نکوداشت فیلمسازی که دغدغه سینما داشت

در خانه سینما رقم خورد؛

آیین بزرگداشت زنده یاد کیومرث پوراحمد در خانه سینما برگزار شد.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری رودخان، آیین بزرگداشت کیومرث پوراحمد کارگردان فقید سینما و تلویزیون عصر امروز چهارشنبه 29 فروردین در خانه سینما برگزار شد.

در ابتدای این مراسم که به همت  کمیته فرهنگی انجمن منتقدان و کانون کارگردانان خانه سینمای ایران برگزار شد مازیار فکری ارشاد،پیام کوتاه جعفر گودرزی رییس انجمن منتقدان را قرایت کرد و سپس از عباس یاری محسن امیریوسفی، عباس یاری و ابوالحسن داوودی دعوت کرد تا برای صحبت به بالای سن بیایند.

پس از پخش کلیپ کوتاهی از مستند کیومرث پوراحمد، عباس یاری منتقد سینما و مدیر مسیول مجله فیلم امروز و از دوستان نزدیک زنده یاد پوراحمد گفت:کاش این مراسم زمانی برگزار میشد که آقای پوراحمد و سایر بزرگان سینمای ایران حضور داشتند و چه تلخ است که ما بیشتر در زمان خاکسپاری ها و یادبودها بیشتر حاضر هستیم.این مراسم پس از گذشت یک سال از درگذشت آقای پوراحمد نشان می دهد که مشکلات جامعه هر چقدر هم که زیاد باشد باز هم  هنرمندی برجسته که حال خوبی برای ما ایجاد کرد را فراموش نمی کنیم.

وی افزود:شاید یکی از کسانی که باید اینجا می بود و درباره کیومرث صحبت میکرد علیرضا داود نژاد باشد که متاسفانه الان داغدار پسرش است.کیومرث پوراحمد اهل مطالعه و پژوهش بود و تلاش می کرد که در کارش ضعفی نداشته باشد. او علاوه بر فیلمسازی، به عنوان یک نویسنده متبحر و باسواد، همکار ما در مجله فیلم هم بود. برای او سینمای ایران و آدم های سینمای ایران مهم بود و دغدغه سینما داشت. هرگز ندیدم که پشت سر کسی چیزی بنویسد یا بگوید.

یاری عنوان کرد: هرگز در زمان فیلم های خودش نمی گفت که مثلاً هوای فیلم من را داشته باشید و آن را تحویل بگیرید.حتی گاهی می گفت فیلم من را خوب نقد کنید و حسابی بچلانید!

در ادامه، ابوالحسن داودی کارگردان سینما  عنوان کرد: برگزاری این جلسه نشان میدهد سینما زنده است و رودی است که هیچگاه از حرکت باز نمی ایستد. رفاقت من و کیومرث به حدود چهل سال می رسد؛ زمانیکه ما هر دو در سینمای کودک فعال شدیم رفاقتمان پررنگ تر شد. سینمای کودک در سال های پس از انقلاب بیش از آن که متکی بر دانش و تکنیک سینمایی باشد مبتنی بر قدرت کودک درون فیلمسازان بود.

وی اظهار کرد: آن حس و حالی که در کارهای آن زمان بود بیشتر از درون فیلمسازان شکل می گرفت.در پنجمین جشنواره فیلم های کودک و نوجوان اصفهان فیلم «سفر جادویی» من و فیلم «شکار خاموش» آقای پوراحمد در بخش مسابقه حضور داشتند. در جلساتی که در ان روزها داشتیم بحثهای زیادی مطرح می شد ودرباره فیلم هایمان صحبت می کردیم . او در این فیلم از فضایی صحبت میکرد که اگر باقی می ماند و بسط می یافت ما امروز شاهد گونه ای از سینما که ترکیب فانتزی و عناصر ملی بود. چیزی که تقریبا در سینمای ما وجود ندارد.من از این جهت خیلی شیفته آن فیلم شده بودم.

این کارگردان سینما گفت: متاسفانه برخوردهای بدی که زمان پخش فیلم های آخر کیومرث در جشنواره فیلم فجر  در سالن با او می شد تاثیر بسیار بدی بر روحیه او گذاشت. شاید یک از نفرت انگیز ترین اتفاقات زندگی کن دیدن همین اتفاقت در سالن پخش فیلم بود.

محسن امیریوسفی رییس کانون کارگردانان خانه سینما گفت: کیومرث  پوراحمد یک کودک درون جسور داشت که این جسارت را در کنش کری های او می دیدیم .و این کودک درونش بود که به او شور و حال می داد. من قبل از نوروز 1401 با هم صحبت کردیم که برای مجمع عمومی کانون در اردیبهشت ماه بیایند که ایشان گفتند حتما می آیم.هیچ وقت فکر نمی کردم که این آخرین گفتگوی من با ایشان خواهد بود.

وی اظهار کرد: اولین خاطره من از ایشان حدود بیست سال پیش و زمانی بود که فیلم «خواب تلخ» را می ساختم.که در آنجا شغل شخصیت اصلی مرده شور بود.صحبتی که با آقای پوراحمد داشتم گفتم که این موضع را از آن قسمت معروف سریال «قصه های مجید» الهام گرفتن که در انشای خودش از شغل مرده شوری می گفت.اتفاقا من هم مثل مجید با مادر بزرگم زندگی میکردم.ای کاش آقای پوراحمد می ماند و با ایده های جدیدش سریال ها و فیلم های ماندگاری مثل قصه های مجید را می ساخت.

رییس کانون کارگردانان گفت: آقای پوراحمد در دهه آخر زندگی خودش مورد بی مهری های زیادی قرار گرفت و باید از همه سمت با او برخوردهای بهتری میشد. خود ما هم متوجه نشدیم که کیومرث پوراحمد عزیز فارغ از طنازی و روحیه و شاد و  گاه تند مزاجی که داشت، «پوست کلفت» نبود و وجود حساسی داشت. شاید برخی فیلمسازان ترجیح دادند که در لاک خودشان فرو بروند و کنج عزلت در پیش بگیرند اما پوراحمد این گونه نبود و همواره روحیه شاد،کودک درون و ذهن عصیانگری داشت.

این خبر در حال تکمیل است….