ها خیلی مهمه تا بتونیم بهترین انتخاب رو برای سفر جونور خونگی مون داشته باشیم.

حمل همراه مسافر (AVIH): حیوانتون هم با شما پرواز می کنه (تو قسمت بار!)

این روش رو به اسم AVIH (Accompanied baggage) یا همون بار همراه میشناسن. یعنی چی؟ یعنی حیوون شما به عنوان یه بار همراه، اما نه تو کابین خودتون، بلکه تو قسمت بار هواپیما منتقل میشه. این قسمت بار رو جوری طراحی کردن که دمای مناسبی داره و شرایطش برای حیوانات مساعده. حیوون شما تو فرودگاه مبدأ تحویل داده میشه و تو فرودگاه مقصد، همراه با چمدون های خودتون تحویلش می گیرید.

چه حیوونایی مجازن؟

معمولاً فقط حیوانات اهلی مثل سگ، گربه، پرنده های زینتی و خرگوش اجازه دارن با این روش سفر کنن.

محدودیت ها رو جدی بگیرید!

این روش هم محدودیت های خودش رو داره:

• وزن: وزن باکس به همراه حیوونتون نباید از یه حد مشخصی بیشتر بشه (که هر ایرلاین متفاوته).
• ابعاد باکس: باکس حیوون باید ابعاد استاندارد و مشخصی داشته باشه که تو ادامه بهش می پردازیم.
• تعداد: معمولاً میشه تو یه باکس مشخص، تعداد محدودی حیوون رو حمل کرد (مثلاً دو تا حیوون کوچیک با شرایط خاص).

میشه حیوونمو ببرم تو کابین هواپیما؟ (Pet in Cabin)

این قسمت یه کوچولو پیچیده است، چون خیلی از ما دوست داریم حیوونمون رو کنار خودمون تو کابین داشته باشیم، اما باید بگم تو پروازهای داخلی ایران، ورود هر نوع حیوان به کابین مسافری ممنوعه. تصورش رو بکنید، یه سگ یا گربه تو کابین، ممکنه برای بقیه مسافرها که حساسیت دارن یا میترسن، مشکل ساز بشه. اما تو پروازهای خارجی داستان کمی فرق میکنه:

• ایرلاین های خارجی مجاز: بعضی از ایرلاین های خارجی مثل ترکیش ایرلاینز، تحت شرایط خاصی اجازه میدن حیوونای کوچیک تو کابین باشن. برای ترکیش، این شرایط معمولاً ایناست:
  • حداکثر وزن حیوون به همراه باکسش نباید بیشتر از ۸ کیلوگرم باشه.
  • ابعاد باکس باید خیلی مشخص و معمولاً از نوع سافت باکس (softbox) باشه (مثلاً طول ۴۰، عرض ۳۰، ارتفاع ۲۳ سانتی متر).
  • حیوونتون باید حداقل ۱۰ هفته سن داشته باشه.
  • باید حتماً از قبل رزرو کرده باشید و معمولاً صندلی کنار پنجره بهتون تعلق می گیره.
• سایر ایرلاین ها: ایرلاین های دیگه مثل لوفت هانزا، امارات یا قطر هم ممکنه شرایط خاصی داشته باشن، اما معمولاً خیلی سخت گیرترن و احتمال موافقتشون کمتره. بهتره از قبل حتماً باهاشون تماس بگیرید.
• انواع حیوانات: معمولاً فقط سگ ها و گربه های خیلی کوچیک اجازه ورود به کابین رو دارن.

حمل کارگو (Cargo): وقتی خودتون همراه حیوونتون نیستید یا مسیر طولانیه

این روش همون طور که از اسمش پیداست، یعنی ارسال حیوون از طریق پایانه باربری، بدون اینکه مسافر همراهش باشه. به این کار Unaccompanied baggage هم میگن. این روش مزایای خاص خودش رو داره و تو خیلی از مواقع بهترین گزینه ست.

مزایا:

• برای حیوانات بزرگتر: اگه حیوونتون بزرگ باشه و وزن یا ابعاد باکسش تو روش AVIH جا نگیره، کارگو بهترین راهه.
• تعداد بیشتر: اگه چند تا حیوون دارید، با کارگو راحت تر می تونید اونا رو بفرستید.
• مسیرهای طولانی یا مقاصد خاص: برای مقاصدی که حمل همراه مجاز نیست یا خیلی دوره، کارگو گزینه مطمئن تریه.
• مقرون به صرفه: گاهی اوقات برای مقاصد دورتر، از نظر هزینه هم کارگو به صرفه تر در میاد.

فرآیند ارسال:

برای ارسال کارگو، معمولاً باید حیوونتون رو چند روز قبل از پرواز به پایانه باربری تحویل بدید. بعد از مراحل اداری و صدور بارنامه، حیوون به مقصد فرستاده میشه و تو مقصد هم به همون شخصی که تو بارنامه اسمش ثبت شده، تحویل داده میشه.

چه حیوونایی مجازن؟

با روش کارگو، طیف وسیع تری از حیوانات رو میشه فرستاد:

• حیوانات اهلی (سگ، گربه، پرنده)
• حیوانات وحشی (با مجوزهای لازم)
• حیوانات زینتی خاص
• چهارپایان
• آبزیان
• حتی نمونه های باغ وحش (البته با کلی شرط و شروط و مجوز!)

اینجا یه نکته خیلی مهم و جدید هست که باید حسابی حواستون بهش باشه! از شهریور ۱۴۰۲، قوانین داخلی ایران برای حمل حیوانات خانگی با هواپیما تغییرات اساسی کرده و طبق اطلاعات جدید، بسیاری از پروازهای داخلی فقط از طریق کارگو (و با ایرلاین های خاص مثل ایران ایر یا ماهان) حیوانات رو پذیرش می کنن. یعنی دیگه خبری از حمل همراه مسافر برای پروازهای داخلی نیست!

قوانین و مقررات حمل حیوانات با هواپیما: داخلی و خارجی رو دقیق بشناسید

فرقی نمیکنه پرواز داخلی باشه یا خارجی، قبل از هر کاری باید حسابی قوانین رو زیر و رو کنید. هر ایرلاین و هر کشوری، برو و بیای مخصوص خودش رو داره که اگه ندونید، ممکنه هم خودتون به دردسر بیفتید و هم جونور خونگی تون اذیت بشه.

قوانین پروازهای داخلی ایران: چی شد از شهریور ۱۴۰۲؟

همون طور که گفتیم، قبل از شهریور ۱۴۰۲ داستان یه جور دیگه بود، اما الان خیلی چیزها عوض شده و باید حسابی حواستون رو جمع کنید. قوانین جدید بیشتر به سمت کارگو شدن حمل حیوانات خانگی در پروازهای داخلی میره:

• محدودیت تعداد: معمولاً هر مسافر می تونه حداکثر ۲ قلاده سگ یا گربه یا ۱۰ قطعه پرنده زینتی رو با خودش حمل کنه.
• ممنوعیت کابین: یادمون باشه، ورود حیوان به کابین مسافری، چه سگ باشه چه گربه یا پرنده، تو پروازهای داخلی کاملاً ممنوعه. این قانون رو خیلی جدی بگیرین.
• ایرلاین های داخلی: در حال حاضر، بیشتر ایرلاین های داخلی مثل ماهان یا ایران ایر، حیوانات رو فقط به صورت کارگو پذیرش می کنن. یعنی باید حیوونتون رو از طریق پایانه باربری بفرستید و خودتون باهاش سفر نکنید. برای اطلاع از وضعیت دقیق سایر ایرلاین ها (مثل آسمان، وارش، تابان و…) حتماً باید مستقیم با خودشون تماس بگیرید و استعلام کنید، چون این قوانین مدام در حال تغییره.
• نکات اختصاصی حمل پرندگان: اگه پرنده دارید، باید قفسش مناسب باشه و جوری باشه که نه فرار کنه و نه اذیت بشه. آب و غذا هم فراموش نشه. بعضی ها هم برای کم کردن استرس پرنده، قفسش رو با یه پارچه می پوشونن.

قوانین پروازهای بین المللی و کشور مقصد: قبل از پرواز مقصدتون رو بشناسید

وقتی قصد پرواز به خارج از کشور رو دارید، قضیه کمی پیچیده تر میشه. علاوه بر قوانین ایرلاین، باید حسابی حواستون به قوانین کشور مقصد هم باشه:

• بررسی دقیق: قبل از اینکه اصلاً بلیط رزرو کنید، باید قوانین ایرلاین و کشور مقصد رو مو به مو بررسی کنید. یه سرچ ساده تو سایت رسمی ایرلاین و سفارت کشور مقصد، خیلی از ابهامات رو برطرف میکنه.
• کشورهای سخت گیر: بعضی کشورها مثل انگلیس، امارات، عمان یا استرالیا قوانین خیلی سخت گیرانه ای دارن. مثلاً ممکنه فقط حمل کارگو رو قبول کنن یا حیوونتون مجبور باشه مدت طولانی ای رو تو قرنطینه بمونه.
• محدودیت های نژادی/گونه ای: بعضی از ایرلاین ها یا کشورها، اجازه حمل سگ ها و گربه هایی که پوزه های کوتاهی دارن (نژادهای براکی سفالیک مثل بولداگ یا پرشین) رو نمیدن. دلیلش هم مشکلات تنفسیه که این حیوونا تو ارتفاع ممکنه براشون پیش بیاد.
• حیوانات خاص: حیوونای پرخاشگر، بیمار، یا اونایی که بوی تند و زننده ای دارن، ممکنه اصلاً پذیرفته نشن. حیوونایی که ارزش مادی یا معنوی خیلی بالایی دارن هم ممکنه شرایط خاصی براشون در نظر گرفته بشه.
• پروازهای ترانزیتی: اگه پروازتون ترانزیتیه و چند تا توقف دارید، حتماً بلیط رو از یه ایرلاین واحد بگیرید. اینجوری خیالتون راحته که حیوونتون تو توقف ها تحت مراقبت همون ایرلاینه و لازم نیست دوباره مراحل پذیرش رو طی کنید.

مدارک لازم برای سفر هوایی با حیوان خانگی: چی بگیریم؟

اگه مدارکتون کامل نباشه، حتی اگه بهترین قفس دنیا رو هم داشته باشید، از سفر با حیوونتون خبری نیست. پس این بخش رو خیلی جدی بگیرید و از قبل همه چی رو آماده کنید.

مدارک عمومی: برای هر پروازی لازمه

این مدارک تقریباً برای همه پروازها، چه داخلی و چه بین المللی، ضروریه:

• شناسنامه یا گذرنامه حیوان (پت پاسپورت): این یه چیز واجبه! توش باید مشخصات کامل حیوونتون (اسم، نژاد، سن، رنگ، میکروچیپ اگه داره)، تاریخ واکسن های ۹ گانه، تاریخ قرص انگل و مهم تر از همه، واکسن هاری با تاریخ تزریق و اعتبارش ثبت شده باشه.
• اصل گواهی بهداشتی معتبر بین المللی: این گواهی رو باید از دامپزشکی دولتی کشور مبدأ بگیرید. نشون میده که حیوونتون سالمه و بیماری خاصی نداره.
• مدارک واکسیناسیون کامل و به روز: تأکید می کنم که حتماً واکسن هاری رو بزنید و حواستون به تاریخ اعتبارش باشه. معمولاً باید حداقل ۲۱ روز از تزریق واکسن هاری گذشته باشه تا معتبر باشه.
• تکمیل فرم درخواست حمل موجود زنده (AVIH): این فرم رو از ایرلاین می گیرید و پرش می کنید.
• اصل فیش پرداخت کرایه حمل: هزینه ها رو که پرداخت کردید، فیشش رو نگه دارید.

مدارک اختصاصی پروازهای خارجی: اینا رو از قلم نندازید!

اگه قصد پرواز خارجی دارید، یه سری مدارک اضافه هم لازمه که کار رو یه کوچولو سخت تر می کنه، اما اگه از قبل بدونید، مشکلی پیش نمیاد:

• کارت میکروچیپ و شماره ثبت اون: برای خیلی از کشورها، مخصوصاً کشورهای اروپایی، میکروچیپ داشتن حیوون الزامیه.
• تست تیتر آنتی بادی هاری (Rabies Titer Test): این یکی خیلی مهمه! برای ورود به کشورهای اتحادیه اروپا، کانادا، استرالیا و… حتماً باید این تست رو انجام بدید. این تست نشون میده که حیوونتون به اندازه کافی در برابر هاری ایمنی داره. زمان انجامش خیلی مهمه: معمولاً باید چند ماه (مثلاً ۳ ماه) قبل از سفر انجام بشه و جوابش بیاد، چون ممکنه نیاز به تزریق مجدد واکسن باشه.
• گواهی سلامت بین المللی: این گواهی رو یه دامپزشک معتبر و تأییدشده صادر می کنه.
• تأیید فرم اتحادیه اروپا توسط سازمان دامپزشکی: اگه مقصدتون کشورهای اتحادیه اروپا باشن، باید فرم مخصوص اتحادیه اروپا رو توسط سازمان دامپزشکی خودمون تأیید کنید.

نکات مهم:

• اعتبار مدارک: حواستون به تاریخ میلادی مدارک باشه. معمولاً گواهی سلامت و واکسن ها اعتبار محدودی دارن.
• زمان بندی دقیق: برای انجام آزمایشات و گرفتن مجوزها باید حداقل چند ماه قبل از سفر اقدام کنید. این کار رو به لحظه آخر موکول نکنید!

انتخاب و آماده سازی باکس (قفس) استاندارد: خونه کوچیک سفر حیوونتون

باکس حیوونتون، حکم خونه کوچیک و متحرکش تو سفر رو داره. اینجا دیگه باید حسابی وسواس به خرج بدید، چون اگه باکس استاندارد نباشه، ممکنه حیوونتون رو تو فرودگاه رد کنن و کل زحمتاتون به باد بره. پس بریم ببینیم یه باکس خوب چه ویژگی هایی باید داشته باشه:

اهمیت باکس استاندارد:

اول از همه بدونید که ایرلاین ها و فرودگاه ها، یه سری استانداردهای سفت و سخت برای باکس حمل حیوان دارن. اگه باکس این استانداردها رو نداشته باشه، ممکوان رو پذیرش نکنن. این استانداردها برای سلامت و ایمنی حیوونتون وضع شدن.

ویژگی های باکس مناسب:

• ابعاد کافی: این خیلی مهمه! حیوونتون باید بتونه تو باکس به راحتی بایسته (سرش به سقف نخوره)، بچرخه و دراز بکشه. اگه باکس کوچیک باشه، هم حیوون اذیت میشه و هم ممکنه اجازه حملش رو ندن.
• استحکام و ایمنی: باکس باید از مواد محکم و مقاوم ساخته شده باشه، نه یه چیز شل و ول که تو مسیر بشکنه. قفل دربش هم باید حسابی مطمئن باشه که حیوون فرار نکنه.
• تهویه مناسب: باکس باید منافذ کافی برای جریان هوا داشته باشه تا حیوون توش خفه نشه. از باکس هایی که فقط یه سوراخ کوچیک دارن، خودداری کنید.
• عدم وجود چرخ: باکس نباید چرخ داشته باشه. چرخ باعث حرکت ناخواسته و خطرناک باکس تو هواپیما میشه.
• برچسب اطلاعات: روی باکس باید یه برچسب واضح بزنید که توش اسم، آدرس، شماره تماس و اطلاعات صاحب حیوون (یعنی خودتون) باشه. اگه خدای نکرده مشکلی پیش بیاد، بتونن باهاتون تماس بگیرن.

محدودیت های تعداد حیوان در یک باکس:

بعضی اوقات میشه چند تا حیوون رو تو یه باکس گذاشت، اما با شرایط خاص:

• مادر با توله ها: اگه یه مادر با توله هاش باشه، حداکثر ۳ توله زیر ۶ ماه و هر کدوم زیر ۲ کیلوگرم میتونن تو یه باکس باشن.
• چند حیوان کوچک: اگه چند تا حیوون کوچیک دارید، حداکثر ۳ حیوان زیر ۱۲ هفته و هر کدوم زیر ۲ کیلوگرم میتونن تو یه باکس باشن. (البته بازم تاکید می کنم که برای هر ایرلاین باید جداگانه استعلام بگیرید).

نکات آماده سازی حیوان برای قفس و پرواز:

حیوونتون رو همینطوری یهو تو باکس نذارید و بفرستید! یه سری کارها هست که باید از قبل انجام بدید:

• آشنا کردن با قفس: چند روز یا حتی چند هفته قبل از سفر، حیوونتون رو با قفسش آشنا کنید. بذارید توش بازی کنه، بخوابه، غذا بخوره. اینجوری وقتی روز سفر میرسه، قفس براش غریبه نیست و استرسش کمتر میشه.
• برداشتن قلاده و پوزه بند: وقتی حیوون تو باکس رفت، حتماً قلاده و پوزه بندش رو باز کنید. اینا ممکنه تو مسیر خطرناک باشن یا به چیزی گیر کنن.
• وسایل آشنا: یه اسباب بازی مورد علاقه یا پتوی خودش رو تو باکس بذارید. بوی آشنای خودش یا اسباب بازی میتونه حس آرامش بهش بده.

هزینه های حمل حیوان خانگی با هواپیما: چقدر آب می خوره؟

اول از همه بریم سراغ بخش جذاب پول و پله! هزینه حمل حیوان خانگی با هواپیما یه بخش مهم از برنامه ریزی سفر با حیوونه. این هزینه، همون طور که حدس می زنید، جدا از بلیط خودتون و بار مجازتون محاسبه میشه و به فاکتورهای مختلفی بستگی داره.

نحوه محاسبه هزینه:

معمولاً هزینه حمل بر اساس وزن حیوان و قفسش محاسبه میشه. یه فرمول کلی هست که تو خیلی از ایرلاین ها (مثل ماهان) رعایت میشه، البته بازم باید از ایرلاین خودتون استعلام بگیرید:

• برای پرندگان: وزن پرنده به همراه قفسش رو در ۴ ضرب می کنن. این عدد میشه هزینه اضافه بار.
• برای سگ و گربه: مجموع وزن حیوون و قفسش رو در ۲ ضرب می کنن. این عدد هم میشه هزینه اضافه بار.

مثال عددی:
تصور کنید یه سگ دارید که وزنش ۱۰ کیلوگرمه و باکسش ۳ کیلو. مجموع میشه ۱۳ کیلو. اگه با ماهان پرواز می کنید، هزینه اضافه بارش میشه ۱۳ * ۲ = ۲۶ واحد اضافه بار. حالا باید ببینید هر واحد اضافه بار تو ایرلاین ماهان چقدره (این نرخ ها هم مدام تغییر میکنه). مثلاً اگر هر واحد ۱۰۰ هزار تومن باشه، هزینه حمل سگتون میشه ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومن (البته این فقط یه مثال فرضیه و قیمت ها باید دقیق استعلام بشن).

هزینه کارگزاری:

اگه از روش کارگو استفاده می کنید، علاوه بر هزینه اضافه بار ایرلاین، یه مبلغی هم بابت خدمات کارگزاری و تشریفات گمرکی باید پرداخت کنید که این هم جداگانه حساب میشه.

تفاوت در ایرلاین های مختلف و مسیرها:

این نرخ ها و فرمول ها ممکنه بین ایرلاین های مختلف و برای مسیرهای داخلی یا خارجی متفاوت باشه. مثلاً هزینه حمل یه حیوون از تهران به استانبول، با هزینه حمل همون حیوون از تهران به کانادا، خیلی فرق داره.

نکته مهم:
یادتون باشه، این هزینه ها جدا از بار مجاز مسافر محاسبه میشه. یعنی حتی اگه شما خودتون هیچ باری نداشته باشید، بازم باید این مبلغ رو برای حمل حیوونتون پرداخت کنید.

نکات طلایی برای سفر امن و راحت: خودتون و حیوونتون آسوده خاطر باشید

حالا که همه چی رو میدونیم، بریم سراغ یه سری فوت و فن کوزه گری و نکات کلیدی که می تونه سفر حیوونتون رو خیلی راحت تر و امن تر کنه. این توصیه ها رو جدی بگیرید تا استرس تون کم بشه.

زمان بندی: مدیریت زمان حرف اول رو میزنه

• تماس های ضروری:
  • حدود ۲۴ ساعت قبل از پرواز، با فرودگاه مبدأ تماس بگیرید تا از آخرین وضعیت قوانین و هرگونه مشکل احتمالی مطلع بشید.
  • چند روز قبل از پرواز هم با ایرلاین تماس بگیرید و رزرو حمل حیوونتون رو مجدداً چک کنید.
• حضور به موقع در فرودگاه:
  • برای پروازهای خارجی، حداقل ۲.۵ تا ۳ ساعت قبل از پرواز تو فرودگاه باشید، چون مراحل پذیرش حیوون زمان بره.
  • برای پروازهای داخلی، حداقل ۱.۵ تا ۲ ساعت قبل از پرواز خودتون رو به فرودگاه برسونید.
• زمان بندی مناسب پرواز:
  • تو تابستون و روزهای گرم: پروازهای شب یا صبح زود رو انتخاب کنید که هوا خنک تر باشه و حیوونتون از گرما اذیت نشه.
  • تو زمستون و روزهای سرد: پروازهای در طول روز رو انتخاب کنید که دما ملایم تر باشه.

سلامت و آرامش حیوان: راحتی جونور خونگی تون اولویت داره

• تغذیه و آب:
  • چند ساعت قبل از پرواز، به حیوونتون غذای سبک بدید. معده پر ممکنه تو هواپیما باعث حالت تهوع بشه.
  • برای پروازهای طولانی، حتماً تو قفسش آب و غذای کافی بذارید. البته بعضی ایرلاین ها خودشون به حیوونا آب میدن، اما بهتره محتاط باشید.
• استفاده از آرامبخش:
  • این یکی خیلی حساسه! فقط و فقط با مشورت دامپزشک می تونید برای حیوونتون آرامبخش استفاده کنید. خوددرمانی و دادن هر نوع داروی آرامبخش بدون نظر دامپزشک می تونه فاجعه بار باشه و جون حیوونتون رو به خطر بندازه. دامپزشک با توجه به سن، وزن و وضعیت سلامتی حیوونتون، بهترین توصیه رو بهتون میکنه.
• آماده سازی روحی:
  • همون طور که گفتم، از قبل حیوونتون رو با قفسش آشنا کنید. این کار استرسش رو تو روز سفر حسابی کم میکنه.

خدمات ویژه CIP در فرودگاه امام خمینی: اگه می خواید راحت تر باشید

اگه قصد دارید از فرودگاه امام خمینی سفر کنید و دلتون میخواد مراحل پذیرش حیوونتون راحت تر باشه، میتونید از خدمات CIP استفاده کنید:

• رزرو خدمات CIP: هنگام رزرو خدمات CIP، گزینه حمل حیوان خانگی رو هم انتخاب کنید و هزینه هاش رو پرداخت کنید.
• کمک پرسنل: پرسنل CIP تو تمام مراحل پذیرش حیوونتون کمکتون میکنن؛ از دریافت مدارک گرفته تا هماهنگی با قسمت بار.
• عدم تفاوت در قوانین: یادتون باشه، قوانین پذیرش حیوانات تو سالن CIP با بقیه بخش های فرودگاه فرقی نداره و باید تمام مدارک و شرایط رو رعایت کنید.
• ترخیص حیوان در پروازهای ورودی: اگه پروازتون ورودی به فرودگاه امام باشه، بعد از معاینه پزشک و کامل بودن مدارک، میتونید حیوونتون رو تو همین بخش ترخیص کنید.

توصیه های تکمیلی: چیزای کوچیک که کار رو راه میندازه

• ممنوعیت پذیرش حیوانات خاص: ایرلاین ها معمولاً حیوانات بیمار، پرخاشگر، اونایی که بوی تند دارن یا ارزش مادی/معنوی خیلی بالایی دارن رو پذیرش نمی کنن. پس قبلش چک کنید.
• چک کردن مداوم قوانین: قوانین ایرلاین ها و کشورها مدام در حال تغییره. قبل از هر سفر، حتماً دوباره قوانین رو چک کنید.

نتیجه گیری

خلاصه که، حمل و نقل حیوان خانگی با هواپیما، چه داخلی و چه خارجی، یه کوچولو دوندگی و برنامه ریزی میخواد. اما اگه همه مدارک رو از قبل آماده کنید، قفس استاندارد داشته باشید، قوانین ایرلاین و کشور مقصد رو خوب بدونید و به سلامت و آرامش حیوونتون حسابی اهمیت بدید، می تونید یه تجربه سفر عالی و بی دردسر برای خودتون و رفیق پشمالو یا پردارتون رقم بزنید. یادمون باشه، حیوونای ما موجودات بااحساسی هستن که تو سفر به مراقبت بیشتری نیاز دارن. پس با آمادگی کامل، سفر هوایی با حیوان خانگی نه تنها سخت نیست، بلکه میتونه یه خاطره خوب هم براتون بسازه!

سوالات متداول حمل و نقل حیوان های خانگی با هواپیما

آیا همیشه می توانم حیوان خانگی ام را در کابین هواپیما ببرم؟

خیر، در پروازهای داخلی ایران ورود حیوانات به کابین کاملاً ممنوع است. در پروازهای خارجی هم فقط برخی ایرلاین ها (مثل ترکیش) و با شرایط بسیار خاص (وزن، ابعاد باکس و سن حیوان) اجازه این کار را می دهند.

حداقل سن حیوان برای سفر هوایی چقدر است؟

معمولاً حیوان خانگی باید حداقل ۱۰ هفته سن داشته باشد. البته برخی کشورها و ایرلاین ها این حداقل سن را ۱۲ هفته در نظر می گیرند.

چه مدت قبل از پرواز باید در فرودگاه باشم؟

برای پروازهای خارجی حداقل ۲.۵ تا ۳ ساعت و برای پروازهای داخلی حداقل ۱.۵ تا ۲ ساعت قبل از پرواز باید در فرودگاه حاضر باشید، چون مراحل پذیرش حیوان زمان بر است.

آیا می توانم برای حیوانم آرامبخش استفاده کنم؟

فقط و فقط با مشورت دامپزشک می توانید برای حیوان خود آرامبخش استفاده کنید. خوددرمانی می تواند خطرات جدی برای سلامتی حیوان داشته باشد.

اگر در پرواز ترانزیتی باشم، وضعیت حیوانم چطور خواهد بود؟

بهتر است بلیط خود را از یک ایرلاین واحد تهیه کنید. در توقف ها معمولاً حیوان از نظر سلامت بررسی می شود، به او آب و غذا داده می شود و محل نگهداری اش تمیز می گردد.

هزینه حمل حیوان با هواپیمایی ماهان چقدر است؟

هزینه بر اساس وزن حیوان و قفسش محاسبه می شود. برای پرندگان، وزن کامل (پرنده+قفس) در ۴ ضرب می شود و برای سگ و گربه در ۲ ضرب می شود. این مبلغ جدا از بار مجاز شماست و به آن هزینه کارگزاری نیز اضافه می شود.

آیا حمل خرگوش، همستر یا اردک با هواپیما مجاز است؟

بله، حیواناتی مانند خرگوش و اردک جزو حیوانات اهلی محسوب می شوند و حمل آنها از طریق هواپیما (عمدتاً به صورت کارگو) مجاز است. برای همستر باید از ایرلاین مورد نظر استعلام بگیرید.

مدارک مورد نیاز برای پروازهای خارجی کدامند؟

گذرنامه حیوان (پت پاسپورت)، اصل گواهی بهداشتی معتبر بین المللی، مدارک کامل واکسیناسیون (با تأکید بر هاری)، کارت میکروچیپ و تست تیتر آنتی بادی هاری (برای برخی کشورها) از مهمترین مدارک هستند.

آیا قوانین حمل حیوانات با هواپیما در ایران تغییر کرده است؟

بله، از شهریور ۱۴۰۲ قوانین جدیدی وضع شده است که بر اساس آن، حمل حیوانات خانگی در بسیاری از پروازهای داخلی فقط از طریق کارگو (و با ایرلاین های خاص) امکان پذیر است.

آیا امکان ارسال حیوان خانگی بدون همراه خودم وجود دارد؟

بله، این روش از طریق کارگو یا پایانه های باربری امکان پذیر است. حیوان به پایانه باربری تحویل داده می شود و در مقصد به شخص معرفی شده در بارنامه تحویل می گردد.

آیا سگ های نژاد خاص (پوزه کوتاه) می توانند پرواز کنند؟

برخی ایرلاین ها حمل سگ ها و گربه های با پوزه کوتاه (نژادهای براکی سفالیک) را به دلیل مشکلات تنفسی احتمالی در ارتفاع، ممنوع کرده اند.

فرق پت پاسپورت و شناسنامه حیوان چیست؟

پت پاسپورت یک سند بین المللی تر و جامع تر است که تمامی اطلاعات هویتی، واکسیناسیون (مخصوصاً هاری و تست تیتر) و میکروچیپ حیوان را با تاریخ های میلادی شامل می شود و برای سفرهای خارجی الزامی است. شناسنامه معمولاً برای ثبت داخلی واکسن ها و اطلاعات پایه استفاده می شود.