به سمت هدف خود بدوید

به سمت هدف خود بدوید یعنی ننشینید و فقط آرزو نکنید. یعنی با تمام وجود، شور و اشتیاق، و یک برنامه حساب شده، حرکت کنید تا رویاهایتان را به واقعیت تبدیل کنید. این فقط یک شعار نیست، یک نقشه راه برای زندگی شماست.

تا حالا شده حس کنی یه رویای بزرگ تو سرت داری، اما مسیر رسیدن بهش اونقدر دور و درازه که حتی نمی دونی از کجا باید شروع کنی؟ یا شاید شروع کردی، اما وسط راه خسته شدی، انگیزه پر کشید و حالا داری دست و پا می زنی؟ نگران نباش، این حس فقط مال تو نیست. خیلی از ماها باهاش درگیریم. فرق بین کسایی که به رویاهاشون می رسن و بقیه، شاید فقط توی یه کلمه خلاصه بشه: «دویدن». نه راه رفتن، نه درجا زدن، بلکه با تمام قدرت، پرشور و متعهدانه به سمت هدف خود بدوید.

توی این مقاله قراره با هم یه سفر رو شروع کنیم. از همون لحظه ای که یه ایده خام توی ذهنت جرقه می زنه، تا وقتی که با لبخند رضایت بخش، از خط پایان رد میشی و آماده میشی برای فتح قله های بعدی. قراره هم بهت انگیزه بدیم که شروع کنی، هم راهکارهای عملی و قدم به قدم بهت بگیم تا بدونی چطور باید این مسیر رو طی کنی، موانع رو کنار بزنی و همیشه، همیشه در حال دویدن باشی. آماده ایم که با هم این ماراتن زندگی رو شروع کنیم؟ پس کفشاتو بپوش و بیا که بریم!

۱. خط شروع: هدف خود را با وضوح یک دونده حرفه ای ببینید

اولین قدم برای اینکه بتونی به سمت هدف خود بدوی، اینه که دقیقاً بدونی خط پایان کجاست. خیلی ها رویا دارن، اما تعداد کمی هستن که رویاهاشون رو به هدف تبدیل می کنن و اونا رو جلوی چشمشون مجسم می کنن. رویا یه تصویر قشنگ و ایده آله که تو ذهنمون داریم، اما هدف چیزیه که قراره براش آستین بالا بزنیم و به واقعیت تبدیلش کنیم.

۱.۱. رویا یا هدف؟ تفاوت های اساسی

خیلی وقت ها فکر می کنیم آرزو کردن کافیه، اما بین یه آرزوی قشنگ و یه هدف که میشه بهش رسید، فاصله زیاده. برای اینکه یه رویا رو به هدف تبدیل کنی، باید یه سری ویژگی های مشخص داشته باشه. اینجاست که مدل SMART به کمکت میاد. این کلمه از اول حروف پنج تا ویژگی مهم برای هدف ها تشکیل شده که مثل یه راهنمای دقیق عمل می کنه:

• S (Specific – مشخص): هدفت رو با جزئیات کامل و واضح تعریف کن. مثلاً به جای می خوام پولدار شم، بگو می خوام تا دو سال دیگه، درآمد ماهیانه ام رو به X تومان برسونم.
• M (Measurable – قابل اندازه گیری): یه معیار عددی برای سنجش پیشرفتت داشته باش. چطوری می فهمی داری بهش می رسی؟
• A (Achievable – قابل دستیابی): هدفت باید چالش برانگیز باشه، اما نه اونقدر غیرممکن که از همون اول ناامید بشی. یه هدف باید تو رو به جلو هل بده، نه اینکه فلجت کنه.
• R (Relevant – مرتبط): هدفت باید با ارزش ها و اولویت های زندگیت هم خوانی داشته باشه و واقعاً برات مهم باشه. باید جزئی از زندگی تو باشه.
• T (Time-bound – زمان بندی شده): برای هدفت یه مهلت مشخص بذار. این یه تاریخ پایان مثل یه مسابقه دوئه که بهت انگیزه میده سرعت بگیری و کارت رو به عقب نندازی.

وقتی هدفت SMART باشه، مثل اینه که یه GPS دقیق برای مسیر موفقیتت داشته باشی و بدونی دقیقاً به کجا داری به سمت هدف خود بدوی.

۱.۲. هدف گذاری دقیق: GPS مسیر موفقیت شما

هدف های بزرگ و دهن پرکن گاهی اوقات آدم رو می ترسونن و باعث میشن اصلاً شروع نکنی. اینجا همونجاییه که باید اهدافت رو به مسیرهای فرعی کوچیک تر و قابل مدیریت تقسیم کنی. فکر کن داری توی یه ماراتن می دوی؛ تو قرار نیست از همون اول خط پایان رو ببینی و فقط بهش فکر کنی. در عوض، هر چند کیلومتر یه نقطه عطف داری که باید بهش برسی و بعد بری برای بعدی. این کار باعث میشه:

• مسیر برات قابل تحمل تر بشه و سنگینی هدف بزرگ از روی دوشت برداشته بشه.
• پیشرفتت رو بهتر حس کنی و هر قدم کوچیک، یه انگیزه جدید برات باشه.
• موانع کوچیک رو راحت تر ببینی و برطرف کنی، چون دیگه با یه کوه مواجه نیستی، بلکه با چند تا پله.

یکی از مهمترین کارها هم نوشتن اهداف هست. وقتی اهدافت رو می نویسی، اونا از یه فکر مبهم تو ذهنت، تبدیل میشن به یه موجودیت واقعی و ملموس که می تونی بهش نگاه کنی و لمسش کنی. می تونی یه Vision Board (تابلوی رویاها) هم درست کنی. عکس ها، کلمات و تصاویری که اهدافت رو نشون میدن رو روی یه تابلو بچسبون و بذار یه جای جلوی چشمت باشه. هر بار که بهش نگاه می کنی، یادت میاد برای چی داری تلاش می کنی و چرا باید به سمت هدف خود بدوی.

تمرین: همین حالا یه هدف بزرگ تو زندگیت رو انتخاب کن. حالا طبق روش SMART، اون رو به یه هدف مشخص و واضح تبدیل کن و روی کاغذ بنویسش. بعد همون هدف رو به ۳ تا ۵ قدم کوچیک تر تقسیم کن. این میشه نقشه راه اولیه تو برای دویدن!

۲. کفش های انگیزه را بپوشید: سوخت بی پایان برای دویدن

وقتی داری به سمت هدف خود بدوی، انگیزه مثل سوخت ماشین می مونه؛ اگه تموم بشه، از حرکت می ایستی و وسط راه می مونی. پس باید یاد بگیریم چطور این سوخت رو همیشه پر نگه داریم تا ماشین حرکتش متوقف نشه.

۲.۱. انگیزه درونی و بیرونی: موتور محرکه شما

انگیزه دو نوع اصلی داره که مثل دو تا موتور محرکه عمل می کنن: درونی و بیرونی. هر دو مهم هستن، اما انگیزه درونی مثل موتور اصلیه که تو رو جلو می بره.

• انگیزه درونی: این همون چرای واقعی پشت هدف توئه. اون حس رضایت قلبی، اون شور و اشتیاق واقعی که باعث میشه دلت بخواد به سمت هدف خود بدوی. شاید دلت می خواد به بقیه کمک کنی، شاید دوست داری خودت رو ثابت کنی، یا شاید فقط از انجام اون کار لذت می بری و بهت حس خوبی میده. هر چی که هست، باید این چرا رو پیدا کنی و همیشه یادت باشه. این چرا قوی ترین موتوریه که می تونه تو رو جلو ببره و حتی وقتی خسته میشی، باز هم از پات نندازه.
• انگیزه بیرونی: این ها همون پاداش ها و تشویق هایی هستن که از بیرون بهت میرسن. مثلاً یه نمره خوب، یه ترفیع شغلی، تحسین یه دوست، یا حتی یه جایزه مادی. این پاداش ها، چه کوچیک باشن چه بزرگ، مثل یه شارژر عمل می کنن و شور و اشتیاق تو رو برای ادامه مسیر حفظ می کنن.

شناسایی چرای واقعی، باعث میشه تو عمق هدفت رو بفهمی و حتی وقتی مسیر سخت میشه، ازش دست نکشی. یه جورایی می فهمی که این دویدن برای خودت و آرزوهای خودته، نه برای چیز دیگه.

انگیزه واقعی وقتی شکل می گیرد که چرای درونی مان برای رسیدن به هدف، قوی تر از چگونگی مسیر باشد.

۲.۲. تزریق روزانه انگیزه

انگیزه مثل یه باطریه که هر روز نیاز به شارژ داره. نمی تونی انتظار داشته باشی یه بار شارژش کنی و تا ته مسیر نگهت داره. برای حفظ انگیزه و دویدن پرشور به سمت هدف، باید هر روز به خودت انرژی مثبت تزریق کنی:

• نقل قول های الهام بخش و داستان های کوتاه موفقیت: خوندن حرف های بزرگان یا داستان های کسایی که با تلاش و پشتکار به اهدافشون رسیدن، مثل یه ویتامین روحی عمل می کنه. اونا بهت نشون میدن که تو تنها نیستی و بقیه هم با چالش ها روبه رو شدن و از پسش بر اومدن. یادت باشه: «هرگز به خاطر زمان، هدف خود را رها نکنید؛ در هر صورت زمان خواهد گذشت.» – ارل نایتینگل. و اینکه «یک فرد موفق کسی است که می تواند با آجر هایی که دیگران به سمت او پرتاب کرده اند، پایه و اساس محکمی بنا کند.» – دیوید برینکلی.
• ساختن لیست دلایل: یه لیست از همه دلایلی که می خوای به هدفت برسی رو بنویس. این لیست رو جایی بذار که هر روز ببینی. وقتی انگیزه کم میشه، یه نگاه به این لیست بنداز تا دوباره یادت بیاد چقدر این هدف برات مهمه و چرا اینقدر برای رسیدنش تلاش می کنی.
• اهمیت محیط مثبت و افراد حامی: آدم هایی که دورت هستن، روی انگیزه ت تأثیر خیلی زیادی دارن. اگه اطرافت پر از آدم های منفی باف باشه، دویدن برات خیلی سخت میشه و زود خسته میشی. سعی کن با کسایی معاشرت کنی که بهت انرژی مثبت میدن، تشویقت می کنن و بهت باور دارن. اونا می تونن مثل یه تیم مربی، تو رو تو این مسیر همراهی کنن و کمکت کنن به سمت هدف خود بدوی.

۳. طراحی مسیر: برنامه ریزی استراتژیک برای رسیدن به خط پایان

دویدن بدون نقشه و مسیر مشخص، فقط یه حرکت بی هدف و خسته کننده ست که نتیجه ای هم نداره. برای اینکه بتونی به سمت هدف خود بدوی و بهش برسی، باید یه برنامه ریزی استراتژیک دقیق داشته باشی، درست مثل یه دونده که قبل از مسابقه مسیرش رو دقیقاً بررسی می کنه.

۳.۱. نقشه راه قدم به قدم (Action Plan)

وقتی هدفت رو مشخص کردی و انگیزه هم داری، حالا وقتشه که اونو به مراحل عملیاتی کوچیک و قابل انجام تبدیل کنی. این مراحل می تونن روزانه یا هفتگی باشن. مثل این می مونه که یه مسیر طولانی رو به قدم های کوچیک تقسیم می کنی تا راحت تر بتونی بری جلو و از انجام دادنشون لذت ببری. این کار باعث میشه:

1. مسیر برات قابل تحمل تر بشه و احساس نکنی یه بار بزرگ روی دوشته.
2. هر بار که یه قدم رو انجام میدی، حس موفقیت می کنی و این خودش یه انگیزه قویه برای قدم بعدی.
3. نقاط عطف رو جشن بگیری: اینا مثل ایستگاه های بین راه توی مسیر دویدن هستن. رسیدن به هر کدوم از این نقاط عطف، یعنی یه موفقیت کوچیک که باید جشنش بگیری. حتی اگه یه جشن کوچیک باشه، مثلاً با یه فنجون قهوه مورد علاقه ات یا گوش دادن به آهنگ مورد نظرت. این کار بهت نشون میده که داری پیشرفت می کنی و انرژی لازم برای ادامه دویدن رو بهت میده.

مثلاً اگه هدفت یادگیری یه زبان جدیده، مراحل عملیاتی می تونه اینا باشه: روزانه ۱۵ دقیقه لغت جدید بخون، هر هفته یه درس گرامر جدید رو یاد بگیر، دو بار در هفته پادکست به اون زبان گوش بده، و ماهی یک بار با یه فرد بومی صحبت کن (حتی اگه شده آنلاین). این تقسیم بندی نه تنها مسیر رو برات روشن می کنه، بلکه هر بار که یه قدم رو انجام میدی، حس موفقیت می کنی و این خودش یه انگیزه قویه.

۳.۲. مدیریت زمان و اولویت بندی: ریتم دویدن شما

وقت طلاست، مخصوصاً وقتی داری به سمت هدف خود بدوی. برای اینکه بتونی از زمانت بهترین استفاده رو ببری، باید یاد بگیری چطور اون رو مدیریت کنی و اولویت بندی داشته باشی. فکر کن به ریتم دویدنت؛ یه دونده حرفه ای ریتمش رو پیدا می کنه و بر اساس اون جلو میره و بدون ریتم، زود خسته میشه.

تکنیک های مدیریت زمان مثل «پومودورو» (که ۲۵ دقیقه کار و ۵ دقیقه استراحت رو پیشنهاد میده) می تونه خیلی کمکت کنه تا تمرکزت رو روی مراحل هدف نگه داری. وقتی یه کاری رو شروع می کنی، تمام حواست رو به همون کار بده و عوامل حواس پرتی رو حذف کن. گوشی رو سایلنت کن، نوتیفیکیشن ها رو خاموش کن و روی کاری که داری انجام میدی، متمرکز باش. این تمرکز بهت کمک می کنه با کیفیت تر و سریع تر پیش بری.

اولویت بندی هم یعنی بدونی چی مهم تره. اگه یه هدف برات اولویته، پس باید بخش زیادی از زمان و انرژیت رو بهش اختصاص بدی. چیزهایی که مهم نیستن یا میشه به وقت دیگه ای موکولشون کرد رو از برنامه ت حذف کن تا جا برای چیزهای واقعاً مهم باز بشه و بتونی به سمت هدف خود بدوی. اینجوری ریتم دویدنت همیشه منظم و کارآمده و از مسیری که میری لذت می بری.

۴. موانع را بپروازید: چالش ها و استراتژی های غلبه بر آنها

تو هیچ ماراتنی نیست که مسیرش هموار و بدون چالش باشه. وقتی داری به سمت هدف خود بدوی، حتماً با موانع ریز و درشت روبرو میشی. مهم اینه که چطور باهاشون برخورد کنی و نذاری متوقفت کنن و رویاهات رو ازت بگیرن. این موانع فرصتی برای قوی تر شدن تو هستن.

۴.۱. شناسایی موانع احتمالی: از ترس تا تنبلی

اولین قدم برای غلبه بر موانع، شناخت اوناست. تا ندونی با چی روبه رو هستی، نمی تونی براش برنامه ریزی کنی. بعضی از موانع رایج عبارتند از:

• ترس از شکست: این یکی از بزرگترین موانعه. خیلی ها از ترس اینکه مبادا موفق نشن، اصلاً شروع نمی کنن یا نیمه راه ول می کنن. یادت باشه، شکست جزئی از مسیره، نه پایان اون. هر شکست، یه درس جدیده که باعث میشه دفعه بعد قوی تر و باهوش تر عمل کنی. «فقط یک چیز وجود دارد که یک آرزو را غیرممکن می سازد؛ ترس از شکست!» – پائولو کوئلیو.
• کمال گرایی و فلج تحلیل (Analysis Paralysis): گاهی اوقات اونقدر روی عالی بودن یه کار وسواس به خرج میدیم که اصلاً شروع نمی کنیم. یا اونقدر درگیر تحلیل و بررسی جوانب مختلف میشیم که از اقدام باز می مونیم. یادت باشه، شروع ناقص بهتر از شروع نکردنه. کمال گرایی می تونه یه ترمز بزرگ باشه برای دویدن به سمت هدف.
• عوامل بیرونی: مشکلاتی مثل بیماری، مشکلات مالی، یا حتی قطع شدن اینترنت! اینا چیزایی هستن که ممکنه کنترلی روشون نداشته باشی، اما می تونی برای روبه رو شدن باهاشون آماده باشی و از قبل براشون یه فکری بکنی.

۴.۲. تکنیک های عبور از مانع

برای اینکه بتونی از این موانع پرواز کنی و با قدرت به سمت هدف خود بدوی، به چند تا تکنیک نیاز داری که مثل ابزاری کمکت می کنن:

• برنامه ریزی برای شرایط اضطراری (If-Then Planning): این تکنیک خیلی ساده ست. برای هر مانع احتمالی، یه برنامه B داشته باش. مثلاً اگر اینترنت قطع شد، در این صورت به جای دیدن ویدئوهای آموزشی آنلاین، کتاب هایی که دانلود کردم رو مطالعه می کنم. این کار باعث میشه ذهنت همیشه یه راه حل داشته باشه و توی چالش ها سردرگم نشی.
• یادگیری از شکست ها و تبدیل آن ها به پله های پرش: هیچ دوند ه ای نیست که زمین نخورده باشه. مهم اینه که هر بار زمین می خوری، بلند بشی، زانوهات رو بتکونی و با درس گرفتن از اشتباهت، ادامه بدی. شکست ها به ما نشون میدن کجای مسیر رو اشتباه رفتیم و چطور می تونیم بهتر عمل کنیم. «من شکست نخورده ام، فقط هزاران راه پیدا کرده ام که کارساز نبوده اند.» – توماس ادیسون.
• اهمیت انعطاف پذیری و بازنگری در برنامه: مسیر رسیدن به هدف، یه خط مستقیم نیست. گاهی باید برنامه ت رو عوض کنی، گاهی باید سرعتت رو تنظیم کنی و گاهی هم باید مسیر جدیدی رو انتخاب کنی. انعطاف پذیر باش و اجازه بده شرایط، تو رو به سمتی ببرن که برایت بهتره، اما هرگز از اصل هدفت دست نکش.

۵. تنظیم سرعت: دویدن هوشمندانه برای پایداری

رسیدن به خط پایان یه ماراتن، فقط به سرعت بستگی نداره، به پایداری و استقامت هم نیاز داره. وقتی به سمت هدف خود بدوی، باید یاد بگیری سرعتت رو هوشمندانه تنظیم کنی تا دچار فرسودگی نشی و بتونی تا انتها دوام بیاری و از مسیر لذت ببری.

۵.۱. تفاوت سرعت و عجله: جلوگیری از فرسودگی دوندگی

سرعت خوبه، اما عجله نه! عجله باعث میشه هم کیفیت کارت پایین بیاد و هم زود خسته بشی و از پا بیفتی. مثل دوند ه ای که از همون اول با تمام سرعت می دوئه و بعدش دیگه نفسی براش نمی مونه و مسابقه رو رها می کنه. برای دویدن هوشمندانه:

• اهمیت استراحت و ریکاوری برای سلامت جسم و روان: استراحت جزئی جدایی ناپذیر از مسیره. بدن و ذهنت نیاز به ریکاوری دارن تا بتونن با حداکثر توان به کارشون ادامه بدن. خواب کافی، زمان هایی برای تفریح و دور شدن از کار، همه اینها ضروری هستن. فکر نکن استراحت یعنی تنبلی. استراحت هوشمندانه یعنی شارژ شدن برای دویدن های قدرتمندتر.
• نشانه های فرسودگی و راه های جلوگیری از آن: بی حوصلگی، کاهش تمرکز، خستگی مداوم، کم شدن انگیزه؛ این ها همه نشانه های فرسودگی هستن. وقتی این علامت ها رو دیدی، دست نگه دار و به خودت استراحت بده. شاید یه قدم کوچیک عقب نشینی، تو رو برای دو قدم بلندتر به جلو آماده کنه.

۵.۲. اهمیت سلامت فیزیکی و ذهنی

بدن سالم و ذهن آرام، دو تا بال برای پرواز به سمت اهدافن. نمی تونی بدون مراقبت از خودت، انتظار داشته باشی بهترین عملکرد رو داشته باشی و به سمت هدف خود بدوی. پس به خودت اهمیت بده:

• تغذیه مناسب و ورزش (حتی در حد کم): غذایی که می خوری، سوخت بدنت رو تأمین می کنه. غذای سالم، انرژی سالم و پایدار بهت میده تا بتونی با تمرکز بیشتری به کارات برسی. ورزش کردن هم، حتی در حد یه پیاده روی روزانه، می تونه کلی به افزایش انرژی، کاهش استرس و بهبود تمرکزت کمک کنه.
• مدیتیشن و تمرینات ذهن آگاهی برای حفظ آرامش: توی دنیای پر سرعت امروز، ذهنمون پر از افکار مختلفه. مدیتیشن و تمرینات ذهن آگاهی بهت کمک می کنن تا ذهنت رو آرام کنی، روی لحظه حال تمرکز کنی و از اضطراب های بی مورد دور بشی. یه ذهن آرام، می تونه بهتر تصمیم بگیره و با چالش ها مقابله کنه.

۶. عبور از خط پایان: جشن گرفتن و آماده شدن برای ماراتن بعدی

رسیدن به خط پایان یه حس بی نظیره که با هیچ چیز دیگه ای قابل مقایسه نیست. اما این پایان ماجرا نیست، بلکه شروع یه فصل جدیده تو زندگی تو. وقتی به سمت هدف خود بدوی و بهش برسی، باید بدونی چطور این موفقیت رو جشن بگیری و برای چالش های بعدی آماده بشی.

۶.۱. لذت رسیدن به مقصد: قدردانی از مسیر و نتیجه

بالاخره رسیدی! تمام اون سختی ها، تمام اون شب بیداری ها، تمام اون دویدن ها حالا به ثمر نشسته و وقتشه که ازش لذت ببری.

• چگونه موفقیت های خود را جشن بگیریم: این لحظه حق توئه که جشن بگیری. فرقی نمی کنه هدفت چقدر بزرگ یا کوچیک بوده، مهم اینه که تلاش کردی و بهش رسیدی. یه شام مفصل، یه سفر کوتاه، یا حتی یه هدیه کوچیک برای خودت. این جشن ها نه تنها بهت انرژی میدن، بلکه به ذهنت یادآوری می کنن که تلاش های تو نتیجه میدن و ارزش دارن.
• مرور مسیر طی شده و درس های آموخته شده: بعد از جشن، یه لحظه مکث کن و به کل مسیر فکر کن. از کجا شروع کردی؟ چه موانعی رو پشت سر گذاشتی؟ چه چیزهایی یاد گرفتی؟ این مرور بهت کمک می کنه تا برای اهداف بعدی، با تجربه بیشتری عمل کنی و اشتباهات گذشته رو تکرار نکنی.

۶.۲. افق های جدید: هدف گذاری مجدد و چرخه رشد

زندگی یه رود جاریه و تو نمی تونی تو یه نقطه ثابت بمونی و درجا بزنی. بعد از فتح یک قله، وقتشه که به قله بعدی نگاه کنی و برای یک ماراتن جدید آماده بشی.

• تنظیم اهداف جدید و ادامه مسیر رشد شخصی: حالا که طعم شیرین موفقیت رو چشیدی، انگیزه بیشتری برای شروع های جدید داری. اهداف جدیدی برای خودت تعیین کن. شاید اهدافی بزرگ تر و چالش برانگیزتر. همیشه دنبال یادگیری و رشد باش. این چرخه رشد و موفقیت، تو رو تبدیل به یه آدم قوی تر و با تجربه تر می کنه.
• تبدیل موفقیت به عادت: وقتی چندین بار به اهدافت برسی، موفقیت تبدیل به یه عادت میشه. اون وقت دیگه دویدن به سمت هدف خود، برات یه کار سخت و طاقت فرسا نیست، بلکه بخشی از وجودت میشه، بخشی از سبک زندگیت.

نتیجه گیری: با اراده و اشتیاق، همیشه در حال دویدن باشید!

خب، رسیدیم به پایان این مسیر، اما نه پایان دویدن شما. ما دیدیم که چطوری باید هدف گذاری کنیم، کفش های انگیزه مون رو بپوشیم، مسیر رو طراحی کنیم، موانع رو بپروازیم و سرعت دویدنمون رو تنظیم کنیم. یادمون باشه، «به سمت هدف خود بدوید» فقط یه شعار نیست، یه سبک زندگیه. یه فلسفه که بهت میگه هیچ وقت متوقف نشو، همیشه به جلو حرکت کن، حتی اگه آهسته باشه.

زندگی مثل یه ماراتن طولانیه. گاهی خسته میشی، گاهی زمین می خوری، اما مهم اینه که دوباره بلند شی و ادامه بدی. از مسیر لذت ببر، از هر قدمی که برمی داری، از هر چالشی که ازش عبور می کنی. چون این ها همه بخشی از داستان موفقیت تو هستن و تو رو قوی تر می کنن. پس همین امروز قدم اول رو محکم بردار و با شجاعت و تمام وجود، به سمت هدف خود بدوید! این داستان مال توئه و تو نویسنده بهترین نسخه از اون هستی.