خلاصه کتاب خاطرات یک فعال دانشجویی ( نویسنده عباس اژدرالدینی )

کتاب خاطرات یک فعال دانشجویی اثر عباس اژدرالدینی، قصه جذاب و پرکششی از دگردیسی یک دانشجوی درس خوان و بی حاشیه به یک فعال پرشور دانشگاهی را روایت می کند. این کتاب، شما را با چالش ها، دل خوشی ها و گاهی ناامیدی های دنیای دانشجویی، به خصوص در بطن فعالیت های تشکلاتی، آشنا می کند و نگاهی تازه به این فضا می دهد.

تاحالا شده فکر کنید یه آدم معمولی چطور میشه که یه دفعه ای پا به میدون فعالیت های اجتماعی می ذاره و اصلاً هدفش از این کار چیه؟ کتاب «خاطرات یک فعال دانشجویی» دقیقاً جواب همین سؤال رو می ده. عباس اژدرالدینی، نویسنده این کتاب، با یه لحن خودمونی و صادقانه، ما رو می بره به دوران دانشجویی خودش، جایی که از یه دانشجوی بی حاشیه تبدیل می شه به یکی از اون فعال های پرشور و حرارتی که تو دل ماجراهای دانشگاهی قرار می گیرن. این کتاب فقط یه مجموعه خاطره نیست؛ یه آینه تمام نماست از اون روزایی که جوون ها تو دانشگاه، غیر از درس، دغدغه های دیگه ای هم داشتن و دنبال تغییر و بهتر کردن اوضاع بودن. واقعاً یه جورایی دید آدم رو نسبت به فضای دانشجویی و فعالانش عوض می کنه.

آشنایی با عباس اژدرالدینی، راویِ بی پرده

عباس اژدرالدینی رو شاید خیلی ها بشناسن، اما نه به عنوان یه فعال سیاسی بزرگ یا یه رهبر جنبش دانشجویی. اون خودش رو «یک فعال کوچک دانشجویی» معرفی می کنه و همین نشون می ده چقدر متواضعانه به خودش و تجربه هاش نگاه می کنه. راستش، انگیزه اصلی اش از نوشتن این کتاب هم همین بوده که خیلی از ماها شاید هیچ وقت فرصت پیدا نکنیم که از نزدیک با دغدغه ها، مشکلات و حتی موفقیت های کسایی که تو تشکل های دانشجویی فعالیت می کنن، آشنا بشیم. آقای اژدرالدینی تصمیم گرفته این صدا رو به گوش بقیه برسونه و تجربه هایی رو که تو اون سال های پرفراز و نشیب داشته، با ما به اشتراک بذاره.

رویکرد نویسنده تو روایت خاطراتش، خیلی واقعی و بی پرده است. خبری از بزرگ نمایی یا سانسور نیست. اون چیزی که بوده رو، با همه خوبی ها و بدی هاش، برامون تعریف می کنه. از اون تشویق ها و حمایت هایی که بهش انرژی می دادن تا تنبیه ها و سخت گیری هایی که مسیر رو براش سخت تر می کردن. وقتی کتاب رو می خونی، حس می کنی پای صحبت یه رفیق قدیمی نشستی که داره از دل تنگی ها و خاطرات اون سال ها برات می گه. این صداقت و شفافیت، یکی از نقاط قوت اصلی کتابه و باعث میشه خیلی راحت با شخصیت نویسنده و ماجراهاش ارتباط برقرار کنی.

از درس خوانِ آرام تا فعالِ پرشور: چکیده ای از مسیر پرفراز و نشیب

داستان کتاب «خاطرات یک فعال دانشجویی» رو میشه خلاصه کرد تو دگردیسی یه دانشجوی معمولی که هدف اصلیش، درس خوندن و گرفتن مدرک دکترا بوده، به یه جوون پرشور و فعال اجتماعی. این دگردیسی چطوری اتفاق می افته؟ خیلی ساده، با واکنش نشون دادن به بی عدالتی ها و مشکلاتی که تو محیط دانشگاه می بینه. جایی که خیلی از دانشجوها ترجیح می دن سرشون تو لاک خودشون باشه و کاری به کار بقیه نداشته باشن، عباس اژدرالدینی نمی تونه ساکت بمونه و همین نقطه ای میشه برای شروع یه مسیر کاملاً جدید تو زندگی اش.

این مسیر پر از فراز و نشیبه. یه وقتایی حمایت و تشویق می بینه، یه وقتایی هم با مانع تراشی ها و تنبیه ها روبرو میشه. لحظاتی هست که حس امید و انگیزه وجودش رو پر می کنه و لحظاتی هم پیش میاد که از فشار زیاد، دلش می شکنه و بغضش می ترکه. اما هدف اصلی نویسنده از تعریف کردن این خاطرات، فقط مرور گذشته نیست. اون می خواد مخاطب رو با خصایص اخلاقی، نقاط قوت و ضعف، و البته مصائب و چالش هایی که فعالان دانشجویی باهاشون دست و پنجه نرم می کنن، آشنا کنه. می خواد بهمون نشون بده که فعال بودن تو دانشگاه، چقدر می تونه هم شیرین باشه و هم پر از دردسر.

ورود به دنیای دانشجویی و جرقه اولین فعالیت ها

همه چی از همون لحظه ای شروع میشه که عباس اژدرالدینی تو دانشگاه قبول میشه. مثل خیلی از دانشجوهای دیگه، با یه دنیا امید و آرزو وارد این فضای جدید میشه. هدفش مشخصه: درس بخونه، پیشرفت کنه و پله های علمی رو طی کنه تا به مقطع دکترا برسه. تو این دوره، دانشگاه یه دنیای جدید و هیجان انگیزه که پر از فرصت های مختلفه.

کم کم با تشکل های دانشجویی آشنا میشه و جذب فعالیت های فوق برنامه میشه. این آشنایی ها، یه دریچه جدید به روی اون باز می کنه. متوجه میشه که دانشگاه فقط جای درس خوندن نیست، بلکه یه پلتفرمه برای بیان دیدگاه ها، کمک به حل مشکلات و فعالیت های اجتماعی. شاید اولش خیلی جدی نباشه، اما همین فعالیت های اولیه، زمینه ای رو فراهم می کنه برای مواجهه با مسائل صنفی و سیاسی که کم کم دغدغه های ذهنی اش رو شکل می ده. اینجاست که می فهمه داستان دانشگاه خیلی پیچیده تر و عمیق تر از اون چیزیه که اولش فکر می کرده.

پیچ و خم های سیستم و فشارهای نامرئی

با گذشت زمان و بیشتر شدن فعالیت ها، عباس وارد مراحل جدی تری از چالش ها میشه. یکی از این چالش های اولیه، انتقادهای تندی بود که از عملکرد شورای صنفی دانشگاه داشت. اون معتقد بود که شورای صنفی اونطور که باید و شاید، به وظایفش عمل نمی کنه و این انتقادها، نقطه شروع درگیری ها و اصطکاک های بعدی میشه. اینجا دیگه خبری از یه دانشجوی بی حاشیه نیست، بلکه یه فعال دانشجویی سر و کار داریم که نمی تونه در برابر چیزی که به نظرش اشتباهه، سکوت کنه.

بعد از این جریان، داستان «بابا اژدر» پیش میاد. این اسم رو کمیته انضباطی یا حداقل رئیس خشن اونجا به عباس می ده. اون با رئیس کمیته انضباطی ای روبرو میشه که یه جورایی تو دانشگاه برای خودش اسم و رسمی داره و فعالان دانشجویی رو زیر ذره بین می ذاره. اولین بار که عباس به کمیته انضباطی دعوت میشه، شوکه میشه. اونجا اتفاقات عجیبی میفته که نشون می ده سیستم چطور می تونه با ظاهری موجه، دانشجوها رو تحت فشار بذاره.

یکی از قسمت های کلیدی و پر از درس کتاب، ماجرای دعوت به کمیته انضباطی و حکم «توبیخ کتبی با درج در پرونده» است. نویسنده با جزئیات تعریف می کنه که چطور بدون اطلاع قبلی به جلسه کمیته فراخوانده میشه و حتی اجازه دفاع درست و حسابی هم بهش داده نمیشه. حکم صادر شده، یه حکم سنگینه که می تونه تو آینده شغلیش هم مشکل ایجاد کنه. اینجا همونجاییه که آدم حس می کنه یه بازی پنهان تو جریان بوده.

حالا ماجرای «آقای م.م» وارد قصه میشه. کسی که ادعا می کنه هوای عباس رو داره و قول می ده کمک کنه. اما بعداً معلوم میشه که همه اش یه بازی بوده برای تحت فشار قرار دادن بیشتر نویسنده. عباس تعریف می کنه که چطور آقای م.م بهش پیشنهاد می ده درخواست تجدید نظر بده تا حکم رو «معلق» کنه. نویسنده می فهمد که هدف، نگه داشتن این حکم معلق تو پرونده اش تا زمان فارغ التحصیلی بوده تا همیشه اهرم فشاری روی اون باشه.

«تازه متوجه شدم در چه دامی قرار گرفته بودم. تمام این بازی ها برای این بود که تا زمان فارغ التحصیلی، من را با یک حکم معلق شده در مشت خود داشته باشد.»

این تجربه نشون می ده که چطور بعضی سیستم ها می تونن با فریبکاری، فعالان رو مهار کنن. این بخش از کتاب، واقعاً چشم باز کن و آموزنده اس برای هر کسی که می خواد تو یه فضای سازمانی یا دولتی فعالیت کنه.

حسِ تنهایی، همبستگی و درس هایی که زندگی داد

فعالیت های دانشجویی فقط درگیری با سیستم نیست، بلکه شامل لحظات همبستگی، تردید و البته درس های بزرگیه که زندگی به آدم می ده. عباس اژدرالدینی از نشست شوراهای صنفی می گه؛ جایی که با فعالان دیگه از دانشگاه های مختلف آشنا میشه و تجربه های مشترکشون رو با هم به اشتراک می ذارن. این همبستگی ها، تو لحظات سختی، یه جورایی به آدم حس قدرت و پشتوانه می ده.

اما تو دل همه این فعالیت ها، لحظاتی هم هست که حس تنهایی و فشار زیاد، آدم رو کلافه می کنه. نویسنده به صراحت می گه که «دو باری که زیر فشار زیاد، به حال خودم گریه ام گرفت». این جمله نشون دهنده حجم استرس و فشاریه که فعالان دانشجویی تحمل می کنن. آدم فکر می کنه اونایی که تو صحنه هستن، همیشه قوی و شکست ناپذیرن، اما این کتاب بهمون یادآوری می کنه که اون ها هم انسانن و گاهی اوقات زیر بار مشکلات، کم میارن.

یکی دیگه از چالش ها، ماجرای رد صلاحیتش تو انتخابات شوراهای صنفی بود. جایی که حتی دوستانش هم، حالا به دلایل مختلف، صلاحیتش رو برای شرکت تو انتخابات تایید نکردن. این لحظه می تونه خیلی تلخ و ناامیدکننده باشه، اما نکته اینجاست که نویسنده چطور از این اتفاقات درس می گیره. به قول خودش، «تنبیهی که بیدارم کرد»؛ یعنی هر کدوم از این سختی ها و شکست ها، یه فرصت بوده برای درک عمیق تر شرایط و نگاهی دوباره به مسیر.

همکاری ها و فراز و فرودهای روابط با دیگر فعالان هم بخش مهمی از این خاطراته. نشون می ده که حتی تو یه تیم، اختلاف نظر و سوءتفاهم پیش میاد، اما مهم اینه که چطور میشه این چالش ها رو مدیریت کرد و با همفکری، به اهداف مشترک رسید. این بخش ها، ارزش کار تیمی و اهمیت روابط بین فردی رو تو فعالیت های اجتماعی پررنگ می کنه.

نگاهی به پشت سر: تحلیل ها و نقدهای فعال سابق

یکی از جذاب ترین بخش های کتاب، جاییه که عباس اژدرالدینی دیگه فقط یه راوی خاطرات نیست، بلکه به عنوان یه فعال سابق، نگاه تحلیلی و نقادانه خودش رو به مسائل مختلف مطرح می کنه. اون از پدیده «معلوم الحالان» می گه؛ کسانی که با حاشیه سازی و اقدامات عجیب، سعی می کنن خودشون رو مطرح کنن و گاهی هم به اهدافشون می رسن. برگشت این افراد به صحنه بعد از یه مدت، نشون می ده که چقدر فضای عمومی برای این نوع آدم ها آماده اس.

چالش های پس از فارغ التحصیلی هم نکته مهمیه که کمتر کسی بهش اشاره می کنه. تاثیر سوابق دانشجویی، به خصوص اگه پر از پرونده های انضباطی باشه، می تونه تو پیدا کردن شغل و آینده حرفه ای آدم، مشکلاتی ایجاد کنه. این بخش، هزینه هایی رو نشون می ده که یه فعال دانشجویی ممکنه برای فعالیت هاش بپردازه و فقط محدود به دوران دانشجویی نیست.

بعد از این، نویسنده به نقد ساختارهای مدیریتی و اجتماعی می پردازه. اون از مدیریت «کیلویی اجرا کن و آمارپرور» صحبت می کنه که بیشتر به دنبال آمار و ارقام و ظاهر کاره، تا حل واقعی مشکلات. مثالی که از معطلی دو ساعته برای واریز یه مبلغ کم تو بانک میزنه، خیلی ملموسه و نشون می ده که چطور بی تفاوتی و بی لیاقتی مدیران داخلی، می تونه از تحریم های خارجی هم بی رحم تر باشه.

«ما در حالی تحریم های خارجی را مقصر مشکلاتمان می دانیم که خودمان نسبت به خودمان از استکبار جهانی بی رحم تر هستیم.»

اما این نقدها فقط متوجه مدیران بیرونی نیست. اژدرالدینی به نقد درونی جنبش دانشجویی و حتی خودش هم می پردازه. اون اشاره می کنه که فعالان دانشجویی گاهی اوقات مستعد «تک روی و علاقه مندی به تبلیغ خود و مانورهای غیرضروری» هستن. این خودانتقادی، نشون دهنده بلوغ فکری نویسنده و نگاه واقع بینانه اش به محیط اطرافشه. این نقد درونی، برای هر جنبش اجتماعی حیاتیه تا بتونه از اشتباهات گذشته درس بگیره و مسیر بهتری رو پیش ببره.

پیام های اصلی کتاب: گره گشایی از ذهن یک فعال

کتاب «خاطرات یک فعال دانشجویی» پر از پیام های مهم و کلیدیه که میشه ازش برای زندگی شخصی و اجتماعی درس گرفت. این پیام ها فقط برای دانشجوها نیست، بلکه برای هر کسی که دغدغه اجتماع رو داره، می تونه مفید باشه.

مسئولیت پذیری اجتماعی و اخلاقی

یکی از اصلی ترین پیام ها، اهمیت واکنش نشون دادن به بی عدالتی هاست. نویسنده نشون می ده که چطور یه جوون معمولی با دیدن مشکلات، نمی تونه ساکت بمونه و حس مسئولیت پذیری اخلاقی اونو به سمت فعالیت هل می ده. این یعنی اگه هر کدوم از ما تو جایگاه خودمون، نسبت به اطرافمون بی تفاوت نباشیم، شاید خیلی از مشکلات حل بشه.

فساد ساختاری و اداری

کتاب، یه نقد برونی به سیستم و مدیریت ناکارآمده. داستان هایی که از کمیته انضباطی یا مدیریت های «کیلویی اجرا کن» تعریف می کنه، نشون می ده که چطور بعضی ساختارها، به جای حل مشکل، خودشون به بخشی از مشکل تبدیل میشن. این کتاب، تلنگریه برای همه ما که به این مسائل بی تفاوت نباشیم.

آسیب شناسی جنبش دانشجویی

عباس اژدرالدینی به نقد درونی فعالان و خلقیات اون ها هم می پردازه. از تک روی ها و تمایل به خودنمایی بین فعالان می گه. این نقد داخلی، یه فرصت برای جنبش دانشجوییه تا خودش رو بازبینی کنه و مسیرهای مؤثرتری رو برای فعالیت پیدا کنه. همیشه باید حواسمون باشه که اگه از درون قوی نباشیم، از بیرون هم نمی تونیم کار بزرگی انجام بدیم.

تاب آوری و استقامت در مسیر فعالیت

همونطور که دیدیم، مسیر فعالیت پر از بیم ها و امیدهاست. لحظاتی هست که آدم ناامید میشه و لحظاتی هم که با یه حرکت کوچک، دوباره جون می گیره. این کتاب نشون می ده که برای موندن تو این مسیر، چقدر تاب آوری و استقامت لازمه. تسلیم نشدن تو برابر سختی ها، یکی از اصلی ترین درس های این کتابه.

هزینه های فعالیت اجتماعی

فعالیت اجتماعی، همیشه هم پاداش و تشویق نداره. گاهی اوقات هزینه های شخصی و شغلی زیادی برای آدم داره. از مشکلاتی که تو استخدام شدن پیش میاد تا فشارهای روحی و روانی. این کتاب، تصویر واقعی این هزینه ها رو بهمون نشون می ده و یادآوری می کنه که فعالان، گاهی اوقات قیمت سنگینی برای دغدغه های اجتماعیشون پرداخت می کنن.

این کتاب به درد چه کسی می خورد؟

اگه بخوایم دقیق تر بگیم، کتاب «خاطرات یک فعال دانشجویی» می تونه برای گروه های مختلفی مفید و جذاب باشه:

دانشجویان فعلی و آینده

اگه دانشجو هستید یا قراره به زودی وارد دانشگاه بشید، این کتاب یه نقشه راه خوبه. بهتون نشون می ده فضای تشکل های دانشجویی چطوریه، چه چالش هایی داره و چطور می تونید از فرصت هاش استفاده کنید. می تونید با دید بازتری وارد این فعالیت ها بشید و تصمیم های بهتری بگیرید.

فارغ التحصیلان و فعالان سابق دانشجویی

اگه شما هم تو دوران دانشجویی فعالیت های این چنینی داشتید، خوندن این کتاب مثل مرور یه آلبوم خاطرات قدیمیه. ممکنه با خیلی از اتفاقات و حس هاش همذات پنداری کنید و حتی دیدگاه های جدیدی نسبت به تجربه های خودتون پیدا کنید. مثل یه جور نوستالژی شیرینه.

اساتید و مسئولین دانشگاهی

برای کسانی که تو جایگاه مدیریت یا تدریس تو دانشگاه هستن، این کتاب می تونه به درک بهتر دیدگاه ها، مطالبات و مشکلاتی که فعالان دانشجویی باهاشون روبرو هستن، کمک کنه. شاید با خوندن این کتاب، بتونن فضای بهتری برای فعالیت های دانشجویی فراهم کنن و از بروز سوءتفاهم ها جلوگیری کنن.

علاقه مندان به ادبیات خاطره نویسی و زندگی نامه ها

اگه از اون دسته آدم هایی هستید که از خوندن خاطرات و زندگی نامه های واقعی لذت می برید، به خصوص اگه محوریت اجتماعی و دانشگاهی داشته باشن، این کتاب براتون یه گزینه عالیه. روایت های زنده و پرکشش نویسنده، شما رو با خودش همراه می کنه.

افرادی که وقت کافی برای مطالعه کامل کتاب ندارند

بالاخره همه ما زندگی پرمشغله ای داریم. اگه دلتون می خواد با محتوای اصلی و پیام های مهم این کتاب آشنا بشید، اما فرصت خوندن کاملش رو ندارید، این خلاصه جامع کمک می کنه که تو یه زمان کمتر، به درک کاملی از اثر برسید.

پژوهشگران و تحلیلگران اجتماعی

برای کسانی که تو حوزه جنبش های دانشجویی، ساختارهای اداری و پویایی های اجتماعی تحقیق می کنن، این کتاب می تونه منبع دست اول و ارزشمندی باشه تا از تجربیات واقعی تو ایران، اطلاعات کسب کنن و به تحلیل های دقیق تری برسن.

تحسین هایی که ارزش کتاب را دوچندان می کنند

معمولاً وقتی یه کتاب خوبه، فقط خود نویسنده و خواننده ها نیستن که ازش تعریف می کنن. افراد صاحب نام و متخصص هم بهش واکنش نشون میدن. «خاطرات یک فعال دانشجویی» هم از این قاعده مستثنا نیست و تحسین هایی رو به خودش اختصاص داده که نشون دهنده ارزش و اعتبار اونه.

دکتر حسین شیرمحمدی، از جمله کسانی بوده که این کتاب رو خونده و ازش تعریف کرده. اون گفته: «خاطره مجاهدت ها و خدمات ایشان به عنوان یک فعال دانشجویی دانشگاه سراسری برای من آموزنده و شیرین بود. مطالعه این اثر زیبا را به همگان پیشنهاد می کنم.» این جمله نشون می ده که حتی برای کسانی که خودشون تو این فضا بوده اند، این خاطرات می تونه نکات تازه ای داشته باشه و آموزنده باشه.

محمود پیرهادی هم نظر مثبتی داشته و گفته: «هم تجربه های خوبی در قالب داستان واقعی در آن وجود دارد و هم مشوق خوبی برای ما خواهد بود که لحظات و دوره های متفاوت زندگی را چه زیبا می توان در قالب اثری ماندگار درآورد.» این حرف تأکید می کنه که کتاب علاوه بر اینکه پر از تجربه های واقعیه، می تونه انگیزه بخش هم باشه برای ثبت خاطرات و تجربیات شخصی. این تاییدها، وزن و اعتبار کتاب رو بیشتر می کنه و به خواننده این اطمینان رو می ده که با یه اثر ارزشمند روبروئه.

خاطرات یک فعال دانشجویی در کنار دیگر آثار

تو ادبیات خاطرات و زندگی نامه های ایرانی، به خصوص اون هایی که به مسائل اجتماعی و دانشگاهی می پردازن، کتاب «خاطرات یک فعال دانشجویی» جایگاه ویژه ای داره. شاید تعداد کتاب هایی که به این شفافیت و صداقت، روایتگر فراز و فرودهای فعالیت های دانشجویی با محوریت تجربه شخصی باشن، زیاد نباشه.

این کتاب رو میشه در کنار آثاری قرار داد که به تاریخ شفاهی جنبش های دانشجویی یا روایت های فردی از رویدادهای اجتماعی می پردازند. تفاوت اصلی اش شاید در همین لحن صمیمی و خودمانی باشه که نویسنده انتخاب کرده. در حالی که بعضی کتاب های مشابه، رویکردی رسمی تر و تحلیلی تر دارن، اژدرالدینی بیشتر روی تجربه زیسته خودش تمرکز می کنه و همین باعث میشه خواننده حس نزدیکی بیشتری با داستان داشته باشه.

این اثر، تکمیل کننده پازل بزرگ تری از ادبیات مقاومت و فعالیت های مدنی تو ایران محسوب میشه. اون به ما نشون می ده که حتی تو مقیاس های کوچک تر مثل دانشگاه، چطور جوون ها با دغدغه های بزرگ وارد عمل میشن و چه سختی هایی رو به جون می خرن. این مقایسه بهمون کمک می کنه تا ارزش واقعی این نوع خاطره نویسی رو بهتر درک کنیم و متوجه بشیم که هر صدای کوچک، می تونه بخشی از تاریخ بزرگ رو روایت کنه.

جمع بندی: میراثی برای نسل های بعدی دانشجو

خب، رسیدیم به آخر این سفر طولانی تو دل خاطرات عباس اژدرالدینی. کتاب «خاطرات یک فعال دانشجویی» واقعاً بیشتر از یه مجموعه خاطره س؛ یه جور راهنمای کاربردیه برای هر کسی که می خواد تو فضای دانشگاهی فعال باشه یا فقط دوست داره از پشت پرده این فعالیت ها سر در بیاره.

نویسنده با یه صداقت مثال زدنی، از روزهایی می گه که از یه دانشجوی بی حاشیه تبدیل شد به کسی که نمی تونه در برابر بی عدالتی ها ساکت بمونه. دیدیم که چطور با سیستم درگیر شد، چطور زیر فشار گریه اش گرفت، چطور از دوست هاش زخم خورد و چطور دوباره سرپا شد. همه این ها درس هایی از تاب آوری، مسئولیت پذیری و شناخت محیط اطرافمونه.

پیام اصلی کتاب، اینه که فعالیت اجتماعی، حتی تو مقیاس کوچک، ارزش داره. اما این فعالیت ها، هزینه های خودش رو هم داره و باید با چشمان باز واردش شد. نقد دلسوزانه ای که نویسنده به مدیران «کیلویی اجرا کن» و حتی به خلقیات فعالان دانشجویی داره، نشون می ده که اون دنبال یه تغییر واقعی و سازنده بوده، نه فقط خودنمایی.

خلاصه که، اگه دنبال یه کتاب هستید که هم سرگرم تون کنه، هم به فکر فرو ببره و هم یه عالمه چیز جدید بهتون یاد بده، «خاطرات یک فعال دانشجویی» گزینه عالیه. خوندن این کتاب رو به همه دانشجوها، فعالان اجتماعی و هر کسی که دغدغه ایران رو داره، از صمیم قلب پیشنهاد می کنم. واقعاً ارزشش رو داره که یه بار هم که شده، این روایت دست اول رو از زبون خودش بشنوید و شاید با خوندن کاملش، دیدگاه های عمیق تری پیدا کنید. مطمئنم که پشیمون نمی شید.