سکوت برخی چهره های فرهنگی در برابر کودک کشی در غزه، چشم پوشی از رنج انسان است

«احمد امیری» در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رودخان در آبادان با نگاهی همراه با درد و دغدغه نسبت به سکوت برخی چهره های شناخته شده ادبی و فرهنگی از فاجعه انسانی در غزه اظهار کرد: باید برای سکوت برخی چهره های شناخته شده ادبی و فرهنگی از فاجعه انسانی و به ویژه کودک کشی های مکرر رژیم صهیونیستی در غزه تأسف خورد.

شاعر و فعال فرهنگی آبادان افزود : صحنه هایی که این روزها از غزه به ما می رسد چیزی فراتر از یک بحران سیاسی است.

وی تصریح کرد: ما با جنایتی روبرو هستیم که نامی جز کودک کشی بر آن نمی توان نهاد و در چنین روزهایی انتظار می رود صدای وجدان فرهنگی جامعه بلندتر از همیشه باشد.

امیری در ادامه گفت: من نمی گویم هر هنرمند یا نویسنده باید بیانیه بدهد یا موضع خاصی بگیرد اما در برابر رنج کودکان بی پناه حتی یک کلمه هم می تواند نشانه ای از همراهی و انسان دوستی باشد.

وی خاطرنشان کرد: سکوت برخی از چهره های شناخته شده آن هم در زمانی که قلم باید پناه مظلوم باشد برای بسیاری از علاقه مندان فرهنگ و ادبیات جای پرسش دارد. چرا در برابر کودک کشی هیچ واکنشی؟ چرا در برابر اشک مادران و پدران داغدار واژه ای از همدلی نیست؟

این شاعر با تأکید بر نقش اخلاقی اهل قلم در این ایام یاد آور شد: نوشتن درباره غزه درباره درد درباره بی پناهی کودکان لزوماً بیانیه سیاسی نیست؛ گاهی فقط یادآوری است از انسان بودن از رسالتی که اهل فرهنگ بر دوش دارند.

وی در پایان با نگاهی امیدوارانه گفت: من باور دارم که بسیاری از اهل فرهنگ در دل خود رنج غزه را احساس می کنند اما شاید زمان آن رسیده باشد که این همدلی در کلام و نوشته ها نیز بازتاب یابد چراکه هر واژه ای که از دل برخیزد مرهمی خواهد بود بر زخم های بی صدا.

46