تجاوز به زنان چیست؟

تجاوز به زنان، یک خشونت جنسی جدی و عمیقاً آسیب زننده است که بدون رضایت و با اجبار یا فریب اتفاق می افتد و می تواند شامل هر نوع تماس یا عمل جنسی باشد. این اتفاق، زخم های عمیقی روی روح و جسم قربانی می ذاره و متاسفانه تو جامعه ما، خیلی ها به خاطر تابوها و ترس، در سکوت رنج می برن. دونستن اینکه تجاوز چیه، چه انواعی داره و چطور میشه باهاش مقابله کرد، قدم اول برای شکستن این سکوت و حمایت از قربانی هاست. بیایید با هم به ابعاد مختلف این موضوع تلخ نگاه کنیم تا هم آگاهی مون بیشتر بشه و هم بتونیم جامعه امن تری برای همه، مخصوصاً زن ها، بسازیم.

تجاوز به زنان چیست؟ از تعریف تا رضایت

اول از همه بیایید ببینیم اصلاً تجاوز به زنان چیست. خیلی ها فکر می کنن تجاوز فقط یه رابطه جنسی زوریه، ولی واقعیت اینه که خیلی گسترده تر از این حرفاست. تجاوز جنسی به هر نوع تماس یا عمل جنسی گفته می شه که بدون رضایت واقعی و آزادانه فرد انجام بشه. یعنی چی؟ یعنی هر فعالیتی، از لمس ساده گرفته تا آمیزش جنسی، اگه یه زن بهش «نه» گفته باشه یا در شرایطی نباشه که بتونه «بله» یا «نه» بگه، تجاوز حساب میشه.

رضایت یعنی چی؟

قلب ماجرای تجاوز، مفهوم «رضایت» هست. رضایت یعنی «بله گفتن» از ته دل و با آگاهی کامل. این بله گفتن باید سه تا ویژگی مهم داشته باشه:

• آزادانه باشه: یعنی کسی مجبورش نکرده باشه، تحت فشار نباشه و نترسه.
• آگاهانه باشه: یعنی کاملاً بدونه چه اتفاقی داره می افته، گیج نباشه، مست نباشه، خواب نباشه.
• مستمر باشه: یعنی هر لحظه می تونه نظرش رو عوض کنه. حتی اگه اولش «بله» گفته، می تونه وسط کار بگه «نه» و اون «نه» باید پذیرفته بشه.

یه نکته خیلی مهم اینه که «نه نگفتن» یا «سکوت کردن» به معنای «بله گفتن» نیست. اگه یه زن هیچ مقاومتی نشون نده، به این معنی نیست که راضیه. ممکنه از ترس یا شوک، نتونه کاری بکنه. پس، رضایت باید واضح و مشخص باشه.

تفاوت تجاوز، آزار جنسی و تعرض جنسی

گاهی این واژه ها رو به جای هم استفاده می کنیم، ولی واقعیت اینه که تفاوت هایی دارن. تجاوز به زن (Rape) معمولاً به دخول جنسی بدون رضایت اشاره داره، چه واژینال، چه مقعدی و چه دهانی.

تعرض جنسی (Sexual Assault) یه اصطلاح کلی تره که شامل هر نوع تماس جنسی ناخواسته می شه؛ از لمس و بوسیدن گرفته تا تجاوز. یعنی تجاوز یه زیرمجموعه از تعرض جنسیه.

آزار جنسی (Sexual Harassment) هم شامل رفتارهای جنسی ناخواسته غیرفیزیکی میشه. مثلاً شوخی های جنسی، نگاه های نامناسب، فرستادن پیام های جنسی یا درخواست های جنسی ناخواسته. این رفتارها ممکنه به تماس فیزیکی منجر نشن، اما محیط رو برای قربانی آزاردهنده می کنن و حس ناامنی بهش می دن.

سن رضایت قانونی: محافظت از آسیب پذیرها

یه مسئله مهم دیگه، «سن رضایت قانونی» برای رابطه جنسیه. توی بیشتر کشورها، اگه یه نفر بالغ با فردی که زیر این سن قانونیه رابطه جنسی داشته باشه، حتی اگه اون فرد زیر سن رضایت «بله» هم بگه، از نظر قانونی این رابطه تجاوز حساب می شه. هدف از این قانون اینه که از نوجوان ها و کودکان در برابر سوءاستفاده افراد بزرگسال محافظت بشه، چون اونها در سن و موقعیتی نیستن که بتونن تصمیمات کاملاً آگاهانه و بدون فشار بگیرن.

انواع تجاوز به زنان: شناخت خشونت های پنهان و آشکار

تجاوز فقط یه شکل و شمایل نداره. متاسفانه، انواع مختلفی داره که هر کدوم می تونه زخم های خاص خودش رو بزنه. دونستن این انواع بهمون کمک می کنه تا این خشونت رو بهتر بشناسیم و ازش جلوگیری کنیم:

تجاوز آشنایانه و در قرار ملاقات (Date Rape)

شاید شنیده باشین که بیشتر تجاوزها توسط غریبه ها انجام میشه، اما آمارها چیز دیگه ای میگن. بیشتر تجاوزها توسط کسانی انجام میشه که قربانی اون ها رو می شناسه، مثل دوست، آشنا، همکلاسی، همکار یا حتی پارتنر. تجاوز در قرار ملاقات هم یکی از رایج ترین انواع تجاوز آشنایانه است. تو این شرایط، ممکنه متجاوز از اعتماد قربانی سوءاستفاده کنه، یا اون رو تحت فشار قرار بده. تشخیص این نوع تجاوز ممکنه سخت تر باشه، چون قربانی ممکنه از حس شرم یا گیجی، کمتر راجع بهش حرف بزنه.

تجاوز زناشویی (Marital Rape)

باید رک و راست بگیم که تجاوز زناشویی هم واقعیت داره. یعنی اگه یه زن، حتی با همسر خودش، به رابطه جنسی رضایت نداشته باشه و مجبور به این کار بشه، این هم تجاوز محسوب میشه. متاسفانه، تو خیلی از جوامع، از جمله جامعه ما، به خاطر باورهای غلط، این نوع تجاوز کمتر به رسمیت شناخته میشه و تابوی بزرگی داره. اما واقعیت اینه که ازدواج مجوز خشونت جنسی نیست و رضایت، توی رابطه زناشویی هم حرف اول رو میزنه. این نوع تجاوز، علاوه بر آسیب های روانی و جسمی، اعتماد و صمیمیت بین زوجین رو به کلی نابود می کنه.

تجاوز گروهی (Gang Rape)

تجاوز گروهی، همونطور که از اسمش پیداست، وقتی اتفاق می افته که چند نفر با هم به یه نفر تجاوز می کنن. این نوع خشونت، ابعاد فاجعه بارتری داره و تاثیرات روانی و جسمی شدیدتری روی قربانی میذاره. حس بی قدرتی و شوک توی این موارد، می تونه خیلی بیشتر باشه.

سوءاستفاده جنسی از کودکان دختر

اینجا دیگه رضایت معنایی نداره، چون کودکان توانایی قانونی و روانی برای رضایت دادن به فعالیت های جنسی رو ندارن. سوءاستفاده جنسی از کودکان دختر، یه جنایت هولناکه که متاسفانه آمارش کم هم نیست. تشخیص زودهنگام و آگاهی از علائم هشداردهنده برای محافظت از بچه ها خیلی مهمه. این سوءاستفاده می تونه توسط آشنایان نزدیک، خانواده یا غریبه ها انجام بشه.

تجاوز خاکستری (Gray Rape)

این مفهوم، وقتی به کار می ره که مرزهای رضایت یه جورایی مبهم و نامشخص باشه. مثلاً وقتی که یکی از طرفین یا هر دو تحت تاثیر الکل یا مواد مخدر باشن، یا موقعیت هایی که طرفین دقیقاً نمی دونن که «نه» گفته شده یا «بله». تو این شرایط، ممکنه حتی متجاوز فکر کنه که قربانی راضیه، در حالی که واقعاً اینطور نیست. این نوع تجاوز، به خاطر همین ابهامات، اغلب نادیده گرفته میشه یا پیگیریش سخت تره.

استیلتینگ (Stealthing)

استیلتینگ، به معنی برداشتن کاندوم بدون رضایت پارتنره در حین رابطه جنسی. اگه یه زن به رابطه جنسی محافظت شده رضایت داده باشه و مرد بدون اطلاع و رضایتش کاندوم رو برداره، این عمل غیرقانونی و تجاوز محسوب میشه. چون رضایت برای رابطه جنسی «محافظت شده» بوده، نه «محافظت نشده» و این می تونه پیامدهای جدی مثل بارداری ناخواسته یا انتقال بیماری های مقاربتی داشته باشه.

تجاوز در محیط کار و آموزشی

توی این محیط ها، معمولاً یه نابرابری قدرت وجود داره. سوءاستفاده جنسی یا تجاوز توسط کسانی که موقعیت بالاتری دارن (مثل رئیس، استاد یا مدیر) از قربانیان (کارمند، دانشجو یا دانش آموز) رایجه. ترس از دست دادن شغل، موقعیت تحصیلی یا آبرو، باعث میشه قربانی ها سکوت کنن و این مشکل پنهان بمونه.

علل و انگیزه های تجاوز به زنان: چرا این اتفاق می افتد؟

اگه بخوایم ریشه ای به قضیه نگاه کنیم، تجاوز به زنان، بیشتر از اینکه درباره میل جنسی باشه، درباره قدرت و کنترله. متجاوز می خواد سلطه خودش رو نشون بده و قربانی رو تحت فرمان خودش دربیاره. البته عوامل مختلفی هستن که این خشونت رو تشدید می کنن:

• اعمال قدرت و کنترل: این اصلی ترین دلیل تجاوز هست. متجاوز با این کار حس قدرت و تسلط پیدا می کنه.
• ریشه های فرهنگی و اجتماعی: تو جوامع مردسالار، کلیشه های جنسیتی غلط مثل اینکه «مرد همیشه حق داره» یا «زن باید تابع باشه» باعث میشه این خشونت ها راحت تر اتفاق بیفتن و حتی توجیه بشن. نابرابری جنسیتی و فرهنگ قربانی مندی (یعنی مقصر دونستن قربانی به جای متجاوز) هم مزید بر علت میشه.
• ویژگی های شخصیتی متجاوزان: روانشناس ها میگن متجاوزان معمولاً ویژگی هایی مثل کمبود همدلی، خودشیفتگی شدید، پرخاشگری و تمایل به کنترل بقیه رو دارن.
• عوامل مساعدکننده: چیزهایی مثل مصرف الکل و مواد مخدر (که باعث میشه فرد نتونه خوب تصمیم بگیره یا مقاومت کنه)، شرایط جنگی (که تجاوز به عنوان یه سلاح جنگی استفاده میشه)، فقر شدید و قاچاق انسان هم می تونن فضا رو برای تجاوز آماده کنن.
• نقش قربانی مندی: متاسفانه، تو فرهنگ هایی که قربانی رو مقصر می دونن (مثلاً میگن «چرا اون لباس رو پوشیده بود؟» یا «چرا تنها بیرون رفته بود؟»)، متجاوزان جسورتر میشن. یادمون باشه: «هیچ وقت هیچ کس، به خاطر پوشش یا رفتارش، سزاوار تجاوز نیست و مقصر تجاوز، فقط متجاوز است.»

پیامدهای تجاوز به زنان: زخمی عمیق بر جسم و روح

تجاوز جنسی، یه تجربه وحشتناک و ویران کننده است که می تونه تا سال ها حتی تا آخر عمر، روی جسم و روح قربانی تاثیر بذاره. این آسیب ها فقط جسمی نیستن، بلکه ابعاد روانی و اجتماعی وسیعی دارن:

آسیب های جسمی

• جراحات: ممکنه باعث زخم، کبودی، خونریزی یا شکستگی بشه.
• بارداری ناخواسته: یکی از عوارض تلخ تجاوز می تونه بارداری باشه که به تنهایی یه بحران بزرگ برای قربانی محسوب میشه.
• بیماری های مقاربتی (STI): خطر انتقال بیماری هایی مثل ایدز، سفلیس، سوزاک و زگیل تناسلی وجود داره.

پیامدهای روانی و عاطفی

این بخش شاید دردناک ترین قسمت ماجرا باشه، چون زخم های روحی گاهی عمیق تر و دیردرمان تر از زخم های جسمی ان:

• اختلال استرس پس از سانحه (PTSD): خیلی از قربانیان دچار این اختلال میشن که با علائمی مثل یادآوری های مکرر حادثه (فلاش بک)، کابوس های شبانه، اضطراب شدید و اجتناب از موقعیت های خاص همراهه.
• افسردگی، اضطراب و حملات پانیک: اینها واکنش های رایج بعد از تروما هستن.
• احساس گناه، شرم و خودسرزنشی: متاسفانه، جامعه و فرهنگ قربانی مندی می تونه باعث بشه قربانی خودش رو مقصر بدونه و دچار حس شرمندگی بشه.
• از دست دادن اعتماد به نفس و خودباوری: این تجربه می تونه حس ارزشمند بودن و امنیت درونی رو از بین ببره.
• مشکلات در روابط عاطفی و جنسی آینده: ترس، بی اعتمادی و ضربه روحی می تونه روابط آینده رو تحت تاثیر قرار بده.
• اختلالات خواب و کابوس: بی خوابی و کابوس های وحشتناک از جمله عوارض شایع هستن.
• افکار خودکشی: تو موارد شدید، قربانی ممکنه به خاطر شدت رنج و ناامیدی، به خودکشی فکر کنه.
• بی حسی عاطفی یا برعکس، خشم شدید: بعضی ها ممکنه احساساتشون رو سرکوب کنن و بی تفاوت بشن، در حالی که بعضی دیگه دچار خشم و عصبانیت دائمی میشن.

پیامدهای اجتماعی

تجاوز می تونه زندگی اجتماعی یه زن رو هم کاملاً مختل کنه:

• انزوا و گوشه گیری: ترس از قضاوت، شرم و بی اعتمادی باعث میشه قربانی از جمع دوری کنه.
• از دست دادن فرصت های شغلی و تحصیلی: مشکلات روانی و عاطفی می تونه روی عملکرد فرد در کار و تحصیل تاثیر بذاره.
• طردشدگی: متاسفانه تو بعضی جوامع، قربانی تجاوز نه تنها حمایت نمیشه، بلکه طرد هم میشه.

طبق تحقیقات، بیش از نیمی از تجاوزهای جنسی خود به خودی اتفاق نمی افتند، بلکه حداقل تا اندازه ای از پیش برنامه ریزی شده اند. این موضوع نشان می دهد که تجاوز بیشتر با سلطه و قدرت مرتبط است تا ارضای جنسی.

گام های حیاتی پس از تجاوز به زنان: راهی به سوی بهبودی

اگه خدای نکرده شما یا یکی از اطرافیانتون قربانی تجاوز شدین، باید بدونین که تنها نیستین و کارهایی هست که می تونه بهتون کمک کنه. این مراحل برای حفظ سلامت جسم و روح و همچنین پیگیری قانونی خیلی مهمن:

حفظ آرامش و امنیت فوری

اولین و مهم ترین قدم اینه که خودتون رو به یه جای امن برسونید. اگه در خطر فوری هستین، از محیط دور بشین و اگه ممکنه، به یه دوست، عضو خانواده یا همسایه قابل اعتماد پناه ببرید. اگه حس می کنید جانتون در خطره، حتماً با ۱۱۰ تماس بگیرید.

مراجعه فوری به مراکز پزشکی و پزشکی قانونی

بعد از حفظ امنیت، مراجعه به مراکز پزشکی یا پزشکی قانونی فوق العاده حیاتیه. چرا؟

1. جمع آوری شواهد: پزشک قانونی می تونه شواهد فیزیکی رو جمع آوری کنه که برای پیگیری قانونی جرم خیلی مهمن. هر چقدر زودتر این کار انجام بشه، شواهد بیشتری قابل جمع آوری هستن.
2. پیشگیری از بارداری ناخواسته: پزشک می تونه قرص های پیشگیری اورژانسی رو تجویز کنه.
3. پیشگیری و درمان بیماری های مقاربتی: آزمایش ها و داروهای لازم برای جلوگیری از انتقال STIها انجام میشه.
4. درمان جراحات فیزیکی: هر گونه زخم یا آسیب جسمی بررسی و درمان میشه.

تا چند روز پس از تجاوز می توان به پزشکی قانونی مراجعه کرد؟ بهترین زمان، همون ساعت های اولیه بعد از حادثه ست، چون شواهد بیولوژیکی مثل اسپرم، مو، بزاق و سلول های پوستی ممکنه به سرعت از بین برن. معمولاً تا ۷۲ ساعت بعد از تجاوز، فرصت برای جمع آوری شواهد پزشکی قانونی خوبه، اما حتی تا ۵ روز هم ممکنه بعضی شواهد قابل جمع آوری باشن. نکته مهم اینه که تا قبل از مراجعه به پزشک، از دوش گرفتن، حمام کردن، شستشو، دستشویی رفتن، عوض کردن لباس ها، خوردن، آشامیدن یا مسواک زدن خودداری کنید تا شواهد از بین نرن. اگه مجبور به عوض کردن لباس شدین، لباس های قبلی رو توی یه کیسه کاغذی (نه پلاستیکی) بذارید و به پزشک قانونی ببرید.

گزارش به پلیس و پیگیری قانونی

گزارش تجاوز به پلیس می تونه یه مرحله سخت و پراسترس باشه، ولی برای اجرای عدالت و جلوگیری از تکرار این جرم توسط متجاوز، ضروریه. پلیس و مراجع قضایی وظیفه دارن با شما همکاری کنن و از حقوق شما دفاع کنن. در ایران، اورژانس اجتماعی با شماره ۱۲۳ هم می تونه در این زمینه به شما کمک و راهنمایی بده.

اهمیت حمایت روانی

اینجا می خوام بگم که کمک گرفتن از یه روانشناس یا روانپزشک متخصص تروما، به اندازه کمک های پزشکی، مهمه. تجربه تجاوز، یه ضربه روحی بزرگه و بدون حمایت حرفه ای، کنار اومدن باهاش خیلی سخته. مشاور می تونه به شما کمک کنه تا با احساساتتون کنار بیاید، تروما رو پردازش کنید و دوباره به زندگی عادی برگردید.

نقش اطرافیان در حمایت از قربانی

اگه یکی از نزدیکانتون این تجربه تلخ رو داشته، بهترین کاری که می تونید انجام بدین اینه که:

• باورش کنید: بدون شک و تردید، حرف هاش رو باور کنید.
• قضاوتش نکنید: هرگز اون رو مقصر ندونید و سرزنش نکنید.
• فضا برای صحبت کردن فراهم کنید: بهش اجازه بدین هر وقت آماده بود، حرف بزنه و فقط شنونده خوبی باشید.
• حمایت عملی ارائه بدین: کمکش کنید تا به پزشک مراجعه کنه، مراحل قانونی رو طی کنه و به مشاور بره.

پیشگیری از تجاوز به زنان: مسئولیت جمعی جامعه

پیشگیری از تجاوز، فقط مسئولیت زن ها نیست، بلکه یه مسئولیت جمعیه. همه ما باید دست به دست هم بدیم تا جامعه ای امن تر بسازیم:

• آموزش جنسی صحیح و به موقع به کودکان و نوجوانان (دختر و پسر): این آموزش باید تو خونه و مدرسه داده بشه و شامل شناخت بدن، مرزهای شخصی، تفاوت لمس خوب و بد و اینکه چطور در مواقع خطر کمک بخوان باشه.
• آموزش مفهوم رضایت از کودکی: باید به بچه ها یاد بدیم که «نه» یعنی «نه» و هیچ کس حق نداره بدون رضایت به بدن دیگری دست بزنه.
• افزایش آگاهی عمومی و مبارزه با کلیشه ها: رسانه ها و آموزش می تونن نقش مهمی تو تغییر دیدگاه های غلط و مبارزه با فرهنگ قربانی مندی داشته باشن.
• تقویت مهارت های دفاع شخصی و آگاهی موقعیتی در زنان: هر چند قربانی هرگز مقصر نیست، اما دونستن چند تکنیک دفاع شخصی و هوشیار بودن تو محیط های مختلف، می تونه کمک کننده باشه.
• ایجاد محیط های امن تر: جامعه، اماکن عمومی، محیط کار و آموزشی باید طوری طراحی بشن که زنان احساس امنیت کنن و فضایی برای سوءاستفاده وجود نداشته باشه.

آموزش و آگاه سازی درباره مسائل جنسی و مصادیق آزار جنسی به کودکان و نوجوانان، نه تنها آنان را در برابر آسیب ها محافظت می کند، بلکه مانع آسیب آنان به دیگران نیز می شود.

تجاوز به زنان در قانون ایران: آنچه باید بدانیم

در کشور ما هم، تجاوز به عنف یه جرم جدی محسوب میشه و مجازات های سنگینی داره. طبق ماده ۲۲۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات تجاوز به عنف اعدام هست. البته اثبات این جرم تو دادگاه، چالش های خودش رو داره:

• چالش های اثبات جرم: قاضی ها معمولاً فقط با شهادت گواهان یا اقرار متجاوز حکم نمیدن و به دنبال شواهد تأییدکننده دیگه هستن. این شواهد می تونن شامل مدارک پزشکی قانونی (که اهمیت مراجعه به موقع رو نشون میده)، گزارش های پلیس، و شهادت قربانی با جزئیات دقیق باشن.
• مسائل حقوقی خاص زنان: تو جامعه سنتی ما، گزارش تجاوز زناشویی یا سایر انواع خشونت جنسی، می تونه برای زنان چالش های اجتماعی و قانونی بیشتری به همراه داشته باشه.
• سازمان ها و نهادهای حمایتی در ایران: برای کمک به قربانیان، اورژانس اجتماعی (۱۲۳) و وکلای متخصص تو این حوزه می تونن راهنمایی و حمایت های لازم رو ارائه بدن. مهمه که بدونیم هیچ کس نباید تو این مسیر تنها باشه.

آمار و حقایق درباره تجاوز به زنان: واقعیت های تلخ

صحبت از آمار تجاوز جنسی، همیشه سخته و اغلب آنچه گزارش میشه، فقط نوک کوه یخه. خیلی از تجاوزها به دلایل مختلف، هرگز گزارش نمیشن.

آمارهای جهانی

سازمان جهانی بهداشت تخمین میزنه که حدود ۱ نفر از هر ۳ زن در جهان (یعنی حدود ۳۰٪) در طول عمرشون، خشونت فیزیکی یا جنسی رو تجربه کردن که بیشترش توسط شریک صمیمیشون بوده. آمار تجاوزهای واقعی حتی بالاتر از اینهاست، چون خجالت، ترس از سرزنش، و بی اعتمادی به سیستم قضایی، باعث میشه خیلی ها سکوت کنن.

آمارهای موجود و تخمین های غیررسمی در ایران

متاسفانه، آمار دقیق و رسمی از تجاوز به زنان در ایران به طور منظم منتشر نمیشه. اما بر اساس برخی مطالعات موردی و اظهارات کارشناسان، وضعیت نگران کننده ست:

• سعید مدنی، جامعه شناس، گفته که ۸۰ درصد موارد تجاوز جنسی در ایران گزارش نمی شه و بیشترین آمار گزارش شده مربوط به استان تهرانه (سالانه حدود ۱۶۵۰ مورد).
• میانگین سنی قربانیان تجاوز تو بعضی استان ها، خیلی پایینه، حتی تا ۷ سالگی.

دلایل کمتر گزارش دهی تو ایران، مثل ترس از آبرو، ترس از قضاوت خانواده و جامعه، عدم اعتماد به سیستم قضایی، و پیچیدگی های اثبات جرم، باعث میشه که این آمارها فقط بخش کوچیکی از واقعیت باشن. این سکوت نه تنها به قربانی آسیب می زنه، بلکه به متجاوز هم این فرصت رو میده که به جرمش ادامه بده.

یه نکته دیگه اینه که برخلاف تصور عموم، بیشتر تجاوزها توی خونه ها اتفاق می افتن و نه تو محیط های عمومی. تحقیقات نشون میده که حدود دو سوم موارد تجاوز در منزل شخصی (بیشتر در خانه متجاوز یا قربانی) رخ میده و در بیشتر این موارد، قربانی، متجاوز رو می شناخته.

نتیجه گیری: به سوی جامعه ای عاری از خشونت

دیدیم که تجاوز به زنان چیست و چه ابعاد گسترده و پیامدهای ویران کننده ای داره. این معضل، نه فقط یه مسئله فردی، بلکه یه مشکل اجتماعی عمیقه که ریشه هاش تو نابرابری های جنسیتی و فرهنگ های غلط نهفته ست. برای مقابله با این خشونت، باید همه دست به دست هم بدیم.

مسیر مقابله با تجاوز، از آگاهی شروع میشه؛ آگاهی از اینکه تجاوز فقط سکس زوری نیست، بلکه هر عمل جنسی بدون رضایت واقعی، تجاوز محسوب میشه. از حمایت قربانیان میگذره؛ حمایتی بدون قضاوت، همراه با درک و همدردی، تا بتونن زخم های روحی و جسمی شون رو التیام بدن و عدالت رو پیگیری کنن. و در نهایت، به پیشگیری می رسه؛ با آموزش صحیح و به موقع، ایجاد محیط های امن تر و مبارزه با هر نوع کلیشه و باور غلط که خشونت رو توجیه می کنه.

هر قدمی که برای افزایش آگاهی و حمایت از زنان برداشته بشه، جامعه رو یه قدم به سمتی می بره که هیچ زنی، در هیچ کجا، قربانی این خشونت شوم نشه. بیایید با هم، با این معضل بجنگیم و فضایی بسازیم که زنان، در اون احساس امنیت و آرامش داشته باشن و بتونن با کرامت و احترام زندگی کنن.

---