پیامی با جوهر خون – رودخان
مردان در چند ردیف به صف ایستاده بودند، همه سیاه پوش. پشت به کوه و رو به آفتاب. بیشترشان روی پیراهن سیاه، چوقا هم به تن داشتند، با کلاه سیاه. چند نفری روی چوقا قطار فشنگ بسته بودند و تفنگ سرشانه شان آویزان بود. صورت ها آفتاب سوخته بود و چشم ها قرمز. افسار اسب را دست یکی از مو سفیدهای ایل دادند. مرد لاغر و کشیده، آرام آرام گام برمی داشت و اسب به دنبالش روان بود. گاگریوخوانی شروع شد. مردان به سینه می زدند و اشک به آرامی بر صورت آفتاب سوخته شان می غلتید. زنان اما شیون می کردند و بی بی گل از همه بی تاب تر بود. با ظرف آتش و اسفند در دست.
به گزارش رودخان، به نقل از رسانه KHAMENEI.IR، اسب، آرام بود و زیبا؛ با خالی سفید بر پیشانی. زنان پارچه های سیاه را آوردند و با دقت و ظرافت آن را سیاهپوش کردند، از انتهای یال تا دم. شالی سبز و سرخ هم گردن حیوان را پوشاند. جوانها از سیاه چادر دو برنو آوردند و تفنگ ها را از دو سوی پهلوی اسب آویختند. یکی عکسی آورد و روی پارچه سیاه، کنار برنو آویخت. ساده و سیاه و سفید؛ نقاشی صورت آن بزرگی که از دست رفته بود.
مردان در چند ردیف به صف ایستاده بودند، همه سیاه پوش. پشت به کوه و رو به آفتاب. بیشترشان روی پیراهن سیاه، چوقا هم به تن داشتند، با کلاه سیاه. چند نفری روی چوقا قطار فشنگ بسته بودند و تفنگ سرشانه شان آویزان بود. صورت ها آفتاب سوخته بود و چشم ها قرمز. افسار اسب را دست یکی از مو سفیدهای ایل دادند. مرد لاغر و کشیده، آرام آرام گام برمی داشت و اسب به دنبالش روان بود. گاگریوخوانی شروع شد. مردان به سینه می زدند و اشک به آرامی بر صورت آفتاب سوخته شان می غلتید. زنان اما شیون می کردند و بی بی گل از همه بی تاب تر بود. با ظرف آتش و اسفند در دست. یادش آمد که در اولین سفر سیدابراهیم به چهارمحال و بختیاری، وقتی شنیده بود رییس جمهور به کوهرنگ آمده و ممکن است از کنار روستای آنها هم عبور کند، نامه ای نوشته بود و خود را رسانده بود لب جاده خاکی. با خودش گفته بود نامه را به دست یکی از همراهان هم برسانم خوب است دیگر، اما رییس جمهور شخصاً نامه اش را گرفت و پیگیری کرد.
بی بی گل در نامه اش از مشکلات شخصی خود نوشته و درخواست کمک کرده بود اما نامه پربرکتش مشکلات روستای دورافتاده لبد بازفت را هم حل کرد؛ جاده و مدرسه روستا. بخاطر همین بود که وقتی خبر شهادت رییس جمهور و همراهانش به بی بی گل سلیمانی رسید، اول از همه خود را به مدرسه روستا رساند و با دختران دانش آموز این غم را به سوگ نشستند تا مراسم کتل بندان و عزاداری سنتی ایل بختیاری را که مخصوص از دست دادن بزرگان است اجرا کنند.
این یکی از هزاران مراسم عزاداری کوچک و خودجوشی است که در کنار مراسم ها و تجمع های گسترده مردمـی در گـوشه و کنار کشور در غم از دست دادن «رییسی عزیز» بـــرگزار شـد. وقتی خبرنگار فلان شبکه اروپایی، سیل جمعیت تشییع کنندگان در پایتخت را سانسور می کند و می رود به کوچه ای فرعی تا داستان ببافد که مردم زیادی هم برای بدرقه شهید جمهور نیامده بودند، چه انتظاری می توان و باید داشت که انبوه عزاداری های کوچک اما باشکوهی مانند آنچه در روستای دورافتاده ای بر بلندای کوه های زاگرس برگزار شد را ببینند و به جهان مخابره کنند؟!
البته ملت مظلوم ایران به این ندیدن ها عادت دارند. آنهایی که چشم خود را به روی واقعیت ها می بندند، دچار اشتباه محاسباتی می شوند و آنکه محاسباتش اشتباه باشد، غافلگیر خواهد شد و با سیلی واقعیت از خواب و خیال بیرون خواهد آمد؛ «خب البتّه دشمن طمع ورزی هایی دارد، حرفهای بی ربط و یاس آلودی هم میزند، قبلاً هم میزدند، حالا هم میزنند. آن اوایل انقلاب صدّام حسین وقتی که حمله کرد به ایران، یک مصاحبه ای کرد در نزدیک مرزهای ما، طرف نزدیک ایلام و آنجا یک مصاحبه ای کرد، گفت مصاحبه ی بعدی هفته ی آینده در تهران! این جوری گفت. وعده داد به خودش و به مستمعینش که هفته ی بعد بیایند تهران، تهران را فتح کنند و مصاحبه ی بعدی را بکنند. دیدید به چه سرنوشتی دچار شد در جنگ و در بعد از جنگ.» 1403/01/23 صدام وقتی وعده مصاحبه در تهران را می داد، خیلی چیزها را ندیده بود یا نخواسته بود ببیند و لاجرم در محاسباتش جایی نداشت از جمله مردان ایل و تفنگ های برنوشان را.
مواجهه اغلب تحلیلگران و رسانه های غربی با ماجرای از دست دادن رییس جمهور شهید و همراهانش و حال و هوای مردم ایران در این روزها نیز تقریباً چیزی از همین جنس است. علاقه چندانی به دیدن واقعیت ندارند و هیچ علاقه ای به انعکاس آن. شاید چاره ای هم جز این ندارند. سه سال و بلکه بیشتر از عدم محبوبیت رییسی گفته بودند، حالا با چه رویی این سیل جمعیت را در تبریز، قم، تهران، بیرجند و مشهد نشان بدهند و به مخاطب خود چه بگویند؟!
این شعور و حضورِ جمعی به وسعت ایرانِ پهناور، واجد پیام های مهم و متعددی است که عبور ساده از آنها تنها برای دشمنان این آب و خاک تبعات ندارد. ما نیز اگر درست و کامل نبینیم دچار خطا در تحلیل و به دنبالش عمل خواهیم شد. درباره خیلی چیزها؛ اتحاد و انسجام ملی، دلبستگی مردم به اسلام و انقلاب و…
از همین روست که رهبر انقلاب در منزل شهید رییسی به اظهار لطف، محبت و ارادت مردم پس از وقوع حادثه در شهرهای مختلف، اشاره کرده و می فرمایند: «این اجتماعات که با دعا و روضه برای سلامتی رییس جمهور همراه بود، نشان دهنده ی دلبستگی مردم به انقلاب و شعارهای انقلاب اسلامی است.» 1403/03/02
رهبر انقلاب در پیام تسلیت خود به مناسبت این واقعه جانکاه و توصیفات بعدی درباره این شهید، صفات متعددی را برای ایشان ذکر کردند که نکاتی مانند مردمی بودن و خستگی ناپذیری در خدمت به مردم از جمله این صفات برجسته است. ویژگی مهم دیگری که رهبر انقلاب بر آن تاکید کردند، پایبندی عمیق و عملی رییس جمهور فقید بر ارزشهای انقلاب بود؛ «آقای رییسی از همان ابتدا که وارد تبلیغات انتخابات شد، بر روی شعارهای انقلاب و سخنان امام تکیه کرد و همه دنیا ایشان را به عنوان رییس جمهور انقلاب می شناختند.» 1403/03/02
دو قاب مشهور از ایشان در نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک از یادها نمی رود. یک بار عکس حاج قاسم را بالا برد و سالی دیگر که قرآن در اروپا مورد اهانت قرار گرفته بود، قرآن را در دست گرفت و از حرمت کتاب خدا در برابر مدعیان آزادی بیان، در جایی که توجه همه جهانیان را به خود جلب کرده بود، دفاع کرد. شهید رییسی بعدها در مصاحبه ای گفت یکی از دلایل بالا بردن عکس حاج قاسم در آن نشست بین المللی، رساندن پیام اقتدار و مظلومیت او به چشم و گوش جهانیان بوده است. حالا شهادت خود او و تکریم و تعظیم گسترده مردم، پیامی دیگر از جمهوری اسلامی ایران به دنیاست.
رهبر انقلاب در منزل شهید رییسی از خدمات ارزنده او پس از حیاتش گفتند. بدون شک یکی از این خدمات ارزنده، زدن رودخان بطلان بر ادعاهای پر سر و صدا و مکرر دشمنان ایران، مبنی بر جدایی مردم از جمهوری اسلامی است. مهری ماندگار و گرانبها که جوهر آن، خون «رییسی عزیز» بود؛ «این حادثه، در مقابل دیدگان جهانیان و در عمل ثابت کرد که ملت ایران به رییس جمهور و کسانی که مظهر شعارهای انقلاب بودند چه دلبستگی و وفاداری دارند.» 1403/03/05
اسب در دشت می تازد و برنوها آویخته شده اند برای روز مبادا. زنان و مردان ایل اگر چه سیاه پوش اما به جنب و جوش زندگی بازگشته اند که کوهستان پابرجاست و قله ها در پیش.
پایان خبر رودخان
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "پیامی با جوهر خون – رودخان" هستید؟ با کلیک بر روی عمومی، به دنبال مطالب مرتبط با این موضوع هستید؟ با کلیک بر روی دسته بندی های مرتبط، محتواهای دیگری را کشف کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "پیامی با جوهر خون – رودخان"، کلیک کنید.
