جهان چگونه به پایان خواهد رسید؟

به گزارش رودخان ایتنا نوشت:حتی در عجیب ترین نظریات کیهان شناسان هیچ پایان خوشی برای جهان وجود ندارد. تمام سناریوهای ارائه شده تاکنون به نوعی سرانجام تاریک و بی پایانی را برای جهان پیش بینی کرده اند خواه انجماد بزرگ انجماد طولانی یا رمبش بزرگ باشد.

پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که نوعی از انرژی تاریک که به طور فرضی وجود دارد می تواند به سرنوشتی تلخ برای جهان منجر شود که به آن «انجماد طولانی» گفته می شود.

بدین ترتیب همه چیز به تدریج کند شده و در نهایت به حالتی ایستا می رسد طوری که هیچ فعالیتی در جهان باقی نمی ماند.
 
به گزارش ایتنا و به نقل از لایوساینس در این سناریو جهان همچنان گسترش می یابد تا به یک اندازه نهایی برسد اما با گذشت زمان همه چیز آن قدر سرد می شود که فعالیت های فیزیکی و حتی جنبش های اتمی نیز متوقف می گردند.
 
انرژی تاریک چیست؟
انرژی تاریک یک نیروی مرموز است که مسئول انبساط شتاب دار جهان است. این پدیده در دهه ۱۹۹۰ کشف شد و از آن زمان تاکنون یکی از مهم ترین معماهای کیهان شناسی مدرن بوده است.
 
دانشمندان هنوز به طور کامل نمی دانند انرژی تاریک چه عملکردی دارد. با این حال برخی از نظریات جالب و مبتکرانه در این زمینه ارائه شده است که توضیحات مختلفی را درباره این نیروی عجیب ارائه می دهد.

یکی از این نظریات «انرژی تاریک هولوگرافیک» نام دارد. طبق این نظریه فضا و جاذبه ای که ما می بینیم در واقع یک توهم است. جهان در واقع فقط یک سطح دوبعدی است و نیروهای کوانتومی عجیب و پیچیده ای که روی این سطح دوبعدی وجود دارند باعث می شوند که ما جاذبه و ساختار سه بعدی فضا را حس کنیم.
 
این مدل از انرژی تاریک به طور طبیعی می تواند به گسترش شتاب دار جهان منجر شود که همان چیزی است که ما به عنوان انرژی تاریک می شناسیم.
 
سرنوشت درازمدت جهان با انرژی تاریک هولوگرافیک
دو اخترفیزیکدان اخیراً به این پرسش پرداختند که اگر جهان توسط انرژی تاریک هولوگرافیک اداره شود چه سرنوشتی در انتظار آن است.
 
انرژی تاریک حدود ۷۰ درصد از چگالی انرژی کل جهان را تشکیل می دهد. با گسترش جهان چگالی ماده معمولی و ماده تاریک کاهش می یابد اما انرژی تاریک همچنان بیشتر و بیشتر ظاهر می شود. پژوهشگران برای مطالعه سرنوشت جهان ماده را نادیده گرفتند و فقط بر تکامل انرژی تاریک هولوگرافیک تمرکز کردند.
 
آنها دریافتند که همان طور که انتظار می رفت انرژی تاریک هولوگرافیک باعث ادامه گسترش جهان خواهد شد اما با گذشت زمان تأثیر آن به تدریج کاهش می یابد و سرعت انبساط کم خواهد شد. این انبساط تا زمانی که جهان به یک اندازه ثابت برسد ادامه می یابد.
 
اما با کاهش سرعت انبساط جهان چگالی انرژی تاریک هولوگرافیک نیز کاهش می یابد. همچنین چون چگالی ماده نیز با انبساط جهان کم می شود جهان به تدریج به یک ایست کامل می رسد.

 پژوهشگران این سناریو را «انجماد طولانی» نامیده اند که در مقایسه با سایر سناریوهای معروف کیهان مانند «انجماد بزرگ» (ادامه انبساط با شتاب فزاینده) و «رمبش بزرگ» (جمع شدن جهان به سوی مبدأ یا مهبانگ) متفاوت است.
 
انجماد طولانی: پایانی تلخ برای جهان
گفتنی است سناریوی «انجماد طولانی» چشم انداز خوشایندی ندارد. با اینکه انبساط جهان در نهایت متوقف می شود هیچ منبع جدیدی از انرژی برای تمامی ماده درون جهان وجود نخواهد داشت.

بر این اساس در نهایت تمام ستارگان خاموش خواهند شد و تجزیه می شوند و همه ذرات زیراتمی به آرامی از هم جدا می شوند و در سرما ناپدید می گردند.
 
متأسفانه حتی در عجیب ترین نظریات کیهان شناسان هیچ پایان خوشی برای جهان وجود ندارد. تمام سناریوهای ارائه شده تاکنون به نوعی سرانجام تاریک و بی پایانی را برای جهان پیش بینی کرده اند خواه انجماد بزرگ انجماد طولانی یا رمبش بزرگ باشد.
 
پژوهش در زمینه انرژی تاریک همچنان ادامه دارد و دانشمندان امیدوارند که با پیشرفت های جدید بتوانند به درک بهتری از این نیروی مرموز برسند. اما تا آن زمان سرنوشت نهایی جهان همچنان یکی از بزرگ ترین رازهای علمی باقی می ماند.
 
ممکن است هرگز نتوانیم راهی برای جلوگیری از این سرنوشت پیدا کنیم اما فهمیدن اینکه جهان چگونه به پایان می رسد همچنان برای بشر جذاب و مهم است.

پایان خبر رودخان