آیا شراب الکل دارد؟

بله، راستش را بخواهید، شراب یک نوشیدنی الکلی است. این یعنی توی ترکیبش اتانول، همون الکلی که باعث مستی میشه، پیدا میشه. این موضوع به خاطر فرآیند طبیعی تخمیر اتفاق می افته که قرن هاست برای تولید این نوشیدنی استفاده میشه و برای خیلی ها سواله که اصلا چیستی شراب و الکل توی اون چیه.

خیلی ها ممکنه فکر کنن شراب، چون از انگور یا میوه های دیگه درست میشه، شاید یه چیز طبیعی و بی ضرر باشه. اما واقعیت اینه که همین فرآیند طبیعی تخمیر، قند میوه رو به الکل تبدیل می کنه. در این مقاله می خواهیم با هم یه سر و گوشی آب بدیم و ببینیم شراب دقیقا چیه، چطور تولید میشه، چقدر الکل داره و چه تاثیراتی روی بدن می ذاره. همچنین نگاهی به دیدگاه های مختلف، از جمله مذهبی و قانونی، درباره این نوشیدنی خواهیم داشت تا بتونیم یه انتخاب آگاهانه و درست داشته باشیم.

شراب چیه اصلا؟ یه نگاهی بهش بندازیم و ببینیم چطور درست میشه

وقتی اسم شراب میاد، اولین چیزی که شاید به ذهن خیلی هامون برسه، یه نوشیدنی خاصه که از انگور درست شده. اما داستان خیلی بیشتر از این حرفاست. بیایید ببینیم شراب از کجا میاد و دقیقا چه جور چیزیه.

شراب یعنی چی؟ یه تعریف ساده و خودمونی

شراب، به زبان ساده، یه نوشیدنی الکلی هست که از تخمیر میوه ها، بیشتر از همه انگور، به دست میاد. یعنی چی تخمیر؟ یعنی یه سری موجودات ریز به اسم مخمر، قند طبیعی موجود تو میوه رو می خورن و بعد تبدیلش می کنن به دو چیز: اتانول (همون الکل معروف) و دی اکسید کربن. این وسط کلی اتفاق شیمیایی دیگه هم میفته که باعث میشه شراب، طعم و بوی خاص خودش رو پیدا کنه.

فقط هم انگور نیست که میشه باهاش شراب درست کرد. شما می تونید با میوه های دیگه مثل سیب، گلابی، آلو، گیلاس، انار و حتی عسل (که بهش می و انگبین میگن) هم شراب تهیه کنید. اما خب، وقتی میگیم شراب، معمولاً منظورمون همون شرابی هست که از انگور درست شده و حسابی هم معروفه.

فرآیند ساخت الکل در شراب (همون تخمیر خودمون)

حالا بیایید کمی دقیق تر بشیم و ببینیم چطور این اتفاق هیجان انگیز، یعنی تخمیر، رخ میده و چطور الکل تو شراب شکل می گیره. مراحلش خیلی هم پیچیده نیست، بذارید خودمونی براتون تعریف کنم:

1. نقش قندهای طبیعی در میوه: اول از همه، انگور یا هر میوه دیگه ای که انتخاب می کنید، کلی قند طبیعی تو خودش داره. مثل فروکتوز و گلوکز. همین قندها سوخت اصلی برای شروع ماجرا هستن.
2. عملکرد مخمرها: اینجا پای مخمرها میاد وسط. این موجودات میکروسکوپی که روی پوست انگور هم به صورت طبیعی وجود دارن (یا اینکه تو کارخونه ها خودشون اضافه می کنن)، عاشق قند هستن. وقتی مخمرها به قندها دسترسی پیدا می کنن، شروع می کنن به خوردن و هضم کردنشون.
3. تبدیل قند به اتانول و دی اکسید کربن: در حین این جشن خوردن مخمرها، اونا قند رو به دو تا چیز اصلی تبدیل می کنن:
   • اتانول: همون الکل اصلی که تو نوشیدنی های الکلی پیدا میشه و خاصیت مست کننده داره.
   • دی اکسید کربن: این همون گازی هست که موقع تولید شراب آزاد میشه و اگه شراب گازدار باشه (مثل شامپاین)، همین گاز باعث حباب های ریز توش میشه.
4. شیمی ساده فرآیند تخمیر الکلی: از نظر شیمیایی، این واکنش رو میشه اینطوری نشون داد:

   
   C6H12O6 (گلوکز/قند) → 2 C2H5OH (اتانول/الکل) + 2 CO2 (دی اکسید کربن)
       

   این فرآیند تا زمانی ادامه پیدا می کنه که یا همه قندها تموم بشن یا درصد الکل اونقدر بالا بره که مخمرها دیگه نتونن زنده بمونن و فعالیت کنن. البته گاهی اوقات هم سازنده ها عمداً تخمیر رو متوقف می کنن تا شراب شیرین تری داشته باشن.

الکل های تو نوشیدنی ها: اتانول و متانول، حواست باشه!

شاید براتون سوال پیش بیاد که مگه الکل چند نوع داره؟ بله، الکل ها انواع مختلفی دارن، اما مهم ترینشون تو بحث نوشیدنی ها دو نوعه: اتانول و متانول. این دو تا خیلی با هم فرق دارن و اشتباه گرفتن شون می تونه جون آدم رو به خطر بندازه.

• اتانول (الکل خوراکی): این همون الکلی هست که تو شراب، آبجو و بقیه نوشیدنی های الکلی مجاز پیدا میشه. اتانول اگه به مقدار کم مصرف بشه، اثرات مست کننده داره و تو دوزهای بالا می تونه خیلی خطرناک باشه.
• متانول (الکل چوب): این الکل یه چیز کاملاً فرق داره! متانول فوق العاده سمیه و حتی مقدار کمش می تونه باعث کوری، آسیب جدی به اندام ها و حتی مرگ بشه. متانول معمولاً تو شراب های دست ساز و غیر استاندارد که بدون کنترل و با مواد اولیه نامناسب درست میشن، تولید میشه. مثلاً اگه تو فرآیند تولید، چوب انگور یا تفاله های دیگه هم با میوه تخمیر بشن، ممکنه متانول تولید بشه. پس حواستون باشه، هر شرابی، هر چند هم «خانگی» باشه، ممکنه خطرناک باشه.

خیلی ها ممکنه فکر کنن هر الکلی که با تخمیر میوه درست میشه، همون اتانوله. اما این اشتباه می تونه خیلی گرون تموم بشه. اتانول و متانول مثل زمین و آسمون با هم فرق دارن!

چقدر الکل تو شراب هست؟ و چرا فرق داره؟

خب، تا اینجا فهمیدیم که شراب الکل داره. حالا سوال مهم اینه که چقدر؟ آیا همه شراب ها یه اندازه الکل دارن؟ معلومه که نه! درصد الکل تو شراب های مختلف فرق می کنه و عوامل زیادی تو این قضیه نقش دارن. بیایید با جزئیات بیشتر نگاه کنیم.

درصد الکل رایج در انواع شراب

درصد الکل رو معمولاً با عبارت ABV (Alcohol by Volume) نشون میدن، که یعنی درصد الکل حجمی. این درصد میتونه از یه عدد کم تا یه عدد نسبتاً بالا متغیر باشه:

• شراب های معمولی (قرمز، سفید، رز): این مدل شراب ها، که بیشتر از همه تو دنیا مصرف میشن، معمولاً درصد الکلی بین ۸٪ تا ۱۵٪ ABV دارن. مثلاً شراب های قرمز سنگین تر معمولاً درصد بالاتری دارن و شراب های سفید سبک تر، درصد کمتری.
• شراب های تقویت شده (Fortified Wines): اینا شراب هایی هستن که بعد از تخمیر، بهشون الکل اضافه تر (معمولاً برندی یا الکل انگور) اضافه میشه تا درصد الکلشون بالاتر بره و هم ماندگاری بیشتری داشته باشن و هم طعم قوی تری. نمونه های معروفشون پورت، شری، ورموت و مارسالا هستن که درصد الکلشون میتونه بین ۱۵٪ تا ۲۲٪ ABV باشه.
• شراب های گازدار (Sparkling Wines): مثل شامپاین، پرو سکو و اسپومانت. این شراب ها به خاطر داشتن حباب های دی اکسید کربن معروفن و درصد الکلشون معمولاً بین ۸٪ تا ۱۲٪ ABV هست.

دیدید؟ هر کدوم داستان خودشون رو دارن و درصد الکلشون هم متفاوته. پس اگه دنبال یه شراب خاص هستید، حتماً روی برچسبش درصد الکل رو چک کنید.

چی باعث میشه درصد الکل ها فرق کنه؟

اینکه یه شراب چقدر الکل داشته باشه، فقط به سلیقه سازنده برنمی گرده. یه عالمه عامل دیگه هم دست به دست هم میدن تا این درصد تعیین بشه:

1. نوع و میزان قند اولیه انگور/میوه: این شاید مهم ترین عامل باشه. هر چقدر انگور قند بیشتری داشته باشه، مخمرها خوراک بیشتری برای تبدیل به الکل دارن و در نتیجه شراب نهایی درصد الکل بالاتری پیدا می کنه. انگورهای مناطق گرم تر معمولاً قند بیشتری دارن.
2. نوع سویه مخمر و مقاومت آن به الکل: مخمرها هم مثل آدما انواع مختلفی دارن. بعضی از سویه های مخمر می تونن تا درصد الکل بالاتری زنده بمونن و به کارشون ادامه بدن، در حالی که بعضی دیگه تو درصد پایین تری از فعالیت میفتن. این انتخاب مخمر هم روی درصد نهایی الکل تاثیر میذاره.
3. دمای تخمیر و مدت زمان آن: دمای تخمیر هم خیلی مهمه. اگه دما مناسب باشه، مخمرها خوب کار می کنن و تخمیر به درستی انجام میشه. طولانی تر شدن زمان تخمیر هم میتونه باعث تبدیل شدن قند بیشتری به الکل بشه.
4. متوقف کردن فرآیند تخمیر (برای شراب های شیرین): گاهی اوقات، سازنده ها عمداً قبل از اینکه همه قندها به الکل تبدیل بشن، فرآیند تخمیر رو متوقف می کنن. این کار باعث میشه مقداری قند تو شراب باقی بمونه و شراب شیرین تری به دست بیاد، و طبیعتاً درصد الکلش هم کمتر میشه.

چطور درصد الکل شراب رو می سنجن؟

برای اینکه بفهمیم یه شراب چقدر الکل داره، روش های مختلفی هست. بعضی از این روش ها ساده و خانگی ان و بعضی دیگه نیاز به تجهیزات آزمایشگاهی دارن:

• ابزارهای ساده (مثل هیدرومتر): هیدرومتر یه ابزار ساده ست که با استفاده از چگالی مایع، میزان قند موجود تو آب انگور رو قبل و بعد از تخمیر اندازه می گیره. با مقایسه این دو عدد، میشه یه تخمین تقریبی از درصد الکل به دست آورد.
• روش های آزمایشگاهی: تو کارخونه ها و آزمایشگاه های پیشرفته، از روش های دقیق تری مثل کروماتوگرافی گازی (Gas Chromatography) یا اندازه گیری وزن مخصوص (Specific Gravity) استفاده میشه تا درصد دقیق الکل مشخص بشه.

خلاصه که درصد الکل تو شراب یه چیز ثابت نیست و کلی عامل توش دخیله. پس دفعه بعد که یه بطری شراب دیدید، به این چیزها فکر کنید و بدونید که هر کدوم داستان خودشون رو دارن.

تأثیرات الکل موجود در شراب بر سلامتی: خوبه یا بده؟

حالا که فهمیدیم شراب چیه و چقدر الکل داره، وقتشه یه نگاهی بندازیم به یکی از مهم ترین بخش ها: تاثیرات این الکل روی سلامتی ما. خیلی حرف و حدیث هست در مورد اینکه آیا شراب مفیده یا مضر، پس بیایید با هم ببینیم واقعیت از چه قراره.

مضرات و خطرات مصرف الکل (به خصوص اگه زیاد باشه)

راستش رو بخواید، اگه از جنبه های مذهبی و قانونی هم فاکتور بگیریم، از نظر علمی، مصرف زیاد الکل تو شراب یا هر نوشیدنی الکلی دیگه، ضررهای جدی و غیرقابل جبرانی برای بدن داره. بیایید با هم چندتا از این مضرات رو مرور کنیم:

1. کبد: کبد یکی از اولین قربانی های الکله. مصرف زیاد میتونه به کبد چرب، التهاب کبد (هپاتیت الکلی) و در نهایت سیروز کبدی (بیماری مزمن و برگشت ناپذیر کبد) منجر بشه که خیلی هم خطرناکه و میتونه نارسایی کبدی و حتی مرگ رو به دنبال داشته باشه.
2. مغز و سیستم عصبی: الکل روی مغز هم حسابی تاثیر میذاره. از کاهش حافظه و مشکلات تمرکز گرفته تا زوال عقل تو درازمدت. حتی میتونه باعث آسیب به سلول های مغزی و افزایش خطر سکته مغزی هم بشه. دیدید که گاهی بعضی ها می گن آدم مست، عقلش کار نمی کنه، این از همینجا میاد!
3. قلب و عروق: ممکنه شنیده باشید که میگن شراب قرمز برای قلب خوبه، اما واقعیت اینه که مصرف زیاد الکل فشار خون رو بالا میبره، به عضله قلب آسیب میزنه و ریسک سکته قلبی و مغزی رو بیشتر می کنه.
4. سرطان: این یکی خیلی مهمه. تحقیقات نشون داده که مصرف الکل، حتی در حد کم، می تونه خطر ابتلا به انواع سرطان ها رو بالا ببره. مثل سرطان دهان، گلو، مری، کبد، سینه و روده.
5. سلامت روان: الکل ممکنه تو لحظه حس خوبی بده، اما تو درازمدت، افسردگی و اضطراب رو تشدید می کنه. مهم تر از همه، مصرف مداوم الکل میتونه منجر به وابستگی و اعتیاد بشه که یه مشکل جدیه.
6. بارداری و جنین: اگه یه خانم باردار الکل مصرف کنه، میتونه آسیب های خیلی جدی به جنینش وارد کنه، مثل سندرم جنین الکلی که نقص های مادرزادی و مشکلات رشد رو به دنبال داره.
7. زیبایی: الکل پوست رو خشک می کنه، باعث میشه رگ های صورت برجسته بشن و کلا به پیری زودرس پوست کمک می کنه.
8. سایر مشکلات: الکل با خیلی از داروها تداخل داره، میتونه باعث پوکی استخوان بشه و تو افراد دیابتی مشکلات بینایی رو تشدید می کنه.

حالا دیدید چقدر مشکل میتونه پیش بیاره؟ پس بهتره به این هشدارها حسابی توجه کنیم.

مسمومیت با متانول: قاتل پنهان تو شراب های دست ساز!

اینجا می رسیم به یه بحث فوق العاده مهم و خطرناک: متانول. گفتم که متانول یه نوع الکل سمیه که تو شراب های دست ساز و غیر استاندارد تولید میشه. چرا اینقدر خطرناکه؟

• خطرات جدی و مرگ آور: مسمومیت با متانول خیلی جدیه و میتونه به کوری دائمی، نارسایی کلیه، آسیب مغزی و در نهایت مرگ منجر بشه. حتی مقدار خیلی کمش (مثلاً ۱۰ میلی لیتر) هم میتونه باعث کوری بشه و ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی لیترش برای یه آدم بالغ کشنده ست.
• علائم مسمومیت و اهمیت تشخیص فوری: علائم مسمومیت با متانول ممکنه اولش شبیه مستی عادی باشه، اما بعدش ممکنه حالت تهوع، استفراغ شدید، درد شکم، سردرد، تاری دید، تنگی نفس و حتی کما به وجود بیاد. اگه کسی این علائم رو داشت و احتمال دادید که شراب دست ساز مصرف کرده، باید فوراً به بیمارستان رسوندش. تشخیص و درمان به موقع، تنها راه نجاته.

پس خیلی مراقب شراب های خانگی یا از جاهای نامعتبر باشید. جونتون از هر چیزی باارزش تره.

فوایدی که میگن داره، واقعاً علمیه؟

حتماً شنیدید که میگن شراب قرمز برای قلب خوبه یا آنتی اکسیدان داره. بیایید با هم این ادعاها رو از دیدگاه علمی بررسی کنیم:

• اشاره به آنتی اکسیدان ها (رزوراترول، پلی فنول ها): بله، درسته که انگور و به خصوص پوست انگور قرمز، پر از آنتی اکسیدان های مفیدی مثل رزوراترول و پلی فنول هاست. این مواد واقعاً می تونن برای سلامتی قلب و عروق خوب باشن و با رادیکال های آزاد تو بدن مبارزه کنن.
• تاکید بر اینکه مطالعات اخیر بسیاری از فواید ادعایی الکل را رد کرده: اما نکته اینجاست که این فواید بیشتر مربوط به خود انگور و ترکیبات مفیدش هست، نه الکل موجود تو شراب. مطالعات جدید و جامع نشون میدن که حتی مصرف کم الکل هم میتونه ضررهای خودش رو داشته باشه و فواید ادعایی برای قلب رو یا رد کردن یا نشون دادن که این فواید اونقدر زیاد نیست که ارزش ریسک کردن با مضرات الکل رو داشته باشه. مثلاً تحقیقات نشریه لنست (The Lancet) که یکی از معتبرترین نشریات علمی دنیاست، تاکید می کنه که هیچ میزانی از مصرف الکل برای سلامتی مفید نیست.
• تاکید بر اینکه می توان آنتی اکسیدان ها را از منابع طبیعی سالم تر دریافت کرد: پس اگه دنبال آنتی اکسیدان ها هستید، چرا راه دور برید؟ میتونید اونا رو از آب انگور طبیعی، میوه ها، سبزیجات تازه، چای سبز و کلی منبع سالم دیگه دریافت کنید، بدون اینکه خودتون رو در معرض خطرات الکل قرار بدید. اینجوری هم طعم خوب میوه ها رو چشیدید و هم سلامتیتون رو حفظ کردید.

نگاه های مختلف به شراب الکلی: از دین تا قانون

بحث شراب و الکل فقط یه موضوع علمی و پزشکی نیست، بلکه از لحاظ فرهنگی، دینی و قانونی هم حسابی پیچیده ست. بیایید یه نگاهی بندازیم به دیدگاه های مختلف در این زمینه.

اسلام و شراب (تو ایران و کشورهای اسلامی)

تو دین اسلام، مصرف هر نوع نوشیدنی مست کننده، از جمله شراب، حرام اعلام شده. این حکم نه تنها به خاطر مست کننده بودن و زوال عقلی که ایجاد می کنه، بلکه به خاطر ضررهای جسمی و روانی زیادش هست که قرآن کریم بهش اشاره کرده. علاوه بر حرام بودن، در اکثر فتاوای اسلامی، شراب نجس هم محسوب میشه.

• حرمت و نجاست شراب: در اسلام، شراب به دلیل خاصیت مست کنندگی اش حرام و نجس شمرده شده. یعنی نه تنها نوشیدنش گناهه، بلکه اگه با بدن یا لباس تماس پیدا کنه، باید تطهیر بشه.
• قوانین جزایی در ایران: تو ایران، که قوانینش بر اساس فقه اسلامیه، تولید، خرید و فروش و مصرف مشروبات الکلی، از جمله شراب، ممنوعه و مجازات های سنگینی مثل شلاق، حبس و جریمه نقدی داره. این قوانین برای همه شهروندان، چه مسلمان و چه اقلیت های مذهبی (با برخی تبصره ها برای اقلیت ها در حریم خصوصی)، اعمال میشه.
• مصرف زیرزمینی و پیامدهای آن: با وجود این قوانین سختگیرانه، متاسفانه مصرف الکل به صورت زیرزمینی وجود داره. این قضیه خودش مشکلات دیگه ای مثل تولید شراب های دست ساز و غیراستاندارد رو به وجود میاره که همونطور که گفتیم، می تونه باعث مسمومیت با متانول و خطرات جانی بشه.
• نظر فقها در مورد الکل های غیر شرب: البته باید این نکته رو هم گفت که نظر فقها در مورد الکل هایی که قابل شرب نیستن (مثل الکل صنعتی یا الکلی که تو عطر و ادکلن یا مواد ضدعفونی کننده استفاده میشه)، متفاوته. بیشترشون اونا رو نجس نمی دونن، ولی باز هم مصرف خوراکی شون حرام هست.

دیدگاه مسیحیت و یهودیت

برعکس اسلام، تو بعضی ادیان دیگه، مثل مسیحیت و یهودیت، شراب جایگاه خاصی داره و مصرفش به طور مطلق حرام نیست، اما تاکید زیادی روی پرهیز از افراط و مستی میشه.

• نقش شراب در آیین عشای ربانی (نماد خون مسیح): تو مسیحیت، شراب تو آیین عشای ربانی (کمونیون) نقش نمادین مهمی داره و به عنوان نماد خون مسیح استفاده میشه.
• معجزه تبدیل آب به شراب در قانا: تو انجیل یوحنا، یکی از معجزات عیسی مسیح، تبدیل آب به شراب تو جشن عروسی قانا ذکر شده.
• منع افراط در مصرف و مستی: با این حال، تو مسیحیت هم تاکید زیادی روی پرهیز از مستی و افراط تو نوشیدن شراب میشه. پولس رسول میگه:
  

  مست شراب مشوید که شما را به هرزگی می کشاند؛ بلکه از روح پر شوید.

  این نشون میده که حتی با وجود مجاز بودن مصرف، اعتدال حرف اول رو می زنه.

• دیدگاه یهودیت: تو یهودیت هم شراب تو مراسم مهمی مثل کیدوش (دعای قبل از صرف غذا تو شبات و اعیاد) و جشن ها استفاده میشه، ولی باز هم مستی منع شده.

قوانین بین المللی الکل

تو اکثر کشورهای دنیا، مصرف الکل آزاده، ولی خب برای خودشون قوانینی دارن که برای حفظ سلامت و امنیت جامعه وضع شده. مثلاً:

• سن قانونی: تقریباً همه کشورها سن قانونی برای خرید و مصرف الکل دارن (معمولاً ۱۸ یا ۲۱ سال).
• محدودیت های رانندگی: رانندگی بعد از مصرف الکل (حتی اگه مست هم نباشید) جریمه های سنگینی داره و میتونه به حبس هم منجر بشه. هر کشوری یه حد مجاز برای میزان الکل خون رانندگان داره.
• محدودیت های فروش: ساعت فروش، مکان های فروش و حتی تبلیغات الکل هم تو اکثر کشورها محدودیت های خاص خودش رو داره.

همونطور که دیدید، موضوع شراب و الکل یه دنیا حرف و حدیث داره و دیدگاه ها و قوانین خیلی متنوعی هم در موردش هست. پس قبل از هر انتخابی، بهتره حسابی تحقیق کنیم و آگاهانه تصمیم بگیریم.

شراب بدون الکل: یه جایگزین سالم تر؟

در دنیای امروز که خیلی ها به دنبال سبک زندگی سالم تر هستن، موضوع شراب بدون الکل حسابی داغ شده. شاید براتون سوال باشه که مگه میشه شرابی باشه و الکل نداشته باشه؟ راستش رو بخواید بله، میشه و حتی بازارش هم حسابی رشد کرده. بیایید با هم ببینیم این شراب بدون الکل چی هست و چطور درست میشه.

شراب بدون الکل یعنی چی؟

شراب بدون الکل، همونطور که از اسمش پیداست، شرابی هست که فرآیند تولیدش شبیه به شراب معمولیه، اما بعدش یه مرحله اضافه داره: حذف الکل! یعنی اول یه شراب معمولی با الکل تولید میشه، بعدش طی یه سری فرآیندها، الکلش رو جدا می کنن. نتیجه نهایی یه نوشیدنیه که طعم و بوی شراب رو داره، اما درصد الکلش خیلی کمه (معمولاً کمتر از ۰.۵٪ ABV که از نظر قانونی بدون الکل محسوب میشه). پس اگه دلتون میخواد مزه شراب رو امتحان کنید ولی نگران مضرات الکلش هستید، این یه گزینه مناسبه.

چطور تولید میشه؟

برای حذف الکل از شراب، روش های مختلفی وجود داره. این روش ها باید جوری باشن که کمترین آسیب رو به طعم و عطر اصلی شراب بزنن. دو تا از معروف ترین روش ها رو با هم ببینیم:

1. تقطیر در خلاء: تو این روش، شراب رو تو یه محیط خلاء گرم می کنن. چون تو خلاء نقطه جوش الکل خیلی پایین میاد، الکل تو دمای کمتری تبخیر میشه و جدا میشه، بدون اینکه طعم و عطر شراب خیلی تغییر کنه.
2. اسمز معکوس: این یه روش پیشرفته تره که توش شراب رو از یه غشاء نیمه تراوا رد می کنن. مولکول های الکل و آب کوچیک تر هستن و از غشاء عبور می کنن، در حالی که مولکول های بزرگ تر (که عامل طعم و عطر هستن) پشت غشاء می مونن. بعداً آب رو دوباره به کنسانتره طعم دار اضافه می کنن و الکل رو جدا می کنن.

این روش ها کمک می کنن تا شرابی داشته باشیم که هم مزه آشنای شراب رو بده و هم دیگه خبری از اون الکل معروف توش نباشه.

مزایا و معایبش چیه؟

شراب بدون الکل، مثل هر چیز دیگه ای، مزایا و معایب خودش رو داره. بیایید یه نگاهی بهشون بندازیم:

مزایا:

• بدون خطرات الکل: مهم ترین مزیت اینه که شما میتونید از طعم و حس شراب لذت ببرید، بدون اینکه نگران مضرات الکل برای کبد، مغز، قلب و افزایش خطر سرطان باشید.
• سلامتی بیشتر: این نوع شراب، هنوز هم میتونه مقادیری از آنتی اکسیدان های موجود تو انگور رو داشته باشه که برای سلامتی مفید هستن.
• مناسب برای همه: افرادی که به خاطر بارداری، بیماری های خاص، مصرف دارو، یا اعتقادات مذهبی نمی تونن الکل مصرف کنن، میتونن به راحتی از این نوشیدنی استفاده کنن. حتی کسانی که میخوان رانندگی کنن هم میتونن با خیال راحت این شراب رو بنوشن.
• کالری کمتر: معمولاً شراب های بدون الکل کالری کمتری نسبت به شراب های معمولی دارن، چون الکل خودش کالری زیادی داره.

معایب:

• تغییر طعم و عطر: با اینکه تولیدکننده ها حسابی تلاش می کنن، اما گاهی اوقات فرآیند حذف الکل میتونه یه کم روی طعم و عطر اصلی شراب تاثیر بذاره و ممکنه به اندازه شراب الکلی، غنی و پیچیده نباشه.
• قیمت: گاهی اوقات به خاطر فرآیند تولید پیچیده تر، شراب های بدون الکل میتونن گرون تر از شراب های معمولی باشن.
• تولید محدود: هنوز هم تنوع شراب های بدون الکل به اندازه شراب های معمولی نیست، ولی خب روز به روز داره بیشتر میشه.

پس، اگه دنبال یه جایگزین سالم تر هستید که مزه شراب رو بده و نگرانی های الکل رو نداشته باشید، شراب بدون الکل میتونه یه انتخاب خوب و فکر شده باشه. مهم اینه که هر انتخابی می کنیم، آگاهانه باشه.

نتیجه گیری: انتخاب خودت رو با چشم باز انجام بده!

در این مقاله سعی کردیم حسابی درباره شراب و الکل موجود توش گپ بزنیم. فهمیدیم که آیا شراب الکل دارد، بله؛ به خاطر فرآیند تخمیر، شراب حاوی اتانول هست و درصد این الکل هم تو شراب های مختلف فرق می کنه. دیدیم که تولید شراب های دست ساز و غیراستاندارد چقدر میتونه خطرناک باشه و منجر به مسمومیت با متانول بشه که جون آدم رو به خطر میندازه.

راجع به تاثیرات الکل روی سلامتی هم صحبت کردیم؛ اینکه مصرف زیادش چقدر میتونه برای کبد، مغز، قلب و حتی افزایش خطر ابتلا به سرطان مضر باشه. حتی اون فوایدی هم که گاهی اوقات بهش نسبت میدن (مثل آنتی اکسیدان ها)، بیشتر مربوط به خود میوه انگوره نه الکل، و میشه این مواد مفید رو از منابع سالم تر و بدون هیچ ریسکی به دست آورد.

همچنین نگاهی به دیدگاه های دینی و قانونی داشتیم. تو اسلام، شراب کاملاً حرام و نجسه و تو ایران هم قوانین سفت و سختی علیه تولید و مصرفش هست. در مقابل، تو ادیان دیگه مثل مسیحیت و یهودیت، مصرفش به شرط اعتدال و پرهیز از مستی، آزاده. شراب بدون الکل هم به عنوان یه جایگزین سالم تر معرفی شد که میتونه برای خیلی ها انتخاب خوبی باشه.

خلاصه کلام اینکه، موضوع شراب و الکل خیلی پیچیده ست و فقط یه جنبه نداره. سلامتی، اعتقادات و قوانین، همه تو این قضیه دخیل هستن. بهترین کار اینه که با چشم باز و اطلاعات کامل تصمیم بگیرید. حفظ سلامتی ما از هر چیزی مهم تره و انتخاب های آگاهانه میتونه بهمون کمک کنه تا زندگی سالم تر و بهتری داشته باشیم.